Dit seizoen gaan ze bij Bayer Leverkusen nooit vergeten: ‘We zullen tijd nodig hebben om het allemaal te verwerken’

[ad_1]

‘Deutscher Voetbal Meester”. Fanatieke fans scandeerden het afgelopen zondag non-stop tijdens Bayer Leverkusens laatste Bundesliga-wedstrijd van het seizoen. Ze kochten allerlei spullen, waaronder sjaals, mutsen en T-shirts, om te verkondigen dat hun club kampioen van Duitsland is. Alsof ze er zelf nog aan moeten wennen en willen controleren of het echt waar is. Niet zo vreemd, want in het verleden scandeerde de uitclub regelmatig: “Jullie worden nooit Duits kampioen.”

Het was een knipoog naar de vele tweede plaatsen die de club zijn grappige bijnaam opleverden Vicecuses geleverd. Eigenlijk past het winnen van prijzen helemaal niet bij Bayer Leverkusen. Tot dit seizoen. Met aantrekkelijk voetbal doorbrak de club de dominantie van Bayern München in de Bundesliga en won voor het eerst de landstitel. Tot de verloren Europa League-finale tegen Atalanta Bergamo van woensdag bleef Leverkusen 51 wedstrijden op rij ongeslagen. Een prestatie die in de vooroorlogse jaren slechts twee keer was voorgekomen in het Europese voetbal op het hoogste niveau. Het ongeslagen seizoen in de Bundesliga – 28 overwinningen, zes gelijke spelen – is uniek.

“We waren trots op onze club, maar niet omdat we wonnen”, zegt Heiko Boër (50) op de parkeerplaats voor het stadion, waar hij met zijn vrienden bier en braadworst eet. “Leverkusen-fan zijn is een oefening in geduld en het in toom houden van frustraties”, zegt hij lachend. Een zwart-rood gestreept shirt zit strak om zijn lichaam, op de rug prijkt de naam Ballack. Deze Duitse middenvelder maakte deel uit van het team dat in 2002 de Champions League-finale verloor. In datzelfde jaar greep de club ook nipt naast het landskampioenschap en de Duitse beker. Veel spelers verlieten de club daardoor en het seizoen erna degradeerden ze bijna.

Maar er waren meer, grotere trauma’s. De naam Unterhaching bezorgt menig Leverkusen-fan rillingen. In de laatste ronde van het seizoen 1999-2000 had Leverkusen een gelijkspel nodig om de titel veilig te stellen. Na een 2-0 nederlaag tegen promovendus SpVgg Unterhaching ging het op doelsaldo naar Bayern München. Sinds 1997 werd Leverkusen vijf keer tweede in de Bundesliga en verloor drie keer de bekerfinale.

Dat Bayer in de jaren 80 een keer de UEFA Cup won en in de jaren 90 de Duitse beker, telt niet mee. “Veel jongere fans hebben die gemiste trofeeën alleen meegemaakt”, zegt Heiko Boër. Het verklaart de heftige emoties na de kampioenswedstrijd tegen Werder Bremen medio april, toen veel supporters tot tranen toe bewogen waren bestormde het veldIn het kampioensboekje dat op een staande tafel voor Boër en zijn vrienden ligt, staat de bijnaam van de club Vicecuses geruild voor Hoofdkussen.

Voetbalmachine

De grote ommekeer in het huidige succes heeft alles te maken met de komst van Xabi Alonso. Toen hij in oktober 2022 aantrad, vlak voor het WK in Qatar, stond Bayer op een degradatieplek. Na een moeilijke eerste paar maanden transformeerde de Spaanse coach de club in rap tempo in een bijna onverslaanbare voetbalmachine met een enorme vechtlust: het team van Alonso scoorde dit seizoen vijftien doelpunten in de verlenging.

Met technisch directeur Simon Rolfes vormde Alonso afgelopen zomer de selectie met een aantal weloverwogen transfers. In plaats van vooral jonge talenten binnen te halen om ze later met winst te kunnen verkopen – de transferstrategie van voorgaande jaren – trok Leverkusen afgelopen zomer ook meer ervaren spelers aan. Naast de Nigeriaanse spits Victor Boniface (23), afkomstig van Union Saint-Gilloise, maakten ook de dertigers Jonas Hofmann van Borussia Mönchengladbach en Granit Xhaka de overstap. De inmiddels 28-jarige Alejandro Grimaldo kwam transfervrij over van Benfica. Alle vier bleken het aanwinsten die het fundament van het team versterkten.

