[ad_1]
Robert Jan Stips (73) heeft een volle agenda. Het 50-jarig jubileum van Nits komt eraan, plus een reeks solo-optredens waarin hij zijn glorieuze muziekverleden verkent. De naam Supersister duikt hier en daar ook op concertposters op. De tour van de band begint op 12 november in Iduna, Drachten.
Wanneer mag een popgroep terecht de oude bandnaam gebruiken, ondanks een sterk gewijzigde bezetting? Leuke discussie. Kan Queen bestaan zonder zanger Freddie Mercury? Robert Jan Stips heeft daar zijn twijfels over. Toch gebruikt hij de naam Supersister voor een tournee in de laatste twee maanden van dit jaar.
“Daar raak je een pijnpunt”, zegt de muzikant glimlachend. “Omdat het iets is waar ik de afgelopen weken zo nu en dan aan denk. In het recente verleden gebruikten we de naam Supersister Projekt, juist om te voorkomen dat mensen het zouden vergelijken met de originele bezetting uit de jaren zeventig.”
Volwaardige nieuwe line-up
Stips denkt dat er langzaamaan een volwaardige nieuwe bezetting ontstaat, met voormalig Golden Earring-bassist Rinus Gerritsen en drummer Leon Klaasse (Sweet d’Buster, Powerplay). Vandaar de naamswijziging. “Dat ze een totaal andere muzikale achtergrond hebben, maakt het voor mij spannend. Want er bestaat zoiets als een Supersister-idioom, met bijzondere maatsoorten en verschillende harmonieën. Dat waren voor ons begin jaren 70 de sleutels, en ik ben er nog steeds vind het belangrijk dat zij vertegenwoordigd blijven in onze muziek.”
Supersister ontwikkelde zich tot een van de meest invloedrijke progressieve bands van Nederland destijds. “Toen Charlie Mariano en Elton Dean halverwege de jaren zeventig langskwamen, werd het veel jazzier. Uiteindelijk vond ik dat minder succesvol, omdat ik me zelf meer een popmuzikant voelde. Maar nu hebben we in Rinus iemand die veel meer een popmuzikant dan ik.”
‘Meer ballen, meer basis’
Iemand die ondanks zijn 77 jaar en zes decennia rockervaring met de Golden Earring toch meer wil leren. Stips: “Hij is ontzettend nieuwsgierig en verlegt altijd zijn grenzen. Wat Rinus vooral toevoegt, is dat het geheel nuchterder is dan voorheen. Hij geeft de muziek meer ballen en meer basis. Al wordt zijn bewondering voor Ron (van Eck, de in 2011 overleden Supersister-bassist, red.), die veel noten speelde en lichtvoetiger was, steeds groter.”
Drummer Leon Klaasse (64) heeft de flexibiliteit van zijn voorganger Marco Vrolijk, vertelt Stips. “Maar hij is ook wat meer popgericht. En dat vind ik gewoon leuk, omdat ik benieuwd ben hoe dingen kunnen veranderen. Voor mij is het voortdurend afwegen hoe ver we kunnen gaan. Ik heb bijvoorbeeld een nieuw stukje van 17 minuten dat helemaal teruggaat naar de oerpsychedelica. Iets helemaal buiten deze tijd. En dat vind ik eigenlijk wel leuk.”
In het kort
Supersister werd eind jaren zestig opgericht in Den Haag, als voortzetting van een schoolband. Met hun progressieve pop, jazzinvloeden en Zappa-twist creëerden Robert Jan Stips (keyboards, zang), Sacha van Geest (fluit), Marco Vrolijk (drums) en Ron van Eck (basgitaar) een eigen geluid. Stips was verantwoordelijk voor het grootste commerciële succes van de band, de single Ze was naakt uit 1970. Na het uiteenvallen van Supersister in 1974 ging Stips met de Golden Earring mee op een aantal (Amerikaanse) tournees. Hij speelde in Sweet d’Buster en Transister voordat hij in 1981 bij de Nits kwam. Hij produceerde groepen als Gruppo Sportivo en Vitesse en scoorde een nummer 1-hit met cabaretier Freek de Jonge. Leven na de dood ). De eerste reünieoptredens van Supersister vonden plaats in 2000. In 2015 ontving Stips, net als de andere Nits-leden, een koninklijke onderscheiding. De documentaire gemaakt over Stips De tovenaar van Nederpop werd begin 2019 uitgezonden als aflevering van het tv-programma Het Uur van de Wolf .
Aan inspiratie geen gebrek
Aan inspiratie is er nog steeds geen gebrek. “Gelukkig gebeuren er regelmatig dingen. En tegenwoordig moet ik dat over verschillende projecten verdelen. Dat is soms best lastig kiezen. Is dit iets voor Supersister of bijvoorbeeld voor zangeres Jane Goulding, met wie ik werk. Dat gaat een heel andere kant op, met vleugjes Tamla Motown en dergelijke.”
Hij heeft al een tijdje niets meer voor Nits geschreven. “Dat doen we de laatste jaren op een speelse manier. Met z’n drieën improviseren en dan gebeuren er dingen. Dat is een ontzettend leuke en vruchtbare methode. Ook ben ik nog steeds bezig met de violiste Marieke Brokamp. Dat betekent dat ik meer kan gebruiken. technische muziek, met bijvoorbeeld moeilijke maatsoorten, die ik voluit uitschrijf.”
Naast het creatieve proces is er de behoefte om op het podium te staan. “Ik merk zelfs dat ik naarmate ik ouder word contact steeds belangrijker vind. Dat komt door de solo-optredens die ik geef. Het is fijn om alle rompslomp opzij te zetten en gewoon jezelf te zijn. Er wordt vaak van je verwacht dat je een bepaald imago behoudt. Hoe meer ik daar vanaf kom, hoe prettiger het is.”
Relatief onbekend bij het grote publiek
Niet dat hij ooit veel moeite heeft gehad met sterrenallure. Bekijk bijvoorbeeld de documentaire De tovenaar van Nederpop uit 2019, wat de vraag oproept waarom een belangrijke en invloedrijke muzikant als Robert Jan Stips relatief onbekend is bij een groot publiek. Zelfs in zijn woonplaats Den Haag loopt hij min of meer anoniem over straat.
“Het komt wel eens voor dat mensen om mij heen zeggen: ‘Die heb je duidelijk herkend. Heb je dat niet opgemerkt?’ Ik heb er gewoon geen zin in. Nou ja, heel soms. Bijvoorbeeld als ik ergens stiekem een concert wil binnensluipen, of ergens backstage wil gaan. Dan is het handig. En dan merk ik inderdaad dat als ik mijn naam gebruik, de deuren doen open.”
Optredens
Supersister speelt op zondag 12 november in Iduna, Drachten en op vrijdag 8 december in De Oosterpoort, Groningen. De show RJSolo is te zien op zondag 10 december in Theaterkerk Mammemahuis in Jellum, op zaterdag 10 februari in Op Maarhuizen, Winsum en op zondag 18 februari in De Boog, Bolsward.
[ad_2]
