[ad_1]
Geen verkering, alleen ‘vragen’ en ‘momenten’. Liefde of pogingen tot romantiek zijn ver te zoeken tijdens de logeerpartijtjes in Farmer Seeks Woman. Bernice: “Ik wil mijn moeder bellen.”
Toet toet! Mem Jacomien Jellema arriveert in de auto. Help, want Bernice weet het gewoon niet. De jonge Zweeds-Friese boerin moet vandaag een van haar drie gasten naar huis sturen. Maar wie?
Hier staat ze op het erf van het familielandgoed, volkomen hulpeloos en met een betraand gezicht. Bernice doet mee Boer zoekt vrouw om iemand te vinden, maar ze klemt zich steeds vast.,,Het gaat weer niet zo goed. Shit, er moet nu iets zijn (een gevoel of in ieder geval jeuk, red.) maar ik heb het niet.”
Als presentator Yvon Jaspers haar vraagt wat ze het liefste wil, antwoordt Bernice: “Mijn moeder bellen.”
Mem brengt een dikke knuffel en wat wijze adviezen als het gaat om de liefde en een goed huwelijk: “Je wilt een man waar je op kunt vertrouwen. Met wie je plezier kunt hebben, met wie je dingen kunt delen en die er voor je is. Je moet je gevoelens laten spreken en dat kun je doen.”
Gevoelens
Vertrouw op je gevoelens? Ammehoela!
In Duitsland weet Eugenie er absoluut zeker van dat boer Piet Jongsma (63 jaar, uit Gorredijk) net zo gek op haar is als zij op hem. Blij: “De verbinding is er, het klopt allemaal, alles is zo leuk.”
Maar Piet zit blijkbaar op een andere frequentie. Eugenie heeft het niet gemerkt, maar hij vindt het eigenlijk niet leuk dat ze beweert dat ze een flirtstijl heeft. Chagrijnig: “Er is hier iemand die veel aandacht opeist.”
En dus is Eugenie diep bedroefd als de Friese boer haar daarheen stuurt. “Ik denk dat we te verschillend zijn. Ik zoek iemand die meer rust uitstraalt.” Eugenie snikkend: “Ik begrijp dit niet. Ik ben stapelverliefd geweest, ik heb niet geslapen, ik heb niet gegeten. Ik dacht dat het wederzijds was. Ik heb me nog nooit zo vergist in mijn gevoelens.”
Ze snelt weg in haar gele Peugeot. Niemand heeft meer iets van Eugenie gehoord. Ach ja, haar overgebleven rivalen Gea en Anke zuchten meelevend. “Een glas wijn openen?”
Normandië
Je bent verliefd… je hoort de mannen oefenen voor de spiegel in Normandië, op het landbouwparadijs van Claudia. René, Paul en Bob, zestigers, voelen allemaal iets voor de boerin, die het heel prettig vindt, al die hulp en gezelligheid. ‘Kunnen ze niet allemaal blijven?’
Bob houdt zijn slotpleidooi vier keer met de zwoele uitspraak: ‘Ik voel me…’ Nog een weekje geduld: volgende week kiest Claudia haar uitvaller.
Sobere stijl
Ook in Denemarken verschuift het keuzemoment naar de volgende uitzending. Wellicht is veehouder Haico (43) al maanden samen met Jasmijn (veelbelovend, jong), Ellen (veelbelovende, stralende blikken zijn gewisseld) of Ellen (veelbelovend, heeft al een leuke dochter), maar we zijn er nog niet.
In zijn eigen unieke, nuchtere stijl peilt Haico de vrouwen om te zien wat voor soort vlees hij in petto heeft. Over het geheel genomen kan de BOD-kijker concluderen dat de eeuwenoude aankleding plaats heeft gemaakt voor ‘het zoeken naar momenten’. Geen verkering, alleen maar ‘vragen stellen’ om tot een match te komen.
Beste vrienden
Kantoormedewerker Richard vraagt steeds aan zijn drie gasten of ze het verre Slowakije echt leuk vinden. Hij liet Robin, Marlies en Marijke voor de lol een paar rondjes rijden op een zwaar voertuig (hij heeft tractoren van alle merken). En ja, deze vrouwen vallen halsoverkop voor hem, maar ook voor de Karpaten.
En verdomd, Marlies heeft zojuist openhartig gezegd dat ze zich hier zo op haar gemak voelt als Richard haar naar huis stuurt. Hij zei praktisch: “Je bent een lieverd en we kunnen beste vrienden voor het leven zijn.” En dat is het laatste wat ze wil horen.
Kriebels
Ondertussen pakt het moederlijke advies aan Bernice in Ugerups Säteri niet goed uit voor de welbespraakte en diepgelovige politieagent Yorick: hij wordt ontslagen.
En nu moet ze een manier zien te vinden om met de aangekondigde ‘kriebels’ van Ype-Jacob en Johan (alleen Friezen in Zweden!) om te gaan. Met een zucht: “Jij blijft in bed liggen…”
[ad_2]
