[ad_1]
Het is zeker niet Villa Kakelbont, de Zweedse familieboerderij van Bernice Jellema (23). De jonge boer en paardenfokker heeft drie enthousiaste jonge mannen te logeren en wat doet de gemiddelde BOD-deelnemer (inclusief Bernice) in zo’n ongemakkelijke situatie? Doe de deur dicht, aai de hond aan stukken, ‘vind momenten’ en vlucht naar de melkstal of stal.
De BZV-overnachtingsweek is nog maar net begonnen en iedereen is al moe van de eerste korte nacht en het omgaan met de spanning. Als toegewijd kerkganger wil Yorick graag een moment stilte voor de schnitzels van Bernice. Het is stil en het blijft stil, ook de volgende dag, als de mannen de Friese paarden naar de weide brengen en de stallen uitmesten.
Bernice, over al dat ongemakkelijke tv-datinggedoe: “Ik klap dicht en dan zeg ik niets meer. Nou ja, lekker rustig…” Haar date Ype-Jacob uit Oentsjerk, ook al is het “een gesloten boek”, probeert met oogcontact zet zijn provinciale rivaal Johan zich volop in voor ‘momenten creëren’ met de timide boerin die echt geïnteresseerd is. “Maar ik ben bang om het verkeerde te zeggen.”
rijstmelk
Kijk, dat stoort Eugenie helemaal niet. Rijstpap, rijstpap, waar is de rijstepap van boer Piet want die is er zo dol op! Eugenie aait, koert, vraagt, smeekt en struikelt stoutmoedig als een kat om de poten van Piet (63, uit Gorredijk) in Duitsland. Hij probeert haar zo nu en dan van zich af te schudden.
Eugenie geeft niet snel toe. “Ik wil mijn momenten met Piet pakken, want het zijn er nog veel te weinig.” De andere vrouwen ervaren het niet zo: Anke en Gea moeten wantrouwend zijn tegenover de manier waarop Eugenie de meeste aandacht van Piet opeist. Hij blijft er rustig onder: “Gelukkig hoef ik nog niets te beslissen.”
Tupperware
Vroeg in de ochtend, allemaal rond het Tupperware servies op de ontbijttafel, begint de dag bij boer Haico in Denemarken. Tip voor iedereen eerste daters : Zorg ervoor dat je weet hoe de oven van je vader en moeder werkt voordat je warme broodjes belooft. Maar goed: “Ik heb nooit verborgen gehouden dat ik geen keukenprinses ben.”
De sprookjesachtige Jasmijn heeft nog niet het gevoel dat ze zich volledig kan laten zien, nomade Wendy is gefrustreerd dat ze nog geen persoonlijk gesprek met Haico heeft kunnen voeren, maar bij Ellen (uit Hallum) komen de emoties en vallen de tranen in de goed melken. Ze is al 6,5 jaar alleen en eerlijk gezegd had ze de hoop op liefde/een maatje bijna opgegeven.
Maar toen zag ze Haico op tv. “Ik dacht: dat is een kans.” En de boer begrijpt haar wanhoop zo goed. Zal iemand ooit…? Met een brede glimlach naar de camera: “Ze heeft er zin in en dat maakt mij blij.”
Geweldig
Ondertussen dondert akkerbouwer Richard in Slowakije met zijn drie gasten uit de petteflet langs zijn akkers vol gerst en bloemen in een terreinwagen met lichtbak in Slowakije. Als er een kudde herten voor hen uit draaft, vinden Robin, Marlies en Marijke hem geweldig en cool. Richard: “Ik heb liever niet dat ze door mijn gerst dwalen.”
Het leven lijkt wat langzamer te gaan voor boerin Claudia in Normandië. Haar elegante boerderij, het landschap: als de groep om elf uur ‘s avonds een toetje eet, gaat het al snel over het leven. Bezinning, na een dagje boertje spelen. Claudia: “We kennen elkaar nog maar kort en toch hebben we al intensieve gesprekken. Dat is heel bijzonder.”
Huisfilosoof en liefdesbrievenschrijver Bob doorzag dit pseudo-romantische tafereel. “Iedereen was netjes, maar ik speelde netjes.”
Pippi-kracht
En die lieve Bernice? Hij verdient een beetje Pippi-kracht, daar in Zweden. Mem Jacomien komt mee om haar dochter aan te moedigen in haar zoektocht naar de juiste. Geruststellend: ‘Het wordt straks wel wat losser. Kom sa nee en mar dan bij mij.” Liefde, zegt Mem, is niet te sturen.
[ad_2]
