Onenigheid over Israël en Hamas is op eerste GroenLinks-PvdA-congres vooraf al gesust

[ad_1]

Een rood-groene stoet trekt in een lange rij vanaf metrostation Rotterdam Zuidplein richting Ahoy. Druk met elkaar pratend begeeft de groep van honderden mensen zich richting de evenementenlocatie, rode en groene jassen schouder aan schouder lopend. Daar vindt vandaag geen popconcert of sportwedstrijd plaats, maar wel het allereerste gezamenlijke congres van GroenLinks-PvdA, de twee linkse partijen die met één kieslijst meedoen aan de Tweede Kamerverkiezingen. ‘Een historische dag’, klinkt het overal. Of: “Een magisch moment.”

Veel leden hebben hun best gedaan om linkse samenwerking in hun outfits te verwerken, met knopen of sjaals met de tekst ‘Samen kunnen we het’. Voormalig Kamerlid voor GroenLinks Ineke van Gent, voorzitter van de conferentie, trok voor de gelegenheid een rood pak aan, afgemaakt met groene schoenen en een groene top. De foyer is bedekt met posters met afbeeldingen van lijsttrekker Frans Timmermans en nummer twee Esmah Lahlah.

De sfeer is niet geheel ontspannen. De oorlog tussen Israël en Hamas, met vele duizenden doden en gewonden in de afgelopen week, hangt als een sluier boven het congres. „Van de rivier tot de zee zal Palestina vrij zijn”, roept een vrouw voor de ingang, zwaaiend met een grote Palestijnse vlag. Sommige leden dragen de hele dag de zwart-wit geruite ‘arafatsjaal’. Het congres begint met een aangrijpende minuut stilte ter herdenking van de slachtoffers in Israël en de Gazastrook.

Verdeeldheid over geweld in het Midden-Oosten

Inhoudelijk heeft de opflakkering van het geweld in het Midden-Oosten van de afgelopen week verdeeldheid binnen de twee partijen veroorzaakt. Een groep kritische leden had een boze brief aan de partijleiding geschreven en er werd een scherpe motie ingediend. Zij hadden kritiek op de eerste reactie van partijleider Timmermans vorige week op de bloedige aanvallen van Hamas op Israël. Waarom had Timmermans niet ook zijn zorgen geuit over het lot van de Palestijnen in Gaza, die al jaren onderdrukt worden door de Israëlische regering? En waarom wordt Israël niet onder druk gezet om de mensenrechten te respecteren?

Om te voorkomen dat het congres in Ahoy gedomineerd zou worden door de Palestijnse kwestie en onenigheid in de linkse samenwerking aan het licht zou komen, had de partijleiding tot het laatste moment overleg gevoerd met de indieners van de motie. Het resulteerde in een gewijzigde motie die bij voorbaat al werd omarmd door de besturen en fracties van beide partijen. De oproep om zowel de terreur van Hamas als de vergeldingsmaatregelen van Israël te veroordelen werd met ruim 96 procent van de stemmen aangenomen.

De leiding van ‘Verenigd Links’ was zeer bezorgd over het uitstralen van eenheid onder de jonge en hier en daar nog broze linkse samenwerking. Je zag dit in de aanwezigheid van prominente leiders van beide partijen, vroeger en nu. Voor die-hard leden van GroenLinks en PvdA moet het een ongemakkelijke gewaarwording zijn geweest om ze gebroederlijk naast elkaar te zien lopen en zitten.

Voormalig GroenLinks-leider Bram van Ojik bijvoorbeeld, die het verkiezingsprogramma mede schreef en op het podium verdedigde. Zijn oude rivaal bij de PvdA, Diederik Samsom, tot voor kort de rechterhand van Frans Timmermans in Brussel. Timmermans trad deze zomer af als Europees commissaris om partijleider te worden van de linkse combinatie.

Kritische publieke figuren

Ook kritische prominente figuren waren naar de conferentie gekomen. Voormalig Groen Links Europarlementariër Judith Sargentini had een paar amendementen ingediend in een poging de asielparagraaf in het gezamenlijke verkiezingsprogramma aan te scherpen – deze werden niet door de leden aanvaard. GroenLinks-leider Jesse Klaver verwelkomde Hans Spekman in zijn korte toespraak. De voormalig voorzitter van de PvdA is altijd een openlijke tegenstander geweest van het linkse samenwerkingsproject. Klaver: “Ik ben blij dat je er bent, Hans.”

Aan het einde van de dubbele ledenvergadering werd het verkiezingsprogramma met gelijke unanimiteit aanvaard. Leden van beide partijen slaagden erin het programma op twee opmerkelijke punten te wijzigen. Het minimumloon moet niet ‘stapsgewijs’ worden verhoogd naar 16 euro per uur, zoals in het concept-verkiezingsmanifest staat, maar ‘onmiddellijk’. De fracties in de Tweede Kamer zijn hier geen voorstander van, maar een meerderheid van 64 procent heeft dit amendement aangenomen.

Bovendien stemde een krappe meerderheid (53 procent) van het Congres, onder luid applaus, voor de afschaffing van de monarchie en de “invoering van een parlementaire republiek”. Volgende week houdt D66 ook haar verkiezingsconferentie en zal daar hetzelfde amendement in stemming worden gebracht.

Lees ook het interview met Frans Timmermans: ‘Het zou voor iedereen goed zijn als de VVD niet zou regeren’

In zijn slottoespraak benadrukte Timmermans de noodzaak van een ambitieuzer klimaatbeleid. Hij pleitte voor een Nederlandse Green Deal, gebaseerd op het omvangrijke maatregelenprogramma om de opwarming van de aarde een halt toe te roepen dat hij als Europees commissaris initieerde. Timmermans koppelde zijn klimaatagenda ook aan maatschappelijke thema’s, zoals het garanderen van de sociale zekerheid. Ook benadrukte hij dat de traditionele speerpunten van GroenLinks en PvdA heel goed samengaan. Volgens de partijleider is er geen sprake van “groen versus rood”. “De sociale strijd en de strijd voor het klimaat gaan hand in hand.”

[ad_2]

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *