[ad_1]
In het busje op weg naar het theater delen Plien van Bennekom (52) en Bianca Krijgsman (55), oftewel cabaretduo Plien & Bianca, alles met elkaar: vreugde, verdriet, maar vooral de ongemakkelijke situaties waarin ze terechtkomen . Deze verhalen zijn nu gebundeld in het boek De Binnenstebuitentrui, dat dinsdag verschijnt.
“Laatst gingen we bij iemand op bezoek”, vertelt Bianca. “Plien was er als eerste en riep: ‘Hé, je bent naar de kapper geweest!’ Heb je een nieuwe broek? O, wat een mooie tafel!’ Vijf minuten later kwam ik binnen en was het weer: ‘Hé, je bent naar de kapper geweest! Heb je een nieuwe broek? O, wat een leuke tafel. We zitten zo op één lijn dat mensen ons soms een beetje eng vinden.” Plien vult aan: “We worden vaak gezien als één persoon. Dat is prima, ik luister nu ook als iemand mij ‘Bianca’ noemt.”
Ze zijn vrienden sinds de Kleinkunst Academie en een duo sinds ze in 1996 samen het Camaretten Festival wonnen. Ze hebben hun carrière ook afzonderlijk: zo presenteert Plien momenteel Heel Holland Bakt Kids en Bianca was te zien in de ziekenhuisserie Dag nacht . Toch keren ze altijd naar elkaar terug. Hun theatershow En nu? is nog maar net klaar en ze liggen al met een boek in de winkels.
“Tijdens de voorstelling zien we elkaar drie keer per week en zitten we soms uren in het busje te praten”, vertelt Plien. “Alle dingen in het leven gaan voorbij”, zegt Bianca. “We stappen soms vol emoties in dat busje. Het is fijn dat je dat meteen aan een vriend kunt uiten, zodat we daarna vrij van alles het podium op kunnen.”
Er hangt veel roddel in de lucht
Als er geen optreden is – en dus geen busje – wordt het rommelig. “Zij is meer een beller, ik ben een sms’er”, legt Bianca uit. “En Bianca heeft een heel slecht geheugen”, voegt Plien toe. Dan zegt ze: ‘Ik moet je iets heel sappigs vertellen, maar ik vergeet wat.’ Er hangen dus veel roddels in de lucht die mij nooit hebben bereikt.” Bianca: “Ik zou het heel slecht doen als Yvonne Coldeweijer.”
Hoe dan ook, brieven naar elkaar schrijven bleek een mooie vervanger voor het busje. Zo konden ze alles wat ze samen beleefden delen.
“We vinden het altijd leuk om ongemakkelijke mensen te spelen, maar tijdens het schrijven ging het steeds meer om ons eigen ongemak”, zegt Plien. “Ik had vanochtend weer zo’n situatie”, zegt Bianca. “Ik ben altijd jaloers op mensen die gewoon een mooie blouse en een jasje uit de kast dragen, die hun sleutels op een vaste plek hebben liggen en wiens auto geen rommel is. We hebben elkaar ondertussen al ge-sms’t: ‘Zullen we gewoon een joggingpak aandoen?’ Maar we zijn hersteld, zoals je kunt zien.”
Lachen en huilen liggen behoorlijk dicht bij elkaar
Succesvolle mensen vinden ze eigenlijk ‘saai’. “Er zijn collega’s die over zichzelf zeggen: ‘Gewoon volle zalen’. Dat zeggen we tegen elkaar als we gefaald hebben”, zegt Plien lachend. Bianca: “Ken je dat gevoel als zo’n succesvol mens op een feestje ineens over zijn mislukte vakantie begint te praten? Godzijdank, wat een opluchting!” Plien is het daarmee eens: “Mislukte mensen zijn de beste. Vorige week keek ik naar het Televizierring-gala op tv. Op social media zag ik alleen naakte succesjurken en andere successen. En toen kwam ineens het hoofd van Bianca voorbij, pissig omdat Kim van Kooten niet had gewonnen. Verrukkelijk!”
Bianca dacht dat er geen camera’s hingen op het balkon waar ze zat, legt ze uit. “Dat was weer een mislukt showbizz-moment. Een van vele. Als we aan een spelshow meedoen, lig ik ‘s nachts wakker en denk ik na over de gênante dingen die ik heb gezegd. Als ik wordt uitgenodigd voor de Uitblinkerslunch met Willem-Alexander en Máxima, ga ik depressief naar huis omdat de koning geen idee had wie ik was en ik niet durfde te zeggen dat ik een Emmy Award had gewonnen. Ik ben gewoon niet zo goed in praten. Ja, naar Plien. Vandaar dat boek. Omdat ik het leuk vind dat de mensen die naar onze voorstelling komen ook meer over ons leren. ‘Je lacht vast de hele dag,’ hoor ik vaak. Je zou het moeten weten, denk ik. Ik ben een zeurder. Maar lachen en huilen liggen heel dicht bij elkaar.”
De boobbus, opvliegers en het inleveren van een pot poep
Dus de vrienden verdelen zich De Inside Out-trui niet alleen het ongemak om als ‘hoer in een windjack’ te worden gecast en te worden vermaand voor het te vroeg harken van bladeren, maar ook meer persoonlijke zaken komen – met humor – aan bod. Zoals Bianca’s scheiding en nieuwe verkering en de dood van Pliens zus. “Op de dag dat ze vijf jaar dood was, wilde ik eigenlijk een foto delen op Instagram. Maar ik vind ‘je verdriet tonen’ iets lastigs. Net als die mensen die hun tranen opvangen voor de volgers. Ben ik nu ook zo? Ik zal daarover aan Bianca schrijven.”
Inmiddels is het duo de vijftig gepasseerd, waarbij ook onderwerpen als een bezoek aan de borstbus, opvliegers en het inleveren van een potje poep bij de dokter ter sprake komen. “We schamen ons niet voor elkaar, dus misschien is het daardoor makkelijker om het op te schrijven”, zegt Bianca.
Plien: “Er zijn momenten in je leven dat decorum ver te zoeken is, en dan hoop ik dat mensen zich daarin herkennen en denken: oh ja, zij voelen zich net zo ongemakkelijk als ik.”
[ad_2]
