Begrip over en weer is enige route naar vrede. Extremisme en ontmenselijking aan weerszijden niet | van de hoofdredactie

Het lijkt erop dat het niet is toegestaan ​​om je genuanceerd uit te spreken over de gebeurtenissen in Israël. Iedereen die de barbaarse acties van Hamas veroordeelt zonder deze in de context van decennia van onderdrukking te plaatsen, zal een klap op de pols krijgen. Iedereen die zegt dat de misselijkmakende bloedbaden zijn voorafgegaan door zeer hard optreden van Israël, heeft het ook moeilijk.

Dit zijn tijden waarin extremisten floreren. Het spreekt voor zich dat Hamas extremistisch is. Ook de Israëlische regering, waar rechts-extremisten deel van uitmaken, doet er alles aan om het vuur aan te wakkeren. Kolonisten zijn de afgelopen jaren aangemoedigd om zich nog meer land op de Westelijke Jordaanoever toe te eigenen. De internationale gemeenschap spreekt haar afkeuring uit, maar dat verandert niets.

Het extremisme in het Midden-Oosten heeft invloed op de manier waarop we in Nederland met elkaar omgaan. Het ophangen van een vlag om medeleven en steun te uiten leidt al tot verdeeldheid. Het begrip van wederzijds begrip is verder weg dan ooit, terwijl dat de enige route is naar een toekomst zonder oorlog.

We spraken een 23-jarige studente Midden-Oostenstudies uit Groningen. Wij noemen haar Jeanine. Ze wil niet dat haar echte naam in de krant komt, juist omdat de nuance ontbreekt. “Mensen die zich uitspreken tegen de bezetting van Palestina worden vaak als antisemitisch bestempeld. En dat ben ik niet”, legt ze uit.

Naast extremisme is er aan beide kanten ook sprake van ontmenselijking. Hamas kan alleen zo barbaars optreden als het feestgangers en andere Israëliërs niet als mensen beschouwt. Het begint allemaal met het feit dat deze vrienden van IS zeggen geen onderscheid te maken tussen militairen en burgers.

Aan de andere kant staan ​​de Israëliërs, via de minister van Defensie. Hij kondigt aan dat hij de Gazastrook volledig zal blokkeren, zodat water, voedsel en elektriciteit niet binnen kunnen komen. “Wij vechten tegen menselijke beesten en zullen dienovereenkomstig handelen.”

De katten bij ons in huis krijgen elke dag vers water, heerlijke brokjes, mogen op de bank liggen en kunnen meerdere keren per dag rekenen op een knuffel. Vanuit dit perspectief bezien zou je bijna willen dat Israël de inwoners van de Gazastrook als dieren zou behandelen. Ze zouden beter af zijn dan nu.