Alles draait om de lijst met namen: wie mag Gaza uit?

[ad_1]

Na weken vol spanning en vruchteloze bezoeken aan de grenspost bij Rafah werd donderdag de meest spraakmakende grens ter wereld voor de tweede dag op rij geopend. In ieder geval voor ernstig gewonden en Palestijnen met een dubbele nationaliteit. Honderden Palestijnen, met paspoorten van Amerika tot Australië, kwamen rond het middaguur Egyptisch grondgebied binnen, zichtbaar opgelucht, maar bezorgd over de achterblijvers.

Ook twee Palestijns-Nederlandse families wisten Egypte te bereiken. Het gaat om de familie Al Attar, die in Gaza is voor een bruiloft, en de familie Al-Ashqar, die op bezoek was bij familie. In totaal zijn zestien van de 27 aan Nederland verbonden mensen die contact hebben met het Ministerie van Buitenlandse Zaken de grens overgestoken, waar ze door ambassadepersoneel worden opgevangen en verder naar Nederland worden begeleid. Egypte geeft de evacués hiervoor 92 uur.

Mohammed Al-Ashqar (16) uit Doorn kwam hiervoor opdagen NOS-camera “echt blij” dat hij uit Gaza is. “Maar het is wel even anders”, zegt hij, “nu mijn moeder er niet is.” Islam Al-Ashqar (33) kwam zaterdag 21 oktober om het leven bij een explosie in het vluchtelingenkamp Nuseirat. “We proberen sterk te blijven voor mijn jongste broer”, zegt hij, terwijl vader Khaled (43) deze zoon stevig vasthoudt en aait. zijn hoofd.

Lees ook
Gazanen in Nederland: ‘Het voelt alsof we er zijn’

<strong>Haat Alimawi</strong> kwam in 2014 vanuit Gaza naar Nederland. Zijn dochter en kleinkinderen bleven voorlopig in Gaza.  Zijn zoon <strong>Madhat Alimawi</strong> woont hier, in Utrecht.” class=”dmt-article-suggestion__image” src=”https://images.nrc.nl/aSt2-lJ5PE2ptfpnzYhQF2Xy0EQ=/160×96/smart/filters:no_upscale()/s3/static.nrc. nl/bvhw/files/2023/11/data107529646-0e1ecb.jpg”/></p>
<p>Donderdag draaide alles om een ​​lijst die de grensautoriteiten van Gaza de avond ervoor via Facebook verspreidden.  Daar staan, uitgesplitst naar land van herkomst, de namen van iedereen die werd opgeroepen om de volgende ochtend naar de grenspost te komen. </p>
<p>De naam van Abed Al Attar (32) uit Almere staat er niet in, hoewel zes van zijn familieleden werden uitgenodigd het land te verlaten.  “Ik weet niet waarom ik de enige was die niet werd gebeld”, zei hij via sms.  Hij wacht in het ouderlijk huis in Deir al Balah.  “Meestal komen de lijsten pas in de nacht binnen”, zegt zijn vrouw Fatma uit Almere.  “Hopelijk is hij er morgen.”  Hoewel ze haar man mist, is ze opgelucht over de ontsnapte familieleden.  “Mijn grootmoeder is bijna zeventig.  Ik heb liever dat zij Gaza verlaat dan mijn man.” </p>
<p>Het ministerie van Buitenlandse Zaken zegt geen commentaar te kunnen geven op individuele gevallen.  Een woordvoerder laat donderdagavond weten dat het ministerie ‘via alle diplomatieke kanalen’ heeft aangedrongen op een ‘gelijktijdig vertrek’ van de groep van 27. ‘Maar wie precies op die lijst komt te staan ​​en in welke volgorde wordt door de betrokken landen zelf bepaald. .”</p>
<p><dmt-image-wrapper class=

Alaa Ouda (34) en zijn vrouw Rawan Zimmo (28) in het vliegtuig op weg naar Gaza, waar ze zoon Hasan (4) en dochter Eman (1) voor het eerst aan hun familie zouden voorstellen. Ze zouden op 15 oktober terugvliegen, maar ze zitten nog steeds vast in Gaza-stad.
Eigen foto

Zelfs degenen die op de lijst staan, slagen er niet altijd in om op tijd de grens te bereiken. Alaa Ouda (34), die vanaf 2014 in Nederland studeerde en daarmee de Nederlandse nationaliteit verkreeg, is met zijn vrouw Rawan (28) en kinderen Hasan (4) en Eman (1) bij zijn ouders in Gaza-stad. Hun namen stonden op de lijst van de grensautoriteiten. “Maar door de omsingeling van Gaza-stad door de Israëlische grondtroepen zijn alle wegen naar het zuiden onbegaanbaar”, zegt hij via een vriend in Nederland. Hij communiceert met hem via sms- en audioberichten, waarmee hij NRC zijn gedeeld. “We hebben echt een humanitaire corridor nodig om de grens te bereiken. Anders komen we hier nooit meer weg.”

Ouda kwam met zijn gezin naar Gaza om zijn promotie te vieren en zijn kinderen voor te stellen aan hun grootouders.

Wacht tien uur

Toen hem werd gevraagd waarom hij niet reageerde op herhaalde oproepen van het Israëlische leger om naar het zuiden te trekken, zei hij dat hij het had geprobeerd. “Op advies van de Nederlandse ambassade zijn we zelfs naar Rafah gegaan, maar de grens bleef gesloten”, zegt hij. Na bijna tien uur wachten besloot de familie de nacht op straat in Deir al Balah door te brengen. “Maar met een jong gezin waren de levensomstandigheden daar zo moeilijk dat ik de moeilijke beslissing moest nemen om terug te keren naar Gaza-stad.

Ouda’s vriend die zijn berichten doorgeeft, wil niet dat zijn naam in de krant komt. Hij en andere familieleden van Nederlanders bezochten maandag samen met aftredend premier Mark Rutte Gaza. “Hij verzekerde ons dat ze er alles aan doen om iedereen eruit te krijgen. Maar waarom kan de grens met Israël niet worden geopend, tenminste voor mensen met een dubbel paspoort? Die grens is veel gemakkelijker te bereiken dan Rafah. Hij heeft goede contacten met Israël, waarom maakt hij daar geen gebruik van? Moeten we wachten tot er weer een Nederlander overlijdt?”

[ad_2]

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *