[ad_1]
De vierjarige schrikkeljaren blijven bijzonder. Alle aardse genoegens omringen ons niet alleen 365, maar 366 dagen. Maar eh… Krijgen we die dag betaald? En hoe logisch is dat eigenlijk? Vijf actuele kwesties.
Hoe noodzakelijk is die dag eigenlijk?
Alle landen ter wereld die de Gregoriaanse kalender uit 1582 hanteren, hebben op 29 februari een schrikkeldag. De schrikkeldag op 29 februari is een herstelmaatregel. Heel precies bestaat een jaar uit 365 dagen, 5 uur, 48 minuten en 45,1814 seconden. Elke vier jaar houd je dus 23 uur en 15 minuten over. Als het nieuwe jaar op nieuwjaarsdag om 12 uur ‘s nachts begint, heeft de aarde nog bijna zes uur nodig om haar baan te voltooien. Als je niet met een schrikkeljaar zou werken, zouden de seizoenen verschuiven. Het begin van de lente zou elke 100 jaar ongeveer 24 dagen eerder plaatsvinden.
Hoe kan het dat de uren op zo’n schrikkeldag helemaal niet precies kloppen?
Als we elke vier jaar een schrikkeldag hebben, zal deze elke 400 jaar nog steeds drie dagen vooruitgaan. Daar is iets over verzonnen. Alleen in de eeuwen die deelbaar zijn door het getal 400 is sprake van een schrikkeljaar, niet in de eeuwen die alleen deelbaar zijn door 100. Met andere woorden: 1700, 1800 en 1900 waren geen schrikkeljaar, het jaar 2000 wel.
Terug naar het hier en nu: krijgen we betaald voor de schrikkeldag?
Als u in loondienst werkt, is het simpele antwoord nee. Er is geen wet voor betaling op 29 februari. Je zou kunnen zeggen: de maand februari duurt ieder jaar gewoon 28,25 dagen. Werknemers krijgen dus drie jaar lang iets te veel en in het schrikkeljaar iets te weinig.
Dit maakt het een dure dag. Een gezin maakt op zo’n dag immers wel kosten. Het Nibud berekende in 2012 dat een gezin op schrikkeldag gemiddeld 57 euro extra uitgeeft en een alleenstaande 37 euro extra. U werkt dus voor niets en maakt meer kosten. Maar laten we eerlijk zijn: je woning verhuren kost niets en je krant is vandaag ook nog eens gratis.
Als we nooit een schrikkeldag hadden, welk seizoen zou het dan nu zijn?
Het begin van de lente zou elke 100 jaar ongeveer 24 dagen eerder plaatsvinden. De vraag is: vanaf wanneer beginnen we met rekenen?
Want vóór de Gregoriaanse kalender werkte de Juliaanse kalender ook met schrikkeldagen. Daarvoor bestond de oude Romeinse (of republikeinse) kalender met tweejaarlijkse schrikkelmaanden in jaren van 355 dagen. Laten we voor het gemak beginnen met de Juliaanse kalender. In het jaar 46 voor Christus besloot Julius Caesar de Romeinse kalender te hervormen. Hij introduceerde jaarlijkse schrikkeldagen.
Als we sindsdien geen schrikkeljaren hadden gehad, zouden we de cirkel rond de seizoenen hebben doorlopen en zouden we nu midden september zijn.
Hadden we voor een ander systeem kunnen kiezen?
Zeker, talloze. We nemen er een. Ooit gehoord van de positivistische kalender? Dat is een systeem waarbij een jaar 13 maanden van elk 28 dagen zou hebben gehad, plus nog een dag aan het einde van het jaar die geen maand, jaar of dag zou zijn geweest. De ingevoegde maand wordt tussen juni en juli ingevoegd. Het leuke zou zijn dat elke maand op dezelfde dag zou beginnen. Lekker makkelijk voor de schemamakers.
Maar dat betekent niet dat we die schrikkeldag verloren hebben. Het blijft. Je houdt immers het normale 24-uursritme aan, terwijl de aarde aan het eind van het jaar nog zes uur nodig heeft om haar baan te voltooien.
[ad_2]
