Bij niet-politieke mars tegen antisemitisme in Parijs gaat het vooral over politiek

Het idee achter de mars tegen het antisemitisme afgelopen zondag in Parijs was duidelijk. Politieke figuren en Fransen van alle achtergronden zouden samenkomen om zich arm in arm uit te spreken tegen de hausse aan antisemitische incidenten in Frankrijk. Sinds de Hamas-aanval op Israël op 7 oktober en de bloedige oorlog die Israël vervolgens in Gaza begon, heeft het land dat gedaan ruim 1.100 Er zijn “antisemitische daden” geregistreerd – drie keer zoveel als in heel 2022.

Om de mars zo neutraal en apolitiek mogelijk te maken, zou er slechts één spandoek worden gebruikt: een enorm wit doek met de tekst “voor de Republiek, tegen antisemitisme”. Borden en vlaggen van politieke partijen of van Israël en Palestina werden verboden – alleen de Franse driekleur zou wapperen.

Op zondag leek de missie op het eerste gezicht succesvol: prominente politici, van premier Elisabeth Borne tot de voormalige presidenten Nicolas Sarkozy en François Hollande, en zo’n 105.000 anderen liepen in relatieve rust door een regenachtig Parijs, aangemoedigd door Parijzenaars die Franse vlaggen wapperden vanaf hun lagere verdiepingen. balkons en zing mee met de Marseillaise. Maar er steken ook protestborden uit de menigte. Er zijn een aantal Israëlische vlaggen tentoongesteld, die snel in tassen verdwijnen als een van de vele tot de tanden gewapende agenten nadert. Er loopt een vrouw rond met een davidster erop.

Politiek is nooit ver weg

En alle aanwezigen – van wie de overgrote meerderheid oudere Parijzenaars zijn – lijken een politieke reden te hebben om te marcheren. Wanneer gevraagd wordt naar de reden van deelname, noemen mensen eerst zaken als ‘eenheid tonen’ en ‘de waarden van de republiek vieren’. Maar dan beginnen ze over partijpolitiek te praten. Zo zegt gepensioneerde Marion Friedman (67) dat ze zich kandidaat stelt om zich uit te spreken tegen “het gevaar dat uitgaat van het islamisme (de politieke islam, red.)” dat volgens haar wordt aangewakkerd door de radicaal-linkse partij LFI. Als een groep parlementariërs van de radicaalrechtse partij Rassemblement National arriveert, rennen een aantal mensen weg. “We mogen niet naast RN lopen”, zegt een van hen.

Dat komt omdat de politiek in Frankrijk nooit ver weg is, maar ook omdat de politieke partijen er de afgelopen week alles aan hebben gedaan om het neutrale antisemitisme politiek te laten oprukken. Het begon ermee dat de Rassemblement National een van de eerste partijen was die luidkeels aankondigde aanwezig te zijn.

Joodse demonstrant op de Rassemblement NationalBrigitte We weten dat zij nooit degenen zullen zijn die voorop zullen lopen in de strijd tegen het antisemitisme, maar de dreiging komt niet langer van hen.

Deze partij staat van oudsher bekend als antisemitisch, vanwege controversiële uitspraken van partijleiders als oprichter Jean-Marie Le Pen, die de Holocaust meermaals bagatelliseerde. Voor zijn opvolger en dochter Marine Le Pen is deelname een manier om te laten zien dat zij deze geschiedenis ver achter zich heeft gelaten. Ook kan ze indirect moslims bekritiseren – de kern van haar politieke strijd – omdat de meeste antisemitische daden van de afgelopen weken uit islamitische bronnen lijken te komen. “We accepteren het antisemitisme dat onze Joodse landgenoten treft niet, en we bestrijden het islamitisch fundamentalisme”, schreef ze vóór de mars. op X.

De registratie van RN leidde tot een discussie in de Franse politiek over de vraag of men zich naast RN-politici wilde aansluiten, waarna de meeste partijen concludeerden dat de strijd tegen het antisemitisme belangrijker was. Maar zoals zo vaak besloot de radicaal-linkse partij LFI er anders over. Deze partij weigerde deel te nemen vanwege de aanwezigheid van RN. Dit lijkt een rol te spelen in het feit dat de partij in alles wat zij doet wil laten zien dat zij aan de kant van Palestina staat in het conflict tussen Israël en Hamas.

Onvoorwaardelijke steun

De afgelopen weken hebben LFI-parlementariërs geweigerd Hamas te veroordelen als een terroristische organisatie en partijleider Jean-Luc Mélenchon is verschillende keren onder vuur komen te liggen vanwege het bekritiseren van mensen die Israël steunen. Hij verklaarde bijvoorbeeld dat parlementsvoorzitter Yaël Braun-Pivet tijdens haar bezoek aan het land “in Tel Aviv kampeerde om het bloedbad aan te moedigen”. Deze week noemde hij bezoekers van de antisemitismemars ‘de vrienden van onvoorwaardelijke steun voor bloedbaden’.

De politieke strategieën zorgen ervoor dat, terwijl RN blijft normaliseren – iets waar Le Pen al jaren hard aan werkt – mensen vooral naar LFI kijken als het om antisemitisme gaat. Zo stelt de joodse Brigitte (50, ze wil haar achternaam niet bekendmaken, zoals de meeste Franse joden recentelijk) dat LFI-parlementariërs ‘medeverantwoordelijk zijn voor de haat die we ervaren’. “Ze weigeren te erkennen dat antisemitisme nu uit islamitische bronnen komt.” Friedman stelt ook dat LFI gedeeltelijk verantwoordelijk is voor de toegenomen haat. “Het is een electorale strategie om immigranten tevreden te stellen.”

Lees ook
Israël verdeelt de campus van Harvard. ‘Jullie steunen terroristen’