[ad_1]
Biograaf Bart Slijper moet veel werk aan zijn boek hebben gehad, Martinus Nijhoff is een ongrijpbare figuur. Josine van Dam van Isselt onderhield vijftien jaar lang een relatie met hem. Ze schreef na zijn dood: ‘Alles was bij hem een vermomming, elk leven dat hij pretendeerde te leiden. Van buitenaf leek het misschien één leven, maar het was niets meer dan een reeks vermommingen, steeds verschillende menselijke transformaties.’ De oorzaak van zijn onvermogen om zich te wortelen lijkt te liggen in zijn jeugd, wanneer hij met zijn broer het huis verlaat en ver weg wordt gehuisvest.
[ad_2]