Politiek gedraai maakt woningmarkt alleen maar zwakker: voor 2026 geen herstel verwacht | Wonen

“Hoewel er aanzienlijk meer moet worden gebouwd, jagen we investeerders weg, belasten we bedrijven en bouwen we huizen waar geen vraag naar is”, zegt Boelhouwer in een analyse van de problemen die is uitgevoerd op verzoek van NSC-partijleider Pieter Omtzigt. , dat vandaag wordt gepubliceerd. gepubliceerd. De hoogleraar Huisvestingssystemen doet een dringend beroep op politieke partijen om een ​​langetermijnvisie te ontwikkelen en daar geld voor vrij te maken.

In de verkiezingsprogramma’s mist hij de ambitie om echt een verschil te maken. “Als we echt grote uitdagingen hebben, zoals de Vinex-wijken, dan kan dat niet zonder fatsoenlijke overheidssteun. Je bouwt huizen voor tweehonderd jaar, je moet extra kwaliteit toevoegen. Dat mis ik in die verkiezingsprogramma’s, de berichtgeving ontbreekt totaal. We moeten de komende jaren driehonderd tot vierhonderd miljard investeren, je ziet dat de boel stil komt te staan.”

Een groot woningtekort, starters die niet ingrijpen, een ongunstige positie van middeninkomens, een gebrek aan passende woonvoorzieningen voor ouderen, te hoge woonlasten in de huursector, vermogensongelijkheid tussen kopers en huurders, de leefbaarheidsproblemen in wijken en buurten, achterblijvende kwaliteitsverbetering van naoorlogse woningen, langzame duurzaamheid en funderingsproblemen.

Het is een even pijnlijke als verwoestende samenvatting van Boelhouwer over alles wat er momenteel mis is. “De meest cruciale opgave voor de korte termijn betreft het daaruit voortvloeiende woningtekort”, benadrukt Boelhouwer. Het doel van het kabinet is om in 2030 maar liefst 900.000 nieuwe woningen te bouwen.

Volgens de hoogleraar is deze doelstelling met de huidige regelgeving en financiële steun nog lang niet haalbaar. Hij heeft vooral kritiek op het feit dat de politiek niet stabiel is. Zes jaar geleden gaf toenmalig minister Blok (Woning) particuliere investeerders een grote rol. Daarnaast koos hij voor een terugtrekkende overheid, die de particuliere huursector uitbreidde en een krimp van de sociale huursector. In het vierde kabinet Rutte koos minister De Jonge voor een sterkere regierol voor de overheid, een versterking van de sociale huursector, regulering van de particuliere huursector en hoge belastingen voor particuliere beleggers.

Volgens Boelhouwer is het beleid veel te snel een andere kant op gegaan. ‘De investeringscapaciteit en mogelijkheden van de corporaties zijn uitgehold, terwijl de woningbouw in de particuliere huursector nog maar net is begonnen en de investeringen nu sterk teruglopen omdat beleggers verlaat de woningmarkt. Je moet niet allerlei maatregelen nemen tegen de markt, anders versterk je de crisis alleen maar. Daar ging het rond 2011 mis; bedrijven belasten met belastingen en de leencapaciteit van kopers onder druk zetten, waardoor de woningproductie in een vrije val terechtkomt.”

Boelhouwer hoopt dat er na de verkiezingen een langetermijnvisie komt, met een begroting. Hij benadrukt dat zijn essay weliswaar op verzoek van Omtzigt is geschreven, maar dat hij geen banden heeft met zijn partij. “Ik hoop dat meer partijen er profijt van zullen hebben”, aldus de hoogleraar. “En dat ze daar goed naar kijken bij de kabinetsformatie.”

Revolutionaire oplossing voor woningtekort? De drijvende stad (video):

Bekijk hier al onze video’s over politiek: