De Tesla Model 3 heeft een facelift gehad, is nog zuiniger, en ongekend knus

[ad_1]

De Tesla Model 3 kreeg een facelift. De neus met de meer horizontale, sportwagenachtige koplampen is een verbetering; de zinloze, roostervormige uitstulping in het plaatwerk is geretoucheerd. Minder tevreden ben ik over de C-vormige achterlichten die zijn geleend van de Renault Captur. Aan de andere kant: wat zullen ze blij zijn voor Renault-rijders die na jaren van strijd eindelijk kunnen overstappen naar de moeder aller plug-in leaseauto’s. De weg naar boven zal nog steeds een beetje thuiskomen zijn.

Binnenin vindt de zakenman voor het eerst in de geschiedenis van de Model 3 iets huiselijks. Stel je niet te veel voor, Elon houdt niet van luxe, maar vanaf nu loopt er een lijn sfeerverlichting vanaf het dashboard naar de voordeuren om een ​​voor Tesla ongekende gezelligheid te verspreiden. Dashboard en deurpanelen zijn bekleed met een gezellige stof. Voor de achterpassagiers is er een exclusief touchscreen voor temperatuur en infotainment. Dus met één nerdy snuisterij houdt Musk de Europese koper aan boord.

Beeld met meerdere aandachtspunten die samen een verhaal vormenZoom in voor alle details van de Tesla Model 3Klik op de punten voor een toelichting op de detailsFoto Merlijn Doomernik

Bovendien blijft de Model 3 zoals de wereld hem sinds 2017 kent, gestroomlijnd en neutraal, voor iedereen aantrekkelijk. Het dashboard, zonder schakelaars en ventilatieroosters, de strakke horizontale basislijn voor Musks neo-Bauhaus, blijft een voorbeeld van rust die enkel verstoord wordt door de akoestische signalen van de assistentiesystemen. Door de verbeterde isolatie is het interieur merkbaar stiller. De wat luidruchtige rolgeluiden vergeleken met Koreaanse en Europese EV’s worden gesmoord. De auto rijdt comfortabeler dan voorheen, al zijn de verschillen niet dramatisch. Van het iets lagere vermogen van de basisversie merk je weinig. Met 283 pk blijft het een razendsnel accelererende auto. In het pre-elektrische tijdperk zouden zijn optredens je verpletterd hebben, nu vind je ze te normaal.

Drastische prijsverlagingen

Het landschap om hem heen veranderde des te meer. Zes jaar geleden was het uniek in zijn soort. Er was geen soortgelijke elektrische middenklasseauto. Latere concurrenten zoals de Polestar 2 of de BMW i4 waren minder efficiënt en/of veel duurder. Tesla creëerde vervolgens met drastische prijsverlagingen een breder speelveld voor de auto. Voor de 44.000 euro die Tesla, inclusief bezorgkosten, rekent voor het aangedreven instapmodel rolt zijn dominantie door naar de lagere divisies. Daar heten de concurrenten BYD Atto 3, VW ID.3, Kia Niro en EV6 of Hyundai Kona, Ioniq 5 en 6, Nissan Ariya, Opel Astra, Toyota Bz4X of Smart #1. Ze zijn redelijk tot uitstekend, maar niet gelijkwaardig op het ene punt dat essentieel is voor de energietransitie: de economie. Ik reed 180 snelwegkilometers met een elektriciteitsverbruik van 10,7 kWh per honderd kilometer. Na een stormachtig herfstweekend lag het gemiddelde op 14,3, wat betekent dat je zelfs bij tien graden 400 kilometer kunt rijden op een accupakket van naar verluidt 57 kWh – Tesla geeft geen capaciteitscijfers vrij. De tweemotorige Long Range-versie met een groter accupakket, die in een eerdere test bijna net zo zuinig was, haalt met gemak weer de 500. Met zulke grote auto’s kan vrijwel niemand Tesla nabootsen. Het valt nog te bezien hoe de komende Chinese Model 3-klonen het zullen doen op het gebied van energie-efficiëntie, terwijl ze alert zijn om meer voor minder te bieden.

Toetsen? Ja. Alleen op het stuur. Voor het verstellen van stuur en spiegels.
Open haardbeeld op het infotainmentscherm. Na het aanvinken schakelt de verwarming naar de hoogste stand. Musk-humor.
Geen motor onder de voorkap. De frunk, een samentrekking van ‘voorkant’ en ‘kofferbak’, biedt 88 liter extra laadvolume.
Een beetje cliché, deze vorkvormige achterlichten.

Foto Merlijn Doomernik

De Model 3 blijft een Tesla. De software en bedieningsarchitectuur van het infotainmentscherm zijn briljant, de afwerkingskwaliteit van de in China gebouwde testauto is inmiddels zeer behoorlijk, maar je moet kleine ongemakken tolereren. De drukknoppen voor de richtingaanwijzers op het stuur zijn een vooruitgang volgens Musks motto ‘delete, delete, delete’. Hij wil geen knop of hendel in een auto vinden. Hoezeer ik zijn standvastige principes ook waardeer, de richtingaanwijzerhendel op de stuurkolom moet terugkeren. Deze knoppen worden acuut ontoegankelijk bij het indienen. Prettig is dat de richtingaanwijzer stopt zodra je Model 3 de nieuwe kant van de weg heeft bereikt. Hij weet het gewoon. Na het invoeren van de route stelt de navigatiesoftware indien nodig automatisch een Tesla Supercharger als tussenstation in en start de auto met het voorverwarmen van het accupakket wat wenselijk is voor optimale laadprestaties. Met een snellaadvermogen van 170 kW blijft het basismodel flink achter op de 250 kW van de 7.000 euro duurdere Model 3 Long Range, maar alles is relatief; de basis-ID.3 bereikt 120. Zo groot is de afstand. De vernieuwde Model 3 heeft nog steeds geen dodelijke concurrenten, zeker niet als hij als testauto voor een fikse 7.500 euro extra wordt uitgerust met de optie ‘Full Self-Driving Capability’ met de belofte van ‘automatisch sturen op bebouwde wegen’. komen’. Maar hij kan ook zonder.

[ad_2]

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *