Veilig vervolg op subversieve ‘Chicken Run’ | recensie ★★★☆☆

Het kunnen enkele grappen uit het origineel zijn Kippenren vandaag de dag nog steeds een familiefilm worden? Vraag je je af terwijl je kijkt Dageraad van de Nugget de opvolger van de immens succesvolle en baanbrekende animatiefilm uit 2000. In het origineel proberen Britse legkippen met behulp van een Amerikaanse circushaan te ontsnappen uit een pluimveebedrijf dat griezelig veel op een concentratiekamp lijkt.

Kippenren werd geïnspireerd door klassieke film De grote ontsnapping (1963) en net als zijn opvolger gemaakt door de Britse animatiestudio Aardman Animations met de arbeidsintensieve stop-motiontechniek; poppen worden steeds in nieuwe posities gezet en gefotografeerd. Bijna elke activiteit ziet er grappig en schattig uit als geklede kippen het doen: breien, push-ups of het plannen van een grote ontsnapping. Maar tussen alle absurditeit en slapstick zat ook wel iets Kippenren ook veel volwassen humor, zoals de link tussen de Holocaust en de kippenindustrie.

Ontsnapte kippen in een idyllisch stukje groen

Opvolger Dageraad van de Nugget begint enkele jaren na de ‘grote ontsnapping’ uit deel één. De hoofdpersonen uit de vorige film, de Amerikaanse stunthaan Rocky en de dappere legkip Ginger, hebben een dochter, Molly. Ze leven samen met andere ontsnapte kippen van de pluimveeboerderij in een idyllisch, verborgen stukje groen. Totdat Molly als puber meer vrijheid wil. Haar ouders hebben haar altijd beschermd tegen mensen en hun liefde voor kippenvlees. Een reclamebeeld van een ‘kip in een emmer’ doet bij haar geen belletje rinkelen, maar lokt haar weg uit de veilige enclave.

Tijdens haar vlucht komt ze terecht in een retro-futuristische fabriek waar kippen in een soort Teletubbie-pretpark worden vermaakt en via hightech halsbanden worden gehersenspoeld zodat ze als volgzame lammetjes kunnen worden geslacht: dieren die zonder stress sterven, produceren lekkerder vlees. Als Ginger en de andere kippen Molly proberen te redden, duikt er weer een oude bekende op Kippenren op.

Dageraad van de Nugget is amusant, met veel visuele grappen en woordspelingen en af ​​en toe een knipoog naar de filmgeschiedenis. De stemmencast is goed, acteurs als Mel Gibson en Julia Sawalha werden vervangen door Zachary Levi (Rocky) en Thandiwe Newton (Ginger). De stop-motion ziet er iets vloeiender uit, maar blijft charmant.

Puur fantasie

Toch mist de film de verrassing van het origineel en voelt hij vooral moediger aan. hoewel Dageraad van de Nugget is soms best eng, zo durven de makers in de eerste minuten een kip niet meer te laten sterven. Je realiseert je ook dat de film uit 2000 zo slim aanvoelde omdat er tussen alle plasticine en pratende dieren verwijzingen naar echte gruwelen zaten.

Dageraad van de Nugget raakt een actueel thema – de behandeling en stress van dieren in slachthuizen – maar voelt aan als pure fantasie. Als je de fabriek ziet, denk je niet aan echte kippenslachthuizen, maar aan oude sciencefiction- en actiefilms; roboteenden met laserogen zwemmen door het gebouw. Het maakt Dageraad van de Nugget tot onderhoudend, maar veilig en mainstream kinderamusement.