[ad_1]
Een stiefvader (54) uit Groningen is woensdag veroordeeld voor het jarenlang misbruiken van de tienerdochter van zijn vrouw, maar krijgt geen jarenlange gevangenisstraf. De man is terminaal.
Ondanks de ongeneeslijke toestand van de man bracht het Openbaar Ministerie de zaak toch voor de rechter voor het slachtoffer, een 21-jarige vrouw uit Groningen. Tussen haar veertiende en achttiende werd ze onder de douche verkracht en mishandeld door haar stiefvader. Misschien wel honderd keer. Eind vorig jaar stapte ze naar de politie.
De stiefvader, die vanwege zijn gezondheid niet aanwezig was in de rechtszaal, bekende tegenover de politie deels wat de vrouw heel precies beschreef. Zij zou systematisch zijn mishandeld in het ouderlijk huis, op vakantie en in haar eigen woning nadat zij op zichzelf was gaan wonen.
Het meisje hield vol dat ze met geweld was verkracht en mishandeld en dat de man dreigde haar spullen te ontzeggen, zoals samen naar de winkel gaan. De verdachte heeft bij monde van zijn advocaat verklaard dat er geen sprake was van dwang en dat de seks met wederzijds goedvinden plaatsvond.
De Groninger omschreef hun relatie zelfs als ‘een goede relatie’ en zei dat het meisje wel eens het initiatief nam, bijvoorbeeld om kleding te halen.
‘Het voelt oneerlijk, maar erkenning voor mensen die verder moeten’
Voor de officier van justitie voelt het oneerlijk dat er geen recht kan worden gedaan, maar zij benadrukt het belang van erkenning voor ‘de mensen die verder moeten’.
Ook wilde het slachtoffer geen straf voor haar stiefvader, met wie ze nog steeds contact heeft. Ze wilde niet dat hij werd opgesloten, ook om de dochter van de man – haar halfzus – nog mooie laatste momenten met haar vader te bezorgen.
‘Mijn gevecht zal nooit eindigen’
In haar verklaring voor de rechtbank zei ze dat ze blij was dat ze naar de politie was gegaan voordat ze wist dat haar stiefvader ernstig ziek was. Anders had ze het waarschijnlijk voor zichzelf gehouden. Maar tegelijkertijd wees de vrouw erop dat zijn strijd snel voorbij zou zijn: “Terwijl de mijne nooit zal eindigen.”
Hoewel de officier meent dat de feiten ‘schreeuwen om een jarenlange gevangenisstraf’, komt het zover niet. Een gevangenisstraf eisen tegen iemand in de laatste levensfase heeft weinig zin.
Terwijl rechtbanken normaal gesproken twee weken nodig hebben voor een uitspraak in dit soort zaken, moet dit onmiddellijk op woensdag gebeuren. In de middag na de hoorzitting wordt het stervensproces op gang gebracht door middel van palliatieve sedatie.
Veroordeeld op zijn sterfbed
De voorzitter van de rechtbank wijst de verklaringen van de stiefvader van de hand. Door het grote leeftijdsverschil, meer dan dertig jaar, kon er geen sprake zijn van een gelijkwaardige relatie. De dochter was van hem afhankelijk en een langdurige relatie zorgde voor loyaliteit bij het kind. Dat bleek ook uit het feit dat de stiefdochter hem ondanks alles nog steeds als ‘een vaderfiguur’ zag.
Volgens de voorzitter van de rechtbank zou de 54-jarige Groninger inderdaad een jarenlange gevangenisstraf hebben gekregen als hij niet zo ziek was geweest. De drie rechters veroordelen de man op zijn sterfbed, maar straffen hem niet.
Als eenmaal vaststaat dat er sprake is van strafbare feiten en dat de vrouw louter slachtoffer is geweest en geen schuld heeft aan de seks zonder wederzijds goedvinden, kan zij overgaan. Ook al zal ze er de rest van haar leven mee blijven worstelen.
[ad_2]
