[ad_1]
De grote vraag was of het voor Buitenpost nog leuk zou zijn om weer voor handhaving te moeten voetballen. Na de tumultueuze 3-1-zege op Pelikaan S trok niemand zich daar meer van aan.
Tijdens de pauze van de thuiswedstrijd van Buitenpost tegen rode lantaarndrager Pelikaan S uit het Groningse Oostwold dachten veel supporters daar ongetwijfeld heel anders over. Want waar hadden ze in vredesnaam naar gekeken?
Naar Buitenpost, die de punten hard nodig heeft, die door de uiterst sluwe oudjes uit de provincie Groningen van paal tot paal werd getikt. Oudjes? Ja, want Pelikaan S had maar liefst negen dertigers in de basis.
Die negen dertigers liepen niet ver. Ze speelden de bal naar hartenlust rond. Buitenpost had geen antwoord. De thuisploeg, die er uitzag als mul zand, raakte zelfs volledig de draad kwijt na de verdiende 0-1 (prachtige vrije trap via de onderkant van de lat van Omar Kavak).
Herboren buitenpost
Het was wachten op de genadeslag. Dat gebeurde niet, want Pelikaan S verzuimde de 0-2 te maken en Buitenpost kwam na rust herboren uit de kleedkamer. Ineens was het aan het rennen. De ploeg van coach Kevin Maalderbos creëerde kansen toen het weer omsloeg.
Nadat Edwin Schaafsma met een onhandige treffer gelijk maakte, was de beer los. Mede dankzij Pelikaan S, dat zichzelf in de voet schoot door twee rode kaarten te ‘pakken’. Eén voor terugtrappen (Ashraf Hezam) en één voor het binnenkomen met gestrekt been in zijn eigen strafschopgebied (Jeroen Haan).
Gemiste strafschop
Toen was het opeens elf tegen negen en mocht een ontketende Buitenpost een penalty nemen. Invaller Sam Wormmeester, die op dat moment al man van de wedstrijd was omdat hij gogme en drive naar de ploeg bracht, mocht die meenemen. Zijn inzet stuiterde echter via de paal over de achterlijn.
Wormmeester: ‘Kan niet. Met zeven man was Pelikaan S de strafschopstip aan het vernielen. Ik moest de strafschop uit een hole halen.” Het bleef even 1-1, maar Buitenpost kon het simpelweg niet meer vasthouden.
Vier minuten voordat de officiële speeltijd verstreek, zette Youri Sletering Buitenpost op 2-1. Twee minuten later scoorde Wormmeester de verlossende 3-1. “Gelukkig”, dacht ik. Als ik het gemist had, had ik de volgende nacht niet kunnen slapen.”
Vijf finales
Zijn club leeft nog. Dat is ongeveer waar het op neerkomt. Buitenpost is één plaats boven de heilige lijn. Er zullen nog vijf finales volgen om die verdomde play-offcompetitie te vermijden. ‘Als we daarin belanden, zoek het dan maar uit. Wij hebben daar niets te zoeken”, zei Buitenpost-voorzitter Paul Olijve vooraf.
Coach Waalderbos kon daar achteraf wel om lachen. “Onze voorzitter is toch heel uitgesproken? Hoe dan ook, in die play-off wil je niet terechtkomen. Dat is heel zwaar. Maar daar zijn we op dit moment niet mee bezig.”
Doelman Kevin van der Meulen ook niet, zo claimde de sluitpost van Buitenpost. Hij voetbalt al zes seizoenen bij Buitenpost in de lagere regionen. “Toch nog steeds leuk. Als het dit jaar maar niet zo’n Houdini-act zou zijn als vorig seizoen.” Vervolgens hield zijn ploeg stand in de laatste wedstrijd met een gelijkspel – 2-2 Bas Verbree, vijf minuten voor tijd – tegen CSV Apeldoorn.
Wormmeester hoopt met handhaving afscheid te kunnen nemen in de vierde divisie. Hij keert na twee seizoenen terug naar zijn oude club Velocitas. “Terug naar mijn vrienden.” Hij neemt een rugzak vol ervaring mee, aldus Wormmeester. “Op dit niveau komt er meer bij kijken dan alleen maar leuk voetbal spelen. Bij Buitenpost krijg je wel een vechtersmentaliteit.”
[ad_2]
