[ad_1]
Deze verhitte discussie vond al in 1943 plaats in het getto van Warschau. Duizenden inwoners van het getto werden dagelijks naar het vernietigingskamp Treblinka getransporteerd om hun zekere dood tegemoet te zien. ‘Wij gaan ons verzetten! Niet om te winnen, dat is ons niet gegeven. Maar wij laten de wereld zien dat wij Joden ons niet langer zonder wil laten afslachten!’
De vaak meer religieuze tegenstanders van het verzet waren het daar niet mee eens. ‘Wij als Joden leven nog steeds in ballingschap, in diaspora. En onze profeten hebben ons in naam van de Eeuwige gezworen om nooit met gewapend geweld weerstand te bieden aan de volkeren om ons heen. Hoe rampzalig onze toekomst er ook uitziet.’
De opstand die plaatsvond, werd op onbeschrijfelijke wijze neergeslagen. Maar de gettostrijders verkregen terecht eeuwige heldenmoed. Door deze moedige jonge mensen werd een stukje eer van het Joodse volk gered te midden van de vernietiging.
Ondanks het verbod van de profeten werd er door Joden in de diaspora gevochten op een manier die we nog nooit eerder hadden gezien.
[ad_2]
