Suzanne Heintz persifleert de overspannen jacht naar succes op LinkedIn

Haar man en dochter bevinden zich nu in de kelder. Kunstenaar Suzanne Heintz (1965) sleepte Chauncey en Mary Margaret twintig jaar lang de wereld rond, van hun eigen achtertuin naar Londen en Parijs; overal maakte ze Technicolor-foto’s van hun benijdenswaardige gezinsgeluk. Het feit dat Heintz daadwerkelijk met twee mannequins poseerde, gaf haar serie zo’n bizar, subversief randje dat deze wereldwijd de aandacht trok.

In 2019 sloot ze het Speelhuisproject officieel afgerond, zegt ze in een videogesprek vanuit haar geboorteplaats Denver. “Het werd tijd, ik wilde het niet te lang melken.” Maar het werk leeft voort; ze krijgt er nog steeds reacties op, verrassend vaak uit Nederland. “Ik ben echt onder de indruk van hoe geïnteresseerd je bent in kunst. De vergelijking met Amerikanen is bijna gênant.”

In de VS heeft ze het op de harde manier geleerd: als kunstenaar teken je bijna automatisch voor ‘een leven als verliezer, in financiële zin. En geld is het enige dat telt.” Ondanks de drukte, media-optredens, lezingen en tentoonstellingen verdiende Heintz geen cent aan haar passieproject; integendeel, ze investeerde nachten, weekenden en spaargeld om het voort te zetten en werkte fulltime als bijverdienste.

Veertien jaar lang fotografeerde Heintz zichzelf als het ‘ideale gezin’ met haar man, de mannequin, en dochter, ook de mannequin.

In 2016 viel alles uit elkaar: ze werd behandeld voor een hersentumor, verloor haar baan als art director bij een tv-zender en een dag later werd Trump president. “Vrouwen verloren in één klap hun veiligheid.” Maar: “Als het echt slecht gaat, kom je in beweging.”

Heintz moest gaan werken. “Jezelf in de markt zetten”, te beginnen met een mooi profiel op LinkedIn – een “noodzakelijk kwaad”. Sindsdien is ze van baan naar baan gegaan als art- of videoregisseur. Vaak in jonge bedrijven, met alle onzekerheden van dien. Tijdens de pandemie werkte ze vanuit huis voor een bloeiend fitnessmerk dat, toen de wereld weer openging, zijn werknemers opdracht gaf naar het kantoor in New York te komen; Heintz verhuisde daar vanuit Denver, maar drie maanden later was haar positie opnieuw ‘overtollig’, samen met die van 3.000 anderen.

Deze grilligheid leidt volgens Heintz tot een collectieve identiteitscrisis. “Er wordt van je verwacht dat je op je werk alles van jezelf geeft, maar hoe blijf je dat volhouden? bedrijfscultuur trouw aan wie je bent? Onderaan de ladder voel je je anoniem en vervangbaar. En hoe hoger je komt, hoe meer je gedwongen wordt om in actie te komen, om een ​​icoon van jezelf te creëren – vooral als vrouw, want we moeten allebei oude jongens‘codes begrijpen als de belichaming van een traditioneel beeld van vrouwen.’

https://youtu.be/4VzTZLZ5ql4?si=v7N9aba4zGD2fI-q

In de nieuwe serie van Heintz, Beste beentje voorwaartsIn komische korte films parodieert ze de zakelijke archetypen die ze tegenkomt in de overspannen zoektocht naar succes. Makelaar, reisagent, financieel directeur: met de juiste pruik raakt Heintz meteen geïnspireerd. Twee keer per maand presenteert ze een nieuw alter ego op LinkedIn. “Ze hebben allemaal mijn naam, mijn DNA – ik had ze zelf kunnen zijn. Dat bewijst al dat dit soort identiteiten niet echt zijn. Het is een handeling, een masker. Je bent niet je CV.”

De kunst van Suzanne Heintz te vinden op Facebook, Instagram en LinkedIn. De documentaire ‘Suzanne Heintz.’ staat op NPO Start. Kunst die het leven imiteert’. Tentoonstelling bij galerij Wouter de Bruycker in Antwerpen tot 12 november: www.wdb-finearts.be

‘De makelaar’ in ‘Best Foot Forward’ op LinkedIn Suzanne Heintz

‘De reisadviseur’ in ‘Best Foot Forward’ op LinkedIn Suzanne Heintz

‘De financieel directeur’ in ‘Best Foot Forward’ op LinkedIn Suzanne Heintz