[ad_1]
Terwijl de crisis in het Midden-Oosten dreigt over te koken, blijft het opmerkelijk rustig in de Europese Unie. Er zijn weinig aanwijzingen voor een pioniersrol bij het kalmeren van de stemming. Terwijl ook de Europese welvaart en veiligheid op het spel staan.
De Israëlische oorlog tegen Hamas in de Gazastrook zou nog maanden kunnen voortduren. Dat is tenminste wat Israël veronderstelt. Vorige week kondigde Jeruzalem aan dat het duizenden Israëlische reservisten uit Gaza zou terugtrekken om de economie draaiende te houden en het land voor te bereiden op een minder intensieve maar langdurige strijd.
Hoe langer de oorlog voortduurt, hoe groter de kans op escalatie die kan uitmonden in een grotere, regionale oorlog. De eerste verontrustende tekenen hiervan zagen we deze week al.
Na de moordaanslag dinsdag op een belangrijke Hamas-leider in de Libanese hoofdstad Beiroet dreigt de militante Hezbollah-beweging, een bondgenoot van Hamas, met vergelding. Bij een bomaanslag in Iran zijn woensdag tientallen mensen om het leven gekomen tijdens de herdenking van de prominente Iraanse generaal Qassem Soleimani, die vier jaar geleden omkwam. In Iran, de aartsvijand van Israël, wordt gesuggereerd dat Israël of de VS achter deze terreurdaad zitten. Dat lijkt onwaarschijnlijk, maar ondertussen lopen de spanningen in de regio op. In de Rode Zee voeren Jemenitische Houthi-rebellen steeds vaker aanvallen uit op het internationale scheepvaartverkeer. Ze zeggen dat ze dit doen als reactie op de Israëlische aanvallen in de Gazastrook.
Toenemende instabiliteit
Omdat de oorlog waarschijnlijk nog lang zal duren, zullen er meer van dit soort incidenten plaatsvinden die de hele regio in brand kunnen steken. De geopolitieke gevolgen van de toenemende instabiliteit in het Midden-Oosten zullen ook de veiligheid in Europa bedreigen. Een woedende brand in het Midden-Oosten zal leiden tot toenemende spanningen in de Europese samenlevingen, vluchtelingenstromen zullen op gang komen en het kan een economische crisis veroorzaken.
Van een Europese Commissie die pretendeert een geopolitieke speler te willen worden om spanningen te bezweren, mag een actievere houding worden verwacht. Met de erkenning dat Israël het recht op zelfverdediging heeft, moet er ook op worden gewezen dat de Palestijnse burgerbevolking meer bescherming verdient. De EU kan haar economische gewicht gebruiken door Iran met sancties te bedreigen als Teheran, via Hezbollah en Hamas, ervoor zorgt dat de oorlog verder van de rails raakt. En Europa draagt militair gezien nauwelijks nog iets bij aan de maritieme missie die de VS hebben opgezet om het scheepvaartverkeer in de Rode Zee te beschermen.
Het oude gezegde luidt dat de Europese Unie te verdeeld is om de ontwikkelingen in het Midden-Oosten te beïnvloeden. Landen als Ierland, België en Oostenrijk zijn veel kritischer over Israël dan Nederland en Duitsland. En terwijl de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, vierkant achter Israël staat, geeft Josep Borrell, hoofd van het buitenlands beleid van de EU, Israël voortdurend de les.
Europa kan het zich niet veroorloven verdeeld en afstandelijk te blijven in zijn reactie op de gebeurtenissen in het Midden-Oosten. Al is het maar uit welbegrepen eigenbelang, want het gaat ook om onze veiligheid en welvaart.
Hoofdredactie@frieschdagblad.nl
[ad_2]
