Rechtszaak: Had Oostenrijker schuld aan fataal skiongeluk Nederlandse vrouwen? | Buitenland

Volgens het Oostenrijkse Openbaar Ministerie had de helling op de Hintertuxer Gletsjer nooit open mogen gaan op nieuwjaarsochtend 2023 omdat deze levensbedreigend was. Klaus D., de 65-jarige directeur van de Zillertaler Glacierbahn, en twee van zijn medewerkers, Michael G. (34) en Markus U. (24), staan ​​terecht wegens doodslag en het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel door grove nalatigheid .

Er is veel belangstelling voor de rechtszaak vanuit Oostenrijkse media. De uitspraak kan grote gevolgen hebben voor de veiligheidseisen die aan skigebieden worden gesteld.

Volgens de ski-expert van het Oostenrijkse Openbaar Ministerie was er die ochtend van alles mis met de piste. Het weer was vochtig geweest en de waterdamp en mist hadden de baan in een ijsbaan veranderd. Skiën was vrijwel onmogelijk. Zeker zeven mensen vlogen over de rand van de baan.

Een Nederlandse vrouw kwam om het leven, haar vriendin, de 28-jarige Lisa, brak haar rug en een Duitse toerist brak haar schedel toen ze tientallen meters lager op de rotsen sloeg. Lisa en Rutger vertelden een paar weken geleden hun verhaal op deze site.

Er was meer aan de hand dan alleen de ijzige baan. Die ochtend was niemand van het skiliftbedrijf naar beneden gegaan om de piste te inspecteren om er zeker van te zijn dat alles veilig was. Dat is verplicht. Zou de skipiste open zijn gegaan als het ijskoude gedeelte van tevoren was ontdekt? En was het een rode piste zoals aangegeven? Volgens de ski-expert was de hellingshoek van dat gedeelte ruim 40 graden en had de helling als ‘zwart’ geclassificeerd moeten worden – de steilste en moeilijkste categorie.

De meerderheid van de skiërs negeert zwarte pistes omdat ze deze te gevaarlijk vinden. “Dit deel van de piste was de enige weg naar het dal. Als je dit niet op ski’s doet, moet je met twee of drie gondels naar beneden. Daar ben je een half uurtje mee bezig en dat is natuurlijk niet aantrekkelijk voor toeristen, dus dat wil de ondernemer openhouden”, zegt advocaat Florian Stachowitz van advocatenkantoor Wijnkamp Stachowitz, gespecialiseerd in ski-ongelukken. Hij steunt de Nederlandse slachtoffers.

De mensen die ten onder gingen, hadden geen enkele kans. Wie op een zwarte helling valt, blijft niet liggen, maar glijdt en versnelt. De vrouwen vlogen waarschijnlijk met een snelheid van ongeveer 50 kilometer per uur richting de rotsen en bomen. Het net voor de afgrond was een markeringsnet en niet geschikt om mensen te vangen.

Waarom is de baan niet gesloten? Uit het dossier blijkt dat een van de medewerkers wel belde dat het gevaarlijk was op die locatie, maar dat de baan pas werd afgesloten na de verschrikkelijke ongelukken. Stachowitz: “De beheerder heeft na dat telefoontje niets gedaan. En de man die ter plaatse was, was al een hele tijd bezig op die baan. Hij had direct moeten handelen en de baan moeten sluiten. Dat was zijn taak.”

Waar eindigt de verantwoordelijkheid van de skiër en begint de verantwoordelijkheid van de skiliftexploitant? Die vraag staat dinsdag centraal bij de rechter in Innsbruck. Klaus D., Michael G,. en Markus U., kunnen voor hun nalatigheid zware gevangenisstraffen krijgen en de liftoperator een torenhoge boete.

Er zullen zestien mensen in de getuigenbank zitten. Ook zullen er vragen worden gesteld over het materiaal van de slachtoffers. Waren de ski’s scherp genoeg? Volgens Stachowitz bleek uit het onderzoek echter onomstotelijk dat het te ijzig was om te skiën. “Mensen die heel goed kunnen skiën met perfect geslepen ski’s hadden hier ook kunnen vallen. Als je een skipas koopt, ga je een contract aan. Je moet ervoor zorgen dat je kunt skiën, de liftexploitant moet zorgen voor veilige pistes.”