Het geluid is oorverdovend als de vrouwen van het Franse rugbyteam het veld van het immense Stade de France betreden. Elke wedstrijd opnieuw. Frankrijk is gek op rugby. De Olympische versie is de Sevens-versie, met zeven spelers op het veld in plaats van vijftien per team. De volle tribunes bewijzen dat zelfs in een sport waar fysieke kracht doorslaggevend is, vrouwen massaal omarmd kunnen worden.
Sommige rugbyspelers dragen hoofdbeschermers, anderen hebben verbanden om hun knieën en enkels. Het is hard tegen hard. Het is vrouw tegen vrouw. Tackles, duiken door de lucht, armen om benen, sprinten alsof je leven ervan afhangt. Misschien is dit spektakel, in een sport die meestal geassocieerd wordt met testosteron, wel het ultieme voorbeeld van gendergelijkheid.
1,77 meter lang en 90 kilo zwaar
Vanmiddag neemt Frankrijk het op tegen de Verenigde Staten. Een van de grootste sterren van het moment is de Amerikaanse Ilona Maher. Qua populariteit kan ze makkelijk concurreren met haar mannelijke collega’s. Ze heeft meer dan 1,5 miljoen volgers op Instagram, waar ze regelmatig berichten plaatst over ‘body positivity’. Op de startlijst voor rugby is het gebruikelijk om de lengte en het gewicht achter de naam van de atleet te zetten. Maher is 1,77 meter lang en weegt 90 kilo.
De Amerikaanse Ilona Maher is een van de populairste rugbyspelers ter wereld. Afbeelding REUTERS Maar de grote ster van deze wedstrijd is Seraphine Okemba (1,77 en 78 kg), die de meeste punten scoort voor Frankrijk. Eindstand: 31-14. “Het is belangrijk dat we hier goed spelen. We spelen thuis. Het publiek is er”, zegt ze na afloop in de mixed zone. “We willen ons land en onze families trots maken. Daarom geven we alles wat we hebben.”
Bij de vorige Spelen won ze zilver, wat een geweldige prestatie was, want Nieuw-Zeeland en Australië zijn bij de vrouwen doorgaans onaantastbaar. Frankrijk staat doorgaans op een goede derde. Nu droomt Okemba van goud, misschien geholpen door het chauvinisme dat door het stadion waait en haar mannelijke landgenoten eerder in het toernooi op weg hielp naar hun olympische titel.
Bezoekersaantal: 66.000
Frankrijk heeft een grote en langdurige liefde voor rugby. Het recordaantal toeschouwers bij een vrouwenwedstrijd werd hier in Parijs verbroken: 66.000 mensen, 8.000 meer dan het oude record dat vorig jaar in Engeland werd gevestigd.
Philip Wilkinson, woordvoerder van World Rugby, legt uit dat vrouwen momenteel de grootste bron van groei zijn voor zijn sport wereldwijd. De wereldwijde bond zet zich in voor gendergelijkheid. De SVNS Series, de hoofdcompetitie, is dit jaar voor het eerst georganiseerd voor beide geslachten. Dus acht evenementen voor zowel mannen als vrouwen. De nationale bonden ontvangen ook dezelfde financiële ‘deelnamekosten’ voor de deelname van een vrouwenteam.
De Amerikaanse speelster Ariana Ramsey wordt aangepakt door de Franse sterspeelster Seraphine Okemba in het Stade de France. Afbeelding AP Chloe Pelle, Okemba’s teamgenoot, merkt inderdaad dat de managers hun best doen om de vrouwen dezelfde voorwaarden te bieden als de mannen. “We verblijven in dezelfde hotels en spelen in dezelfde stadions.” Maar niet alles is helemaal gelijk, voegt ze toe, doelend op de verdiensten. Al snapt ze dat wel. “We brengen ook minder geld binnen dan de jongens.”
Zelf werd ze verliefd op rugby, omdat het zo’n complete sport is. Je moet rennen en je moet worstelen, vat Pelle samen, je hebt echt je hele lichaam nodig, zowel armen als benen. De meeste rugbyers spelen naast Sevens ook de traditionele variant. Veel is hetzelfde. Een groot verschil is de speelduur. Sevens is veel korter met twee keer zeven minuten spelen en een pauze van twee minuten.
Het collectief heeft nodig
Er is ook meer ruimte op het veld, waardoor je makkelijker door de verdediging heen kunt breken, maar strategie blijft belangrijk. “Je kunt niet door een muur heen, dus je moet mensen verplaatsen.”
Dat is misschien wel wat Pelle het leukste vindt aan haar sport. “In je eentje winnen is onmogelijk, hoe getalenteerd je ook bent. Je hebt het collectief nodig.” En een beetje hulp van een vol stadion kan geen kwaad, lacht ze. “Als je moe bent en ze juichen je toe, sta je wat sneller op en ren je wat harder.” Dinsdag is de laatste speeldag en Pelle hoopt ook op een tweede medaille voor Frankrijk.
Lees ook: 
