[ad_1]
Een spannend oorlogsdrama: het zou zomaar kunnen gebeuren. Omdat een Amerikaanse burgeroorlog een actueel spookbeeld is sinds de mislukte bestorming van het Capitool door Trump-aanhangers. Wellicht vormen de gepolariseerde verkiezingen van 2024 het startpunt in het tot de tanden bewapende Amerika.
Alle rijken vallenis de dreigende slogan van speelfilm Burgeroorlog. Want daar is de tijd gekomen. Dat is eigenlijk lange tijd de sluwheid van de film. We weten niet hoe het begon en waar iedereen politiek gezien staat. Het enige dat we weten is dat Amerika in puin ligt en dat zelfmoordterroristen zichzelf nu opblazen terwijl ze met de Stars & Stripes zwaaien. Het heldenensemble – vijf oorlogsverslaggevers uit drie generaties die naar Washington DC willen om de belegerde president te interviewen – houdt zich enkel bezig met hun eigen veiligheid en het verloop van de strijd.
Een Californisch-Texaanse alliantie rukt onweerstaanbaar op, een tweede alliantie rukt op vanuit Florida: een race om Berlijn met de president als Hitler in de bunker. Het feit dat Texas en Californië – de ultieme tegenpolen in het huidige Amerika – samen in opkomst zijn, bewijst dat deze president het heel goed deed. Uit fragmenten uit gesprekken blijkt dat hij in zijn derde ambtstermijn – twee termijnen is het constitutionele maximum – de FBI heeft ontmanteld en zijn eigen steden heeft gebombardeerd. Iedereen heeft zich van hem afgekeerd.
Je kunt zowel Trump als Biden op zo’n dictator projecteren. De federale staat als dictatuur die zijn burgers wil ontwapenen lijkt een Republikeins script. Maar dat is juist het slimme ervan Burgeroorlog: met zijn rauwe realistische kijk op een uiteengevallen Amerika werkt de film vooral als waarschuwing tegen polarisatie, demonisering en extremisme, de specialiteiten van Trump. Zijn MAGA-cohort kan van deze film genieten en verlaat wellicht wat gematigder de bioscoop.
Lees ook
het interview met Kirsten Dunst en Alex Garland: ‘Ook de VS zijn niet immuun voor een burgeroorlog’
/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data114074019-d759fc.jpg)
Dat lijkt althans de ambitie van Alex Garland, die meedoet Burgeroorlog maakt voor zichzelf een eenvoudige film. Hij staat bekend om visionaire sciencefictionthrillers: Ex Machinaeen steekspel van robot, mens en testosteron, Vernietigingeen hallucinante reis door een buitenaardse zone geïnspireerd door Stalker en Lovecrafts Kleur uit de ruimte.
Burgeroorlog is een verontrustende roadtrip door een Amerikaanse dystopie. De journalisten leggen bekende oorlogsgruwel vast, die nu schokkend om de hoek ligt. Burgermilities die plunderaars martelen en ophangen, nette witte buitenwijken in ontkenning met sluipschutters op de daken, straatgevechten, racistische doodseskaders, massagraven.
De journalisten babbelen tussen bijna-doodervaringen door over bekende mediakwesties: meedoen of alleen maar opnemen? Het is een aantrekkelijk ensemble met als basisdriehoek Dunst als sterfotograaf Lee, mentaal gepantserd door desillusie, Spaeny als opgewonden groentje Jessie en Henderson als Sammy, een wijze nestor die eigenlijk te oud, dik en traag is. Niet iedereen komt aan in Washington DC, waar heilige monumenten van de Amerikaanse democratie in een daverende finale worden vernietigd. Laten we hopen dat het in november goed afloopt.
[ad_2]
