‘Go in the hole’ smeken de Britten de golfbal van Tommy Fleetwood. Het mag niet baten: hij wordt tweede

De laatste golfdag wordt op grote schermen uitgezonden op minder dan negen kilometer van het Paleis van Versailles. Duizenden mensen op de tribune kijken toe hoe zestig mannen op de vierde dag strijden, en ook hoe Rahm de eerste tien holes van de dag wint en favoriet is. Voor een paar genodigden worden grote tenten opgezet om af te koelen tijdens de wedstrijd, terwijl de champagne koud staat en er hapjes op tafel staan. Het merendeel van de toeschouwers strompelt echter op deze warme dag met weinig wind van hole naar hole om hun favoriet van dichtbij te zien spelen en zich in te leven: ze lopen achttien holes, goed voor meer dan tienduizend stappen.

Voor Rahm is er geen gebrek aan toeschouwers, zelfs nadat hij de twee mannen in panty’s heeft weggestuurd. Af en toe klinkt het als ‘Lang leve Spanje!’, maar meestal is het een beleefd applaus of een waarderend gemompel. In golf moet je meestal stil zijn, zolang de speler nog nadenkt of zijn club heen en weer zwaait om de juiste swing te vinden, de borden met ‘Stilte‘ omhoog. Iedereen die in die tijd niet helemaal stil is, wordt woedend’doe alsjeblieft‘ riep. Zelfs als je je voeten een beetje beweegt, waardoor de kiezels barsten, raak je geïrriteerd.’mevrouw‘ is te horen. Golf is een vrij stille sport waarbij de spelers een broek en een riem dragen, een notitieboekje in hun achterzak hebben en een caddy met hen meeloopt om de tas met hun vele clubs te dragen. Pas na elke geslaagde poging hoor je een vreugdekreet, of een beleefd ‘ahhh’ als de bal net iets te ver rolt.

‘Ga in het gat’

De momenten waarop de toeschouwers het niet kunnen laten zijn bijna ontroerend. ‘Go in the hole’, roepen de Britten als hun favoriet Tommy Fleetwood zachtjes op de bal tikt. Alsof ze de bal met hun stem kunnen controleren. Hun gebed tot de bal heeft echter geen zin, want de bal stopt te vroeg. Toch wint de 33-jarige Fleetwood terrein op Rahm en de Amerikaan Xander Schauffele – met wie hij zondag allebei in de groep zit. Rahm verliest steeds meer de controle over zijn spel en gooit zijn club twee keer wanhopig op de grond. Schauffele, de dertigjarige olympisch kampioen uit Tokio, schudt wanhopig zijn hoofd als zijn bal in het water belandt, terwijl hij de bal eerder in de hole al uit het hoge gras had moeten slaan.

Fleetwood krijgt vertrouwen in een overwinning van zijn twee zwakkere uitdagers en hij lacht naar het publiek dat steeds vaker probeert de bal in de hole te roepen met een kreet die inmiddels is ontaard in een ‘Doe het voor Tommy, ga in de hole’. Maar twee holes verder is de Amerikaanse Scottie Scheffler in opkomst om uiteindelijk de overwinning te pakken. Hij staat emotioneel met zijn hand op zijn hart terwijl het volkslied speelt, terwijl Fleetwood er een beetje terneergeslagen uitziet.

Op de persconferentie stelt een journalist de 28-jarige Scheffler een vraag die meer mensen bezighoudt: waarom is hij zo blij en emotioneel over deze medaille, terwijl hij eerder dit jaar de Masters won, een toernooi met twintig miljoen aan prijzengeld. “Dat komt omdat ik trots ben om Amerikaan te zijn. Mijn grootvader heeft gevochten in de Vietnamoorlog. Ik was al emotioneel toen ik de vrouwen goud zag winnen bij gymnastiek en nu datzelfde volkslied en diezelfde vlag voor me … dat maakt me emotioneel.”

Delen





Stuur een e-mail naar de redactie