Wafels en wattes? – NRC

Als je maar lang genoeg geduld hebt, zal alles wat Amerikaans is op een dag onze kant op komen. Ik heb het natuurlijk over Halloween, het pompoen- en horrorfestival dat we in mijn jeugd alleen kenden uit sitcoms als Familiebanden En De Cosbyshow, terwijl het tegenwoordig net zo onontkoombaar is als Sinterklaas. (Ik klink nu als een oude vrouw en dat weet ik.) Maar het geldt bijvoorbeeld ook voor een heel ander fenomeen: wafels. En om preciezer te zijn: wafels als warme maaltijd, gecombineerd met iets hartigs – want zoete wafels kennen we al lang.

In de meest klassieke versie van dit concept worden de wafels gecombineerd met gebakken kip. Je ziet het al een tijdje steeds vaker op de menukaart in restaurants, en zelfs op ontbijtrestaurants, want kip en wafels is van oorsprong een ontbijtgerecht. De bakermat is de zogenaamde Pennsylvania Dutch cuisine, een Duits-Amerikaanse immigrantenkeuken die ontstond aan het begin van de 17e eeuw en zich kenmerkt door zware meel- en vleesgerechten. Later werd het gerecht vooral populair in de zuidelijke staten van de VS en kreeg het daarom het label soulfood.

Zonder het ooit geprobeerd te hebben, heb ik kip en wafels altijd een bizarre combinatie gevonden. Waarom zou je in vredesnaam zoete wafels met gebakken kippenpootjes willen eten? Die twee doen toch niets met of voor elkaar? Dan kun je net zo goed appeltaart met bearnaisesaus serveren, of lamskoteletten met vanille-ijs, om maar een kant te noemen. Tegelijkertijd ben ik dol op spekpannenkoekjes met stroop, klop ik regelmatig honing door mijn saladedressing en gebruik ik graag een lepel miso in taarten en ander gebak. Dus waar zeur ik over?

Hoe dan ook, gezien de toenemende populariteit van dit soort hartige wafelgerechten werd het hoog tijd dat ik over mijn afkeer heen kwam. Gebakken kip was nog steeds te veel voor mij, maar iets vegetarisch leek me wel lekker. Iets met eieren, of iets met champignons? Toevallig had een PR-bureau mij zojuist een mand met paddenstoelen gestuurd. Het waren werkelijk prachtige exemplaren, witte beukenzwam, reekleurige bospaddestoel, koningsoesterzwam, shiitakes. Ze worden biologisch geteeld in Stramproy, door een bedrijf genaamd Oakfield en zijn sinds kort verkrijgbaar bij verschillende supermarkten.

Even voor de duidelijkheid: ik word vaak aan de deur geklopt met producten waarvan pr-bureaus hopen dat ik er in de krant over schrijf, best vaak zelfs, maar dat doe ik zelden. Ik maak alleen een uitzondering als ik ergens oprecht enthousiast over ben en vind dat jij het ook moet weten. En dat is bij deze paddenstoelen het geval. Want hoe romantisch het idee ook is om in de herfst met allerlei bijzondere paddenstoelen te koken, in de praktijk durft bijna niemand ze zelf uit het wild te verzamelen en heeft niet iedereen een groentejuwelier in de buurt. Daarom juich ik de uitbreiding van het assortiment in de supermarkten van harte toe. Noem het de democratisering van de betere paddenstoel.

Dus het werden paddenstoelen. En eieren, waarom niet? Als twee producten immers een logische combinatie vormen, zijn het deze twee. En omdat het pompoenseizoen is en ik zeker weet dat jij zin hebt in nieuwe pompoeninspiratie, bakte ik wafels met pompoen in het beslag. Tot mijn vreugde bleek het veel lekkerder dan ik had verwacht. Ja, alle hipheid terzijde, dit zou wel eens het perfecte lunchgerecht kunnen zijn voor een herfstweekend aan de vooravond van Halloween.