[ad_1]
Het was een ontroerende foto in de krant van 27 oktober: bij de Waag in Leeuwarden stonden tien mensen met een regenboog- en vredesvlag tussen het winkelend publiek. De wens van de demonstranten kwam vanuit de Friese Vredesraad en luidde: vrede in de hele wereld.
Het is een mooie boodschap, maar moeilijk vol te houden in een wereld die uiteen lijkt te vallen in twee boze kampen, in een wereld waarin het heersende verhaal is dat we niet zonder Defensie kunnen, dat het doel de middelen heiligt, waar de roep om voor de herinvoering van de dienstplicht klinkt opnieuw.
Huilen in de woestijn
In tijden van oorlog is de pacifist een betreurenswaardig figuur, schreef journalist Willem de Haan naar aanleiding van de oorlog in Oekraïne. de Groene Amsterdammer . En hij heeft gelijk. De pacifist van vandaag is een roepende in de wildernis. Slechts een handvol vredesactivisten rookt nog de vredespijp, zoals dat vriendelijke team in de Nieuwestad.
Een jaar geleden hield de Friese Raad van Kerken een open avond over vrede. Het aantal inschrijvingen: exact nul.
En toch is het nodig om over vrede te praten, vooral in deze tijd van oorlog en vergelding, van wraak, van oppervlakkige gedachten, aangewakkerd door schreeuwers op sociale media.
Simplistisch denken
Het gevaar bestaat dat we betrokken raken bij het gruwelijke conflict tussen Israël en Hamas en dat we bezwijken voor de verleiding van simplistisch denken in termen van goed en kwaad. Daar moet je als burger voor op je hoede zijn, het is een plicht.
De staat Israël mag niet gelijkgesteld worden met het hele jodendom, de aanval van 7 oktober is niet hetzelfde als de Holocaust. Niet alle Palestijnen of inwoners van de Gazastrook zijn Hamas-strijders. Hiertussen moet onderscheid worden gemaakt. Iedereen die Israël bekritiseert, valt niet alle Joden aan en iedereen die opkomt voor de Palestijnen rechtvaardigt niet de wandaden van Hamas.
Dit moeilijke, veel genuanceerder en ruimterovende verhaal moet verteld worden door docenten, politici, leraren en journalisten. Alleen dan kan een gedroomde alternatieve realiteit zich ontwikkelen tot een reële.
Parallel universum
De Volkskrant publiceerde deze week een indrukwekkend verhaal over Israëliërs die hun Palestijnse buren helpen met de olijvenoogst, in een poging een parallel universum te creëren. Hoe nutteloos het ook is, het lijkt een alternatief voor de gewapende strijd: het is mogelijk, het gebeurt, kijk maar, lees het maar.
Afgelopen weekend zagen we een andere manier om over vrede te praten, nadat Zuid-Afrika wereldkampioen rugby werd. Na de wedstrijd sprak aanvoerder Siya Kolisi over diversiteit binnen het team en ‘kijk eens wat je kunt bereiken als je samenwerkt’.
Het zijn inspirerende voorbeelden van hoe je een gesprek kunt voeren over vrede, ook nu, juist nu.
De activisten in Nieuwestad hoeven de hoop niet op te geven, maar zouden er goed aan doen om te werken aan pacifisme 2.0, aan een minder afgezaagde manier om de aandacht te vestigen op hun nobele ideeën. Begin snel. De tijd vraagt erom.
Het commentaar is een dagelijkse column waarin de Leeuwarder Courant reageert op actuele ontwikkelingen. Opmerking? Mail naar reactie@lc.nl.
[ad_2]
