Hemelvuur en sterrenstof – NRC

“Een nacht met de Walkuren” noemde de Spaanse fotograaf José Miguel Picón Chimelis de verbluffende foto van het noorderlichtspektakel die hij in december 2023 in IJsland maakte. De godinnen uit de Noorse mythologie kwamen tot leven door een sterke geomagnetische storm (Kp7). Dit resulteerde in een indrukwekkend kleurenspel aan de nachthemel achter het grillige silhouet van de berg Eystrahorn. Dankzij de lange sluitertijd van vier seconden die Picón Chimelis gebruikte, lijkt de lagune op de voorgrond net zo helder als bij daglicht, wat bijdraagt ​​aan de sprookjesachtige sfeer. De foto is een van de kanshebbers voor de verkiezing van de Astronomiefotograaf van het jaar.

Het kleurrijke poollicht moet concurreren met foto’s van verre sterrenstelsels die met professionele telescopen zijn gemaakt. Zo maakte de Amerikaanse amateurastronoom Kevin Morefield een prachtige foto van het zogenaamde sombrerosterrenstelsel vanaf het El Sauce Observatory in Chili. De donkere stofring rond de felverlichte kern van sterrenstelsel M104 zorgt er inderdaad voor dat het geheel op een Mexicaanse hoed lijkt.

De superspiegels van een zonne-energiecentrale in Dunhuang, China, bieden een caleidoscopisch beeld van de nachtelijke hemel. Jianfeng Dai liet de sluiter van zijn camera lang openstaan, waardoor de langzaam ronddraaiende sterrenhemel intrigerende figuren tekende op de gebogen spiegels die de gesmolten zoutcentrale overdag van zonnewarmte voorzien. In een video die hij hiervan maakte wordt duidelijk hoe dat werkte.

De Britse astronoom Damon Mitchell Scotting maakte een serieopname van het Blowdryer-sterrenstelsel (M100) op het exacte moment dat de dwergplaneet Ceres in ons eigen zonnestelsel erlangs passeerde. Ceres is zichtbaar als vier heldere stippen op een van de spiraalarmen van het sterrenstelsel, met een time-lapse van acht uur tussen de eerste en de laatste foto. Het sterrenstelsel, dat prachtig loodrecht op de zichtlijn vanaf de aarde staat, bevindt zich in het sterrenbeeld Coma Bárbara op een afstand van 60 miljoen lichtjaar. Ceres, dat tussen Mars en Jupiter draait, lijkt op de foto erg groot. In werkelijkheid is de dwergplaneet meer dan een miljard keer kleiner dan het Blowdryer-sterrenstelsel, dat een diameter heeft van 120.000 lichtjaar.

De atmosferische helderheid die in de eerste IJslandse afbeelding is vastgelegd, komt van zonneactiviteit, ook gefotografeerd in december 2023 door Eduardo Schaberger Poupeau – aan de andere kant van de wereld, vanaf een observatorium in Argentinië. Het toont de plasma-uitbarstingen (zonnevlammen) die elektromagnetische stormen rond de aarde veroorzaken. De afbeelding is het resultaat van het combineren van twee video’s (één van de zonneschijf en één van de rand), elk bestaande uit 850 frames.

Delen





Stuur een e-mail naar de redactie