[ad_1]
Leerlingen uit groep 7 van basisschool It Aventoer in Langezwaag hadden donderdag een doktersafspraak. Een moment om arts-microbioloog Edwina Doting alles te vragen en de mogelijkheid om naar bacteriën en schimmels te kijken.
Arts-microbioloog dr. Edwina Doting van het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG) reist tijdens de week tegen antibioticaresistentie door verschillende provincies om kinderen kennis te laten maken met de onzichtbare wereld van micro-organismen. Ze bezoekt 8 scholen, geeft 17 keer les en beantwoordt ongeveer 415 vragen.
“Zie je iets?” Vraagt dokter Doting aan een van de studenten. Arvyd Hoekstra (10) kijkt aandachtig door de grote microscoop die voor hem staat. “Ik zie paarse stippen. Er zijn er veel, heel veel. Fascinerend!”
Hoe groot is een bacterie?
De date met Doting begon aanvankelijk met een theoretische uitleg over haar werk. “Als medisch microbioloog houd ik mij bezig met infecties; ontsteking veroorzaakt door bacteriën, virussen of schimmels. In het laboratorium onderzoek ik welk micro-organisme de patiënt ziek maakt en wat er nodig is om dit op te lossen.” De kinderen luisteren aandachtig.
“De vorm, locatie en kleur vertellen ons met welke bacterie de patiënt te maken heeft en wat we eraan moeten doen. Maar weet jij hoe groot een bacterie eigenlijk is?” De kinderen hebben geen idee. Om dit duidelijk te maken wordt een bacterie vergeleken met de grootte van een zoutkorrel. De studenten vinden het ongelooflijk. “Ik wist echt niet dat een bacterie zo klein was.”
Kijk zelf maar
“Om laboratoriumonderzoek te doen is het gebruik van een microscoop dus noodzakelijk. Met een microscoop kunnen we alles 10.000 keer groter maken.” Na haar uitleg is het de beurt aan de kinderen zelf. Ze kunnen met hun eigen ogen door de microscoop kijken. De studenten zijn enthousiast.
Eén voor één zie je een nieuwsgierig gezicht door de lens staren naar bacteriën. Dokter Doting had ook een paar gesloten petrischalen meegenomen. “Hier zie je de poepbacteriën, die soms in je maag zitten.” “En deze?” vraagt een van de studenten. “Dat is een schimmel.” Jurre Hempenius (11) herkent hem. ‘Ik heb dit ook op mijn brood gehad, dokter.’
Terwijl de leerlingen om beurten onder de microscoop kijken, bespreken ze kort de ervaringen in hun eigen groepje. Ze fluisteren van opwinding. “Heb jij het ook gezien? Al die paarse lijnen?” “Ik had verwacht dat de dieren groter zouden zijn en zouden bewegen, maar het lijkt alsof ze dood naast elkaar liggen.”
De grote wereld
De kinderen lijken de wat ingewikkelde stof te begrijpen en dat kenmerkt de klas, zegt docent Jesler Detmar. “Ze zijn altijd heel breed geïnteresseerd. Het is uiteraard onze taak om aan te sluiten bij de ervaringen van deze studenten, maar we willen ze ook een beetje voorbereiden op de grote wereld. En dit soort activiteiten helpen daarbij.”
Dan is het tijd voor vragen. De leerlingen halen om beurten een notitieboekje uit hun la. Ze hadden het de dag ervoor al uitgebreid besproken in de klas. De kinderen hadden talloze vragen. Nu kan iedereen die dat wil minstens één vraag stellen.
Inhoudelijke vragen
In de meeste lessen eindigt de les met enkele persoonlijke vragen van de leerlingen. ‘Heb jij ook een huisdier?’ of ‘Ben jij ook getrouwd?’ Maar in Langezwaag zijn de studenten vooral geïnteresseerd in de inhoud. “Waarom zijn sommige ziekten besmettelijk en andere niet? Als een ziekte niet besmettelijk is, waarom komt deze dan voor? En wat vind jij de mooiste bacteriën om naar te kijken? De kinderen lijken tevreden met de antwoorden die Doting geeft.
Vanochtend werd kennis overgedragen, bewustwording gecreëerd en zelfs één student overtuigd om microbioloog te worden: missie volbracht.
[ad_2]
