[ad_1]
Iin de De slimste persoon– aflevering van afgelopen donderdag, Francine Oomen pleitte voor twintigers en dertigers. De tweede ronde van de quiz bestaat uit een soort associatiespel waarbij de kandidaten termen moeten raden die te maken hebben met een bepaald woord of concept, die ze via een videoboodschap van een beroemdheid voorgeschoteld krijgen.
Donderdag was Francine Oomen een van die beroemdheden. Ze introduceerde de paardenbloem door te vertellen over haar Hoe overleef ik?-podcast waarin ze met twintigers en dertigers praat. “Je hoort vaak over die generatie dat ze zo kwetsbaar zijn. Verwend. Dat ze niks kunnen hebben,” zegt Oomen.
Maar daar is ze het (gelukkig) niet mee eens. Integendeel! Ze ervaart deze generatie als uitgesproken en nieuwsgierig. “Ze verbeelden wat er in hun familie en in de maatschappij speelt.” (De connectie met de paardenbloem was trouwens het uit elkaar vallen als je erop blaast. Millennial, paardenbloem, allebei kwetsbaar. Haha.)
Ik geloof niet echt in objectiviteit in de journalistiek
Oomens opmerking over mensen van mijn leeftijd – dat wij uiten wat ons bezighoudt, zowel privé als sociaal – kwam toevallig precies op het juiste moment en sloot bijna naadloos aan bij mijn interne monoloog van de afgelopen week.
Nog maar twee dagen eerder, in de nacht van maandag op dinsdag, was ik te gast in het Radio 1-programma Mischa!, waarin Mischa Blok spreekt met mensen die, in de woorden van de NPO, ‘zonder enige terughoudendheid het publieke toneel betreden’. Of dat precies is wat ik doe, weet ik niet helemaal zeker – wat is zonder enige terughoudendheid? – maar dat ik in mijn werk relatief veel van mezelf blootgeef, is waar. Ik ben misschien geen vlogger die haar hele dag laat zien, maar ik maak wel een deel van mijn gedachten en een deel van mijn gevoelsleven openbaar.
Ik vind dat niet meer dan logisch, want ik geloof niet echt in objectiviteit in de journalistiek. Ja, oké, het nieuws mag dan objectief zijn. (‘Er reed een auto het kanaal in, die auto was grijs en er zaten drie mensen in.’ Dat zijn gewoon feiten.) Maar het soort sociologische onderwerpen waarover ik schrijf, zal altijd gekleurd worden door de persoon die ernaar kijkt en dat moet je erkennen, is mijn mening.
Een foto hier, een video daar
Mijn deelname aan Misja!waarin ook allerlei persoonlijke zaken aan bod kwamen die ik niet per se in mijn column of mijn eigen podcast bespreek, werd positief ontvangen door de mensen om me heen. Toch merkte ik dat familie en vrienden van oudere generaties aangaven dat ze het ‘heel kwetsbaar’ vonden. (Iets wat geen van mijn vrienden of collega’s van mijn eigen leeftijd noemde.) Dat ik open was geweest en wat van mijn privéleven had gedeeld, werd me niet kwalijk genomen, maar dat hadden ze waarschijnlijk niet gedaan, las ik tussen de regels door.
Wat grappig, dacht ik toen ik keek naar De slimste persoon keek. Blijkbaar is dit ook een generatieverschil. Natuurlijk besefte ik ook dat twintigers en dertigers zich dankzij social media meer aan de buitenwereld laten zien dan oudere generaties, maar dat ze opener zijn en zich kwetsbaarder durven op te stellen dan oudere generaties, had ik eigenlijk niet door. Een foto hier, een filmpje daar, het hoeft allemaal niet zoveel te zeggen. Pas als je echt je mond opendoet, staat er iets op het spel. En gelukkig doen we dat.
Jong en je wilt wat – Jessica Kuitenbrouwer schrijft over het leven van millennials en gen Z. Eerdere columns vind je hier.
[ad_2]
