Femke Kok laat na 1000 meter-debacle de benen spreken met nieuwe Europese titel in Thialf. ‘Ik fyn noch hieltyd dat ik in twadde kâns fertsjinje’

[ad_1]

Femke Kok heeft de frustratie over het missen van een tweede WK-ticket zaterdag omgezet in positieve energie. Het leverde haar op het EK in Thialf de titelverlenging op de 500 meter op. “Dizze, ik wil heel graag winnen.”

Het gesprek in de gemengde zone van Thialf is halverwege als Femke Kok haar geduld verliest. De Nij Beetse heeft, zegt ze, een rotweek achter de rug. Het begon op de laatste dag van het NK, toen ze door een scheur in het ijs op de 1000 meter letterlijk buiten de top 3 viel. Kort na oudejaarsavond werd duidelijk dat de hoop op een aangewezen locatie of skate-off ijdel was.

In plaats van Kok een tweede kans te geven bleef de KNSB-selectiecommissie vasthouden aan de NK-uitslag, waardoor regioamazone Isabel Grevelt in februari naar Calgary mocht. Kok rijdt alleen de 500 meter op de Canadese hooglandbaan. Onredelijk, vindt ze. “Omdat ik, die topschuim en koe heb, er niets van dacht.” Volgens haar was het beter geweest om iemand aan te stellen op basis van de prestaties tijdens de resterende twee WK’s.

Heup- en rugpijn

Het is dan ook logisch dat Kok in de aanloop naar het EK Afstandskampioenschappen nog steeds met het onderwerp bezig was. Daarnaast had ze last van haar heup en rug. “Maar aan het eind van de dag voelde ik dat het mijn schuld was en ervoer ik de frustratie van het met positieve energie tot rust komen. Dat was heel goed. Heb ik zinspeelde op ‘wraak’? Misschien wol. Ik denk niet dat er tijd voor is dat ik in fertsjinje kan twadden.”

Ze versloeg Jutta Leerdam in de laatste etappe in een direct duel. Net als op het NK was het verschil groot. Terwijl Kok als titelverdediger 37,28 noteerde, noteerde haar rivaal 37,70. De Oostenrijkse Vanessa Herzog werd derde met 37,89.

Tweede gouden medaille

Het was Koks tweede gouden medaille op het EK, nadat ze vrijdag samen met Marrit Fledderus en Antoinette Rijpma-de Jong de teamsprint won. “Het is echt geweldig om Europees kampioen te worden”, zei ze. Dat de concurrentie minder is nu de Russen door de oorlog in Oekraïne nog steeds ontbreken, verandert daar niets aan. “In titel blues in titel.”

Kok had zichzelf vooraf flink onder druk gezet. “Omdat ik heel graag wil winnen.” Het was bovendien een ideale gelegenheid om te oefenen met de verwachtingen die haar status als topfavoriet met zich meebrengt in de aanloop naar het WK. Dat was tien maanden geleden niet het geval, toen ze na een moeizaam voorseizoen verrassend wereldkampioen werd in Thialf. “Dit gaat over het algemeen goed zijn en dan hoop ik dat jullie samen alle wedstrijden winnen.”

Omgaan met druk

Kok heeft de afgelopen jaren geleerd om met die druk om te gaan. Ervaren teamgenoten als Ireen Wüst, Kjeld Nuis en Hein Otterspeer hielpen hierbij. “Dit is het beste advies dat ik heb gekregen? Dat is altijd iets om trouw aan te zijn, en dat is wat ik wil, soms denk ik ook over dingen na.”

Kok hoopt op een dag het trackrecord van Angelina Golikova te verbeteren en de eerste vrouw te zijn die een 36er op Thialf-ijs rijdt. “Mar Soks zal het onder alle omstandigheden goed doen en zal zeker over het topschuim beschikken.” Nu was de luchtdruk te hoog. Toch voelt ze zichzelf sterker worden. “En ik ben daar gelukkig. Dit is mijn beste prestatie van het seizoen (10,4, red.).”

Fledderus is teleurgesteld

Marrit Fledderus was eigenlijk teleurgesteld. Sint Niekster mikte op een podiumplaats, maar werd vierde met 38,00. ‘Op zijn tijd,’ concludeerde ze. “Dat maakt voor mij veel verschil. Ik heb de laatste bocht nog eens goed bekeken en kon als eerste op de blokken zitten. Dan verlies je al je snelheid.”

Een harde klap, vooral omdat Fledderus zich vooraf zo goed voelde. ‘Ik hoop echt dat er wat moais zullen hjoeden.’ Toen ze na de finish haar tijd zag, wist ze al genoeg. “Gewoon een leuke tijd gehad. Op zo’n tocht moet ik onder de 38 seconden rijden. Dan is plaquette op het podium gewoonweg hellber.

En kok? Met een goed gevoel trok hij de deur van Thialf achter zich dicht. Wetende dat ze op de goede weg is. Over drie weken is er in Salt Lake City een nieuwe kans om het ongelijk van de schaatsvereniging te bewijzen.

[ad_2]

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *