[ad_1]
“Hartelijk welkom in Bolsward, leuk dat je er weer bent”, verwelkomt manager Arie de Vries van Stadscamping Bolsward Krijn en Maud uit Oudeschans op de wintercamping.
De twee kijken een beetje verbaasd naar de enthousiaste en hartelijke ontvangst, want het is hun eerste keer op de camping in Bolsward. De twee hebben een bedrijf en hebben altijd weekenden op maandag en dinsdag. “Dan gaan wij op pad met onze camper. Wij dachten dat we naar Bolsward zouden gaan. De camping ligt prachtig in het centrum. Van daaruit kunnen we de stad verkennen”, zegt Maud.
Tractor
“Ik dacht dat ik je kende, maar toen had ik het mis”, verontschuldigt de welbespraakte 86-jarige onbetaalde campingmanager, die samen met zijn vrouw Diny (78) het werk doet. Ook ziet hij vaak een gast voorbij komen en ook veel kampeerders lijken op elkaar. Arie geeft aan waar Krijn de camper kan parkeren. “Pas op dat je niet in het gras komt, want dan moet er een tractor komen om je er weer uit te trekken. Dat kost al snel weer 150 euro.”
Hoewel er in de winter geen stormen zijn, zijn er altijd gasten op de wintercamping in hartje Bolsward. “We hadden vorige week zes voorbijgangers”, wijst Arie op de week dat het voorjaarsvakantie was in het zuiden van het land. Carnavalsvluchters die hun toevlucht zochten in het Rome van het Noorden.
“Het gaat altijd een beetje door. Dat kun je nu zien. We zijn nog even aan het praten en er komen nieuwe gasten”, zegt Arie, die samen met Diny in de warmte van zijn oude Kippetje zit, zoals hij hun bejaarde caravan liefkozend noemt. De twee wonen eigenlijk in Ens in de Noordoospolder, maar vinden het leven in een caravan veel fijner dan wonen in een seniorenwoning in het polderdorp.
Camping Titus
‘Ga weg kerel. Wij willen hier graag wonen. We gaan nu elke twee weken terug voor de was en de post. We zijn van Bolsward gaan houden.” Al is Bolsward niet hun grootste liefde, geven ze toe. Het liefst zaten ze op camping Titus bij Benidorm, waar de Amsterdammers na hun pensionering twintig jaar lang een camping beheerden als marktkoopman in visgerei.
“Mijn vrouw kreeg huidkanker, maar is inmiddels weer kankervrij. Maar het is niet goed om nog langer in de Spaanse zon te blijven”, zeggen ze dat het gezond verstand de boventoon voerde bij hun besluit, maar wel spijt hebben van de terugkeer naar het natte Nederland . Het afscheid nemen van camping Titus aan de Costa Blanca viel hen erg zwaar.
Winter stadscamping Vitaloo
De stadscamping in Bolsward is ook in de winter geopend, omdat er weinig kosten aan verbonden zijn, zegt manager Jilco Venema van zwembad Vitaloo en de camping die onder dezelfde exploitatie valt. “Er is altijd haast. Niet dat er storm komt, maar we kunnen het er gewoon bij zetten, want we hebben er geen extra kosten voor. Dankzij Arie en Diny kan het hek nu altijd geopend worden. De camping beschikt over 28 plaatsen met elektriciteit en het tarief is in de winter hetzelfde als in het hoogseizoen. Vorig jaar bedroeg het aantal overnachtingen op de camping 2900.” Is er toekomst voor de stadscamping en het zwembad? “In ieder geval tot eind 2025. We zijn in overleg met de gemeente en werken aan een plan om het zwembad en daarmee de camping hier te behouden en te integreren in het Groene Hart-plan.”
Om het lijden te verzachten zochten ze een plek waar ze met hun mobiele onderkomen konden verblijven. “En zo kwamen we in Bolsward terecht. Een camping midden in de stad en aan mooi viswater. Nou, hier vang je karper, paling en wat niet. En wat ook niet onbelangrijk was: wij kunnen hier overnachten voor 15 euro per nacht inclusief toeristenbelasting. Waar vind je zo’n goedkoop plekje? ”
Eenmaal op de stadscamping sprak Arie met Jilco Venema, de beheerder van zwembad Vitaloo waar ook de camping onder valt. “Ik kan moeilijk stilzitten en Jilco vroeg of ik een klus wilde doen. Als we de toiletten schoon wilden houden, konden we hier gratis overnachten. Dus dat was snel geregeld. Ik doe ‘s ochtends de schoonmaak en ‘s avonds Diny. Daarnaast doe ik grasmaaiwerk en kleine reparaties.”
Scootmobiel
“Ik moest nog een verklaring van goed gedrag afgeven, maar zelfs dat lukte”, zegt hij met een ondeugende glimlach. Hoewel zijn lopen steeds moeilijker wordt, benadrukt de 86-jarige dat er niets mis is met zijn handen. Diny slaagt er ondanks twee pijnlijke heupen ook in om de schoonmaakwerkzaamheden te doen, waardoor ze zich met een scootmobiel moet verplaatsen. Omdat Arie ook steeds minder mobiel wordt, delen zij de scootmobiel zodat deze optimaal gebruikt wordt.
De twee wonen inmiddels een jaar en vier maanden op de camping. Als het zomerseizoen begint, gaan de grote sanitaire voorzieningen onder de overkapping van het zwembad weer open. En het wordt pas echt druk rond Pinksteren, als er geen vierkante centimeter onbenut blijft op de stadscamping vanwege de Elfstedenfietstocht.
Naast de occasionele voorbijganger wordt de wintercamping in de donkere maanden vooral bevolkt door arbeidsmigranten en mensen die om wat voor reden dan ook onderdak nodig hebben. Arie en Diny hebben vanuit hun Kippetje zicht op de ingang van de camping. Zij wensen de nieuwe gasten een prettig verblijf in de stad. Arie kan het niet laten om te wijzen op de talenten van de Chinese chef-kok van de Chinese Muur. “Als je daar eten krijgt, kun je daar drie dagen van eten”, verzekert Arie. “We zullen kijken”, lachen ze en nemen het advies ter harte.
[ad_2]