Vooral de aanwezigheid van Xhaka, die overkwam van Arsenal, waar Alonso’s jeugdvriend Mikel Arteta coach is, was cruciaal. Want, zoals Alonso weet, een coach kan zijn ideeën niet in zijn eentje overbrengen aan de spelers. De Zwitserse international is een verlengstuk van zijn coach op en naast het veld. “Als je op kantoor bent en het team is bij elkaar, (dan) moeten twee, drie jongens dezelfde boodschap herhalen,” zei Alonso hierover eind vorig jaar tegen de mediakanalen van de Bundesliga. Hij voelt zich bevoorrecht dat Xhaka en een aantal andere spelers zijn visie delen en hoge standaarden handhaven.

Als je wint, heb je vrienden, en Xabi Alonso heeft er een heleboel in Leverkusen. Hoezeer de stad en het team hem omarmd hebben, werd duidelijk tijdens de ceremonie op zondag, toen het luidste applaus naar Alonso ging. Terwijl de spelers rondliepen met een spandoek met de tekst ‘King Xabi’, tilde hij de kampioensbeker, samen met doelman Lukas Hradecky, de tribune op met de meest fanatieke fans. Gewoon om te laten zien: dit is ook jouw titel.

Het succesverhaal krijgt volgend seizoen een vervolg. Vlak voordat het kampioenschap werd gewonnen, maakte Alonso eind maart bekend dat hij coach van Bayer zou blijven. Hoewel veel spelers naar verluidt interessant zijn voor andere clubs, lijkt deelname aan de Champions League met Bayer ook voor hen aantrekkelijk.

Spelers van Leverkusen prijzen hun coach keer op keer publiekelijk. De 42-jarige oud-voetballer is bezig aan zijn eerste volledige seizoen als coach op het hoogste niveau. Voor Leverkusen coachte hij een jeugdteam bij Real Madrid en het tweede team van Real Sociedad, de Baskische club waar zijn carrière begon.

“Als hij weggaat, moeten we een standbeeld voor hem oprichten”, zegt Bayer-aanhanger en auteur Jan Zimmermann. Vorig jaar publiceerde hij een boek met opmerkelijke anekdotes uit de clubgeschiedenis van het Werkzelfzo genoemd omdat werknemers van farmaceutisch bedrijf Bayer 120 jaar geleden hun werkgever benaderden met een verzoek om sportfaciliteiten. Zimmerman’s boek stelt dat Bayer de term gebruikte uit zelfspot Vicecuses opgenomen – en ook uit eeuwige hoop Hoofdkussen. We komen er ook achter dat de voetbalclub Leverkusen heette – vernoemd naar apotheker en chemisch ondernemer Carl Leverkus – voordat de stad werd gesticht. Het is een publiek geheim dat Bayer nog steeds jaarlijks miljoenen in de club investeert, maar het exacte bedrag is niet bekend.

Na 51 wedstrijden zonder nederlaag Leverkusen verloor woensdag de Europa League-finale van Atalanta.
Foto Andrew Boyers/Reuters

Zimmermann raakte als kind al aan de club verbonden via dat bijna even succesvolle team uit het seizoen 2001-2002. De 30-jarige jeugdwerker heeft, net als veel andere fans, deze week vrij genomen van zijn werk om naar Dublin te reizen, waar de Europa League-finale plaatsvond, en Berlijn. In de Duitse hoofdstad kan Bayer zaterdag de ‘dubbel’ claimen als het FC Kaiserslautern verslaat in de Duitse bekerfinale. Net als voor de Europa League-finale is Zimmermann nauwelijks gespannen. “Nu we ongeslagen kampioen zijn geworden, is de druk er voor ons af. Al het andere is mooi meegenomen”, zegt hij.

Nieuwe liedjes

De fans van Leverkusen zingen zaterdag aangepaste liederen tijdens de bekerfinale in het Olympiastadion in Berlijn. De ronde Leiden De opgebouwde clubidentiteit is aan verandering toe, de supportersliederen zijn herschreven achter de titel.

“We zingen al zo lang”Deutscher Meister werd ons laatste jaar‘. We zijn zo trots dat we dit jaar eindelijk zijn’, roept schlagerzanger Peter Lorenz in de microfoon bij de uitreiking van de kampioensbeker in de BayArena. De tekst veranderen is makkelijk, maar voor de club en haar fans zal de nieuw verworven status zeker even wennen zijn: van eeuwige runner-up tot ongeslagen kampioen. ‘Ik denk dat we na dit seizoen sowieso wat tijd nodig hebben om het allemaal te verwerken’, aldus Zimmermann.

Op het treinstation in Leverkusen zijn de fans nog niet met zulke vragen bezig. Ze genieten nog van het feest in de laaghangende lentezon. Cem Türkoglu heeft een papieren kampioensbeker onder zijn arm. „Meester”, schreeuwt hij. “Wat er ook gebeurt, niemand zal dit seizoen ooit vergeten. Wij zeker niet.”

Winnen wordt al snel een gewoonte, want terwijl de deuren van de trein naar Keulen sluiten, roepen Türkoglu en zijn vrienden: “Volgend seizoen winnen we de Champions League.”




[ad_2]

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *