Woodbrookers kijkt naar iedereen, behalve naar zichzelf. Met kwetsbare jongeren als slachtoffer

Wat gebeurde er in de 24 uur tussen de verklaringen maandagavond bij Omrop Fryslân en de ontslagbrief? Een analyse:

Jeugdhulp Fryslân

Krul verklaarde tegenover de omroep dat hij door kon gaan als directeur van Jeugdhulp Fryslân. “Ik denk dat ik heel goed weet wat er aan de hand is. Het is nu een goede situatie om dit verder te ontwikkelen.”

Maar 24 uur later schreef diezelfde Krul zijn ontslagbrief: ‘De publiciteitsstorm die is ontstaan ​​over WoodBrookers richt zich steeds meer op mijn functie als directeur. Of dit terecht is of niet, is niet de belangrijkste vraag. Belangrijk is dat Jeugdhulp Fryslân zich verder kan ontwikkelen. En als er openlijk over het vertrouwen in de regisseur wordt gesproken, sta ik deze ontwikkeling mogelijk in de weg.”

Het is een vraag die alleen kan worden beantwoord door de Raad van Commissarissen en mededirecteur Hans du Prie, die begin deze maand werd benoemd. Een vraag die uiteraard is gesteld, maar waar nog geen antwoord op is gegeven.

Publiciteitsstorm

De afgetreden bestuurder geeft zelf aan geen verdere vragen te zullen beantwoorden en te stoppen bij zijn brief aan de Raad van Commissarissen waarin hij zijn ontslag aanbiedt. De belangrijkste reden is: ‘De publiciteitsstorm waarin mijn standpunt terecht of onterecht in twijfel wordt getrokken’.

Wat Krul niet als reden voor zijn ontslag aanvoert, maar wel had kunnen doen, is het kritische rapport over de behandeling van twee jongeren in Woodbrookers. Of het gebrek aan diagnose en behandelplan bij een van de jongeren. Of het niet nakomen van afspraken door medewerkers bij de behandeling van cliënten. Of de uitspraken van een jeugdrechter die aangaf dat een jongere door de behandeling in Woodbrookers eerder achteruit dan verbeterd was. Of de vele verhalen van voormalige cliënten van Woodbrookers waarin zij klagen over de manier waarop zij werden behandeld. En geven aan dat ze soms jaren later nog steeds worstelen met de gevolgen. Of het gebrek aan milieubewustzijn waarmee Jeugdhulp Fryslân kampt, gezien de hectische reacties op publiciteit en de weigering om informatie te delen met de opdrachtgever: het Sociaal Domein Fryslân. Of een combinatie van deze factoren.

Maar nee: het is de publiciteitsstorm die tot het ontslag heeft geleid. En wellicht ook de omstandigheden in de jeugdzorg die Krul in zijn brief aanhaalt: ‘Het systeem dat niet helpt om goede zorg te verlenen. De druk op de tarieven en de bureaucratie’.

Gebrek aan zelfreflectie

Wat ontbreekt in de ontslagbrief is een vorm van zelfreflectie. Een kritische blik op het eigen functioneren. De publiciteitsstorm die Krul als reden voor zijn vertrek noemt, is veroorzaakt door Jeugdhulp Fryslân zelf. Door niet inhoudelijk te reageren op vragen van de media en de politiek. Door halfslachtige uitspraken te doen over het gebruik van pijnprikkels en isolatie als onderdeel van het verblijf op de gesloten afdeling van Woodbrookers. Door een onderzoeksrapport niet te willen delen met de financier van de jeugdzorg, het Sociaal Domein Fryslân. Door begin deze week pas te onderkennen dat de zorg binnen Woodbrookers niet goed genoeg was. Door nu ineens excuses aan te bieden aan de getroffen jongeren, maar daar geen consequenties aan te verbinden in de vorm van compensatie. Te weinig, te laat.

Voor de jongeren die afhankelijk zijn van de hulp van Jeugdhulp Fryslân is het te hopen dat de organisatie in zelfoverleg gaat. Door echt in contact te komen met oud-cliënten en hun ouders. Door juridische procedures die inmiddels door oud-bewoners zijn aangespannen niet naast zich neer te leggen.

Woodbrookers krijgt te maken met een groep jongeren met ernstige problemen. Met jongeren voor wie elders vaak geen ruimte is. En iedereen is het erover eens dat de gesloten jeugdzorg moet veranderen. Maar verandering begint bij jezelf, door kritisch in de spiegel te kijken. En daaraan ontbrak het de afgelopen jaren bij Jeugdhulp Fryslân. Dat blijkt maar weer eens uit de ontslagbrief van Johan Krul.