[ad_1]
De bladeren vallen van de bomen, en blijkbaar ook de rente op studieleningen. Het studieseizoen is nog maar nauwelijks begonnen of het regent al gebroken beloften over het leenstelsel.
De rente die (oud-)studenten moeten betalen over hun studieschuld stijgt op 1 januari 2024 naar het hoogste niveau in veertien jaar. De rente gaat dan van 0,46 procent naar 2,56 procent. De rente op de gunstigste lening op aarde is nu ineens ruim vijf keer zo hoog geworden.
Demissionair minister Dijkgraaf (Onderwijs) relativeerde dat je ook maandelijks weinig terugbetaalt als je bijvoorbeeld weinig inkomen hebt. U kunt de aflossing van uw schuld immers over 35 jaar spreiden.
Uit de rekenhulp van DUO blijkt dat je bij een gemiddelde studieschuld van 17.100 euro ruim 10.000 euro moet terugbetalen als je ‘al’ de tijd neemt. Geïrriteerde en wantrouwige studenten, dat is de som van deze terugbetalingstoets.
Marketingslogans
De vraag blijft hoeveel extra u daadwerkelijk gaat betalen. Dat hangt af van de grillen van de overheid, die ieder jaar de rente opnieuw instelt. Dit laatste is niet nieuw; de rente kan elk jaar worden verhoogd. Maar informatie hierover werd verboden omdat het geen afschrikkende werking mocht hebben. De risico’s van lenen werden dom maken aan de kant geschoven, waardoor studenten niet serieus werden genomen.
In plaats daarvan werd de mogelijke rentestijging luidkeels overstemd met marketingslogans als ‘het is de beste lening die je kunt krijgen!’ Als je een bank zou noemen, zou deze moeten verliezen van de genereuze overheid.
Alleen vertelt een bank je maanden later niet welke rente je ineens moet terugbetalen over het geleende geld van de afgelopen maanden. Huidige en oud-studenten hebben niet alleen last van de extra kopzorgen, maar ook van de angst voor het onbekende.
Museumbezoek
Oud-voorzitter van de landelijke belangenorganisatie voor geneeskundestudenten, De Geneeskundestudent, Pim den Boon, beschrijft dat ‘(geneeskunde) studeren veel meer een museumbezoek zou moeten zijn’. Je racet niet door een museum om in zo weinig mogelijk tijd zoveel mogelijk kunst te zien. Maar om jezelf te verbazen en te ontwikkelen.
Maar net zoals cultuur voor veel mensen ontoegankelijk is, neemt het studentenleven ook die vorm aan. Een verwoede poging om dit tegen te gaan was de recente terugkeer van de basisbeurs. Maar dit verbleekte al snel in vergelijking met de steeds dalende koopkracht van studenten. Voeg daarbij de stijgende kosten – collegegeld, inflatie en kamerhuur – en je begrijpt dat de kloof steeds groter wordt.
Balanceren op een dun touw
Want de toenemende financiële druk is niet alleen voelbaar in de portemonnee, maar heeft ook gevolgen voor het welzijn van studenten. Studenten met relatief hoge (verwachte) studieschulden lopen een verhoogd risico op psychische klachten. Wij laten jongeren balanceren op de dunne lijn van studeren, werken en overleven. Zonder vangnet, maar jeugdzorg en geestelijke gezondheidszorg die de druk niet meer aankunnen.
Het voorstel van studentenorganisaties om een renteplafond op te leggen is alleen maar redelijk en noodzakelijk. Zodat de financiële zekerheid van studenten geen jaarlijkse grabbelton wordt.
Of beter nog: schrap die interesse, want een toekomstige generatie die nu al uitgeput raakt, zal niemand gelukkig maken.
Bjorn Blom wel voormalig bestuurslid van het Interstedelijk Studenten Overleg
[ad_2]
