[ad_1]
Zonder voetbal had ik niet zo veel nagedacht over het verborgen psychische lijden van mijn medemens. Dinsdag was de Dag van de Geestelijke Gezondheid. Normaal gesproken zou ik dat vrijwel zeker gemist hebben. Sorry, ik heb deze week niet aan Trombosedag, Werelddaklozendag, Wereld Reumadag, Geen BH-dag etc. gedacht.
Maar Norwich City FC plaatste dinsdag een aangrijpend filmpje op sociale media. Daarin wordt voetbal gebruikt als voertuig voor iets existentieels: in ieders omgeving kunnen mensen in stilte lijden, misschien nog wel meer in deze herfstvloed van vallende raketten en vallende bladeren.
Kortom: je ziet tijdens wedstrijden twee vriendelijke supporters van middelbare leeftijd naast elkaar op de tribunes. Een stil type dat naast een uitbundige juicher ook een melancholische indruk maakt. Aan het einde legt de stille een Norwich-sjaal over de lege stoel van zijn vriend. De boodschap: soms zijn signalen lastig te herkennen. ‘Kijk naar de mensen om je heen’. En dan komt de kwestie van zelfmoordpreventie in beeld.
De video is al meer dan vijftig miljoen keer bekeken. Een club uit het tweede niveau van Engeland heeft dit bereikt. Het laat zien wat voor platformvoetbal kan zijn. Deze week verscheen er een rapport over wat onze eigen Premier League-clubs op sociaal vlak doen. In het persbericht van de Eredivisie CV werd gesproken over ‘sterke groei’. Onder de vlag van de 18 clubs werden afgelopen seizoen zo’n 110.000 Nederlanders bereikt met 168 projecten, dankzij een investering van 5,5 miljoen euro.
Kom op voor blinden
Het zijn sympathieke projecten, voor mensen met een beperking of dementie, voor kwetsbare jongeren uit achterstandswijken, noem maar op. Ik ga er geen grapjes over maken, maar ik las ook dat Ajax een standpunt voor blinden heeft. Heerenveen stimuleert het volgen van reanimatiecursussen. Enzovoorts. Met vriendelijke groet: gefeliciteerd. Ik las de woorden ‘verbinding, gezondheid en duurzaamheid’.
En toch. Ik ontdek dat deze projecten vooral betaald worden door de overheid, sponsors en genereuze donateurs. Van die 5,5 miljoen euro komt 23 procent van de clubs zelf: in totaal een gênante fooi van 1,2 miljoen euro. Ter info: de gezamenlijke omzet van de Premier League-clubs bedraagt ruim 600 miljoen euro. Ajax, die club van al die succesvolle transfers ter waarde van 115 miljoen euro, heeft nog 1 voltijdbaan over voor sociale zaken. Bij PSV, Ajax en Feyenoord worden de professionals sowieso nauwelijks ingezet voor projecten; het gaat om minder dan 30 uur per jaar.
Duurzaamheidsbeleid
Je zou zeggen: een sector die de maatschappelijke kosten zo zwaar belast, met veel politie-inzet, zou daar wel wat meer voor terug kunnen krijgen. In het rapport staat dat de clubs ‘Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen’. Ik vind het meer een goede decoratie. Omdat ‘MVO’ niet te rijmen valt met het actief bevorderen van verslavingen door massaal reclame te maken voor gokken op shirts en uithangborden. Bij ‘MVO’ hoort ook een goed duurzaamheidsbeleid. Dat heeft geen prioriteit. Openbaar vervoer naar stadions stimuleren? Recyclebare verpakkingen? Gebeurt nauwelijks.
Heeft deze branche iets gedaan op Coming Out Day? Exact deze woensdag werd bekend dat aanvoerders niet langer de regenboogbandjes van de KNVB hoeven te dragen. Een laffe buiging voor homofobie. Norwich City liet zien wat de kracht van een boodschap via voetbal kan zijn. Zeg PEC Zwolle of zeg Feyenoord, maak een filmpje met twee mannelijke fans die tongzoenen. Dan beloof ik dat ik ‘MVO’ wat serieuzer zal nemen.
John Graat is hoofd sport bij Trouw en schrijft wekelijks een column. Lees ze hier.
[ad_2]
