‘Mijn moeder was een mooie, autonome vrouw, dat zie je’

“Deze foto is gemaakt tijdens de vaarvakantie van mijn ouders in Fryslân, twee weken voor hun huwelijk op 29 juni 1943 in Schiedam. De foto is gemaakt door een bevriende fotograaf in Fryslân, Didi Jansen. Als huwelijkscadeau gaf hij hen het boekje met de foto’s die hij tijdens die vakantie van hen had gemaakt. Op één foto is het hoofd van mijn vader weggesneden en staat: ‘Jan nodig voor vrijstelling Rode Kruis tijdens de oorlog.’

Persoonlijk vind ik dit de mooiste foto uit het boek: qua compositie, vanwege de vertedering die het beeld oproept. Er zit veel liefde in, dat zie je. Wat ik ook zie: dat mijn moeder een mooie, autonome vrouw was.

Hier zie je ze aan het begin van hun huwelijksleven. Mijn moeder werd ‘de vrouw van’, zoals het toen was. Ze was secretaresse geweest, maar nadat ze getrouwd waren, werd ze huisvrouw. Ze zei ook altijd dat de oorlog haar jeugd had weggenomen. En dat was het ook, denk ik. Tegelijkertijd waren ze Rotterdam, wat betekende dat ze niet opgaven.

Nadat mijn vader stierf, kwam mijn moeder meer voor zichzelf op. En dat ging haar goed. Ze ging reizen en was veel onderweg. En ze was ook nog eens een goede oma, mijn meiden konden tijdens de schoolvakanties altijd bij haar terecht.

Het water is altijd blijven trekken. Ze hadden lange tijd een motorboot, waarmee ze samen zeilden. Mijn vader was de laatste tien jaar van zijn leven ziek, maar daarna kon hij het niet meer. Maar toen gingen ze met de auto naar Friesland, mijn moeder had een rijbewijs. En toen ging hij aan de kant van het water zitten.”