[ad_1]
Rotterdam
“Mijn grootmoeder bepaalde vroeger elk aspect van mijn leven”, zegt Shadia Abdulghani (54). Ze woont al ruim twintig jaar in Rotterdam, maar is geboren in Somalië. ‘Ik woonde daar in het huis van mijn grootmoeder, samen met mijn ouders en negen broers en zussen, en gehoorzaamde haar altijd. Mijn moeder had niets te zeggen: haar enige taak was het krijgen van kinderen.’
‘Op een dag vertelde mijn grootmoeder mij dat het tijd was dat ik mij – samen met mijn nichtje – zou laten besnijden. Mijn nichtje, die toen vijf was, raakte in paniek. Besneden worden betekende een feest, we kregen geld en cadeautjes.’ Shadia zelf had een heel andere mening. ‘Ik dacht toen maar één ding: blijf weg van mijn lichaam. Dat was vóór die tijd…
[ad_2]
