Nationale Jeugdboksdag barst van enthousiasme. ‘Op het hoofd slaan mag. Maar niet te hard.’

Terwijl de gloednieuwe boksring iets voor elf uur wordt opgebouwd, volgen zo’n 25 jonge jongens en meisjes – die nog niet klaar zijn voor een wedstrijd in de ring – enthousiast een clinic van de Leeuwarder profbokser Willy Kyakonye in de hoek van de sporthal Kalverdijkje.

Aan de andere kant van de ring krijgen vijftien boksers uit de noordelijke provincies training van voormalig Friese bokser Issah Amanu. Aanvankelijk zouden internationale boksers van Team NL die training verzorgen, maar eind vorige week bleek ineens dat zij dit weekend in Italië zouden zijn.

Jeugd tweede kerstdag nieuw concept

Nationale Jeugdboksdag is een nieuw concept in het boksen. Althans, zoals de Leeuwarder boksvereniging Frisia voor aanstaande zondag heeft opgezet. In elke hoek van de kamer gebeurt er iets. Dit ziet er in eerste instantie wat rommelig uit, maar al snel verloopt het evenement op rolletjes.

Niet in de laatste plaats vanwege de aanwezigheid van Cees Klarenbeek, de voorzitter van Frisia. Hij, een manusje van alles, stuurt de organisatie op een vrije manier aan. Klarenbeek assisteert Kyakonye, ​​begeleidt jonge boksers naar hun kleedkamer, deelt medailles uit en bewaakt het programma.

De show begint om precies één uur. Zestien bokswedstrijden. Een publiek van tweehonderd man. Lichten uit. Spotjes boven de ring. Waar het moet gebeuren, ook onder de jeugd. “Met aangepaste regels”, zegt Klarenbeek. “Op het hoofd staan ​​mag. Maar niet te moeilijk. Je krijgt dubbele punten voor lichaamsstoten.” Dit alles om de kinderen te beschermen. Klarenbeek: “Het mag niet zo zijn dat ze elkaar knock-out slaan.”

Het is vooral leuk om te zien hoe sommige boksers de schoonheid van de bokssport – gracieus ontwijken, dansend voetenwerk, een verscheidenheid aan stoten – al op jonge leeftijd onder de knie hebben. Als de een te hard op het hoofd van de ander slaat, stopt de scheidsrechter het spel.

Faber versus Boorsma

Gedurende de middag voel en zie je dat de druk, de spanning, vooral gericht is op de wedstrijd na de pauze: Faber vs. Boorsma. Leeuwarden vs. wâldpyk. Niet dat de 16-jarige Leeuwarden Huub Faber en zijn 14-jarige tegenstander Symen Boorsma (Feanwâlden) daar om vragen. Nog. Er hangt een sfeer van prestige rond de jongens.

Wanneer de jonge boksers zich afzonderlijk voorbereiden, is het wat drukker in en rond de eigen kleedkamer. Beide jongens zien er wat gespannen uit. Fabers trainer Meile Zijlstra: “Huub gaat er goed mee om. Mooie bokshoed. Is het serieus boksen?

Terwijl Faber ruim een ​​half uur voor aanvang van de wedstrijd voluit op de pads gaat, werken Boorsma en hoofdcoach Bernard Jansen van boksschool De Wâldhoek in de rust toe naar de wedstrijd. “Wat sy dogge is enerzjy fergrieme”, zegt Jansen. Over zijn leerling: “Symen is heel sportief, heel introvert en jong, maar in zijn tienerjaren is hij al fan.”

De wedstrijd begint om 15:29 uur. Boorsma moet snel de achteruit in. Bij Faber ziet het er allemaal wat gepolijster uit – qua voetenwerk, dansen en stoten. De Feanwâldster-bokser vangt de meeste klappen op, maar doet ook tegenaanvallen.

De eerste ronde is voor Faber. In ronde twee zie je de kracht van Boorsma langzaam wegvloeien. Op het moment dat hij zijn dekking laat zakken, slaat de Leeuwarden hem tegen het doek. Boorsma staat snel op, maar het spel is afgelopen. Faber loopt juichend door de ring.

Duel kent geen winnaar

Maar niet voor lang. De jury beslist dat er geen winnaar zal zijn in de wedstrijd. Het is niet de bedoeling dat iemand knock-out gaat op een jeugdboksdag. Faber is woedend. Boorsma reageert nuchter: “Mooie punten, maar dat gat moest ik gewoon dichten.” Zijn coach Jansen: “Ga er meteen mee aan de slag. Dit is wie je pijn moet doen.”

Een kwartier later komt Faber weer bij zinnen. “Ik zag zijn handen vallen. Dan sla je hem automatisch op. Ik had het gevoel dat ik gewonnen had, ik was nu C-klasseman en kon naar het NK. Nu heb ik niets.” Pascal Hartkamp, ​​Faber’s tweede trainer: “Een juiste beslissing. Het klassenverschil was gewoon te groot.”