Iedereen kent de pizza, maar hoe smaakt een pinsa? We proeven het bij Ita Vita in Meppel | restaurantrecensie

Een pinseria, wat is dat?

Dat is een nieuwe trend onder de oeroude Italianen – maar dan uiteraard gebaseerd op een gerecht uit de Romeinse tijd. De pinsa is een kruising tussen een pizza en een focaccia en het geheim zit hem in het deeg: het rijst drie dagen, bevat meer water en een mix van drie soorten bloem. Je vindt ze hier en daar op menukaarten en er zijn inmiddels een handvol pinseria’s in Nederland. De eerste in Noord bevindt zich aan het Kerkplein in Meppel: Ita Vita. Die moeten we proberen.

Vind je het leuk hier?

Ita Vita is gevestigd in een groot, ruim gebouw direct naast oudere broer Sardinië. Beide restaurants zijn van dezelfde eigenaren. Bij binnenkomst passeer je de grote open keuken, waaruit een vrolijk ‘Buona sera’ klinkt. Het hoofdrestaurant bevindt zich op de eerste verdieping. De tafels staan ​​gegroepeerd rond de grote open trap in het midden. Tegen de achterwand hangt een grote zwart-wit foto van een Italiaans heuvellandschap.

Deze zaterdagavond is het bomvol: een gezin met jonge kinderen, een gezin met honden, vriendengroepen, stelletjes. Iedereen lijkt hier welkom. Ondanks de drukte is de akoestiek goed. En: ook het damestoilet is leuk, met een enorme foto van de Sint-Pietersavond aan de muur.

Wat staat er op de kaart?

Uiteraard veel pinsa’s, belegd met traditionele Italiaanse ingrediënten met een eigentijdse twist en opvallend veel groenten. Zo is er de pinsa cinarum met artisjok, geroosterde paprika, aubergine, rucola, balsamicoazijn, courgette en de Italiaanse zachte kaas stracciatella. Of de pinsa melle met aardappel, gorgonzola, pikante honing, walnoot, rode ui en lente-ui. Voor vegetariërs is er genoeg keuze.

Kun je nog iets anders krijgen?

Natuurlijk. Ook is er op de kaart een mooi aanbod aan voorgerechten en voor wie geen zin heeft in een pinsa zijn er salades en een beperkt aantal pasta’s. Ook de dessertkaart ziet er erg smakelijk uit, met onder andere een crêpe alla Nutella, een vegan chocoladebrownie met frambozensorbet en panna cotta. Ook over de wijnkaart zijn we tevreden: een mooie selectie zeer betaalbare Italiaanse wijnen, waaronder van Tombacco, waar wij fan van zijn.

Smaakt het ook lekker?

We willen onszelf zoveel mogelijk verrassen en kiezen daarom voor de tagliere maximus, het proeven van voorgerechten. Er komt een feest van smaken op tafel: pecorino, bruschette met tomaat, groentechips, zongedroogde tomaten, gemarineerde artisjok, bresaola (gerookt rundvlees) met pompoen- en truffelmayo en gekonfijte noten, San Daniele ham, fiori di zucca (gebakken courgette bloem), gerookte amandelen, polenta met salsa verde, pittige salami, olijven, gegrilde paprika, een geroosterd broodje met salami, lente-ui en scamorza (smeltkaas). Bijna allemaal goede ingrediënten. Alleen de tomaten op de bruschette zijn erg waterig en we missen de smaakmakers, olie en knoflook. En helaas is de courgettebloem vooral een bolletje deeg geworden.

Dan volgt de spaghetti carbonara voor onze tafelgenoot. Het is – zoals het hoort – gemaakt met eierdooiers en varkenswangetjes, en wij vinden het lekker: de spaghetti is precies al dente en heeft ook zonder room een ​​lekkere romige smaak.

Tenslotte delen we de dessertproeverij, opnieuw een bord vol lekkers: cannoli (een opgerolde wafel) met pistachevulling, een perfecte tiramisu, kaneelijs en bosbessencheesecake. We delen ook een sgroppino, gemaakt van limoensorbetijs, roomwodka en prosecco. Alles gaat schoon.

Is de service net zo goed als het eten?

De twee jongens die voor onze tafel zorgen, zijn deskundig, goedgehumeurd en vriendelijk. Als het drukker wordt, zijn ze wat minder oplettend, maar als er een glaasje water wordt gebruikt, staan ​​ze meteen klaar met een theedoek.

Nu vergeet je de pinsa!

Dat hebben we voor het laatst bewaard. Ik koos voor de pinsa olivae, met friarelli (raapstelen), geroosterde paprika, aubergine, pecorino en olijfolie. H Het deeg heeft inderdaad een heel bijzondere smaak: het is dikker dan pizzadeeg, maar tegelijkertijd luchtiger en zachter van smaak. Ook zonder iets erop is het nog steeds lekker. En de rekening is ook heel redelijk. Kortom: wij komen hier terug.