[ad_1]
Ruim honderdvijftig raketten en drones in de nacht van donderdag op vrijdag. En ook dit weekend regenden er raketten op de civiele infrastructuur in Oekraïne. Kharkiv had het moeilijk, zo ondervonden Stienser Hessel van Leeuwen, de Canadees Paul Hughes en de Oekraïense Nadia Velikaja.
Elektriciteitscentrales en burgerdoelen in heel Oekraïne werden vrijdagochtend vroeg gebombardeerd met raketten en drones. Hoewel de luchtafweer een groot aantal van de 151 raketten en drones wist neer te halen, veroorzaakte de aanval grote schade. Meer dan een miljoen mensen zaten zonder stroom en water.
Alleen al in de vroege ochtend van afgelopen vrijdag raakten ruim twintig raketten Charkov.
“Het was een van de zwaarste aanslagen sinds de invasie in februari 2022”, zegt Stienser Hessel van Leeuwen, die met zijn Oekraïense vriendin in Charkov woont. “Ik denk dat er pas rond oudejaarsavond een grotere aanval heeft plaatsgevonden, waarbij de inslagen ook dichter bij ons huis waren.”
Nadia Velikaja en haar partner lagen in bed toen de eerste raket insloeg. “We werden wakker van de explosie, een raket sloeg in vlakbij ons appartement. De muren bewogen, de ramen trilden. Gelukkig bleven ze deze keer intact. Daarna gingen we naar de badkamer: dat is de veiligste plek in ons appartement.”
Vijf gevolgen
Ongeveer een kilometer van Velikaha’s appartement werd een hoogspanningsstation getroffen. “Ik telde vijf inslagen in het gebied. Bij het hoogspanningsstation was veel vuur en rook te zien.”
Van Leeuwen bracht ook de rest van de nacht door in de badkamer. “Toen we wakker werden in bad, gingen we nog even naar bed. We hadden geen elektriciteit en water meer. In de ochtend gingen we naar een punt van onoverwinnelijkheid, een plek waar altijd elektriciteit en water is en waar je WiFi hebt. Helaas was ik vergeten contant geld mee te nemen, dus eten kopen was geen optie omdat er nergens elektriciteit was.”
Paul Hughes is een Canadees die twee jaar in Charkov heeft gewoond en daar verschillende humanitaire projecten heeft opgezet. “Het grootste deel van de stad heeft nog steeds geen elektriciteit of water”, zei hij zaterdagmiddag. “Overal hoor je het geluid van generatoren, staan er verkeersregelaars op de kruispunten omdat de verkeerslichten het niet doen en bij benzinestations vullen mensen jerrycans met water.”
“Het eten dat ik in de vriezer had, is nu behoorlijk bedorven. Ik kook water op een gasfornuis op de camping en heb zojuist mijn telefoon in de auto opgeladen. Dit soort aanvallen hebben een enorme impact op het leven in een stad die nu ongeveer achthonderdduizend mensen.”
Charkov wordt bijna dagelijks beschoten, de grens met Rusland ligt slechts zo’n dertig kilometer verwijderd van de tweede stad van Oekraïne, die oorspronkelijk anderhalf miljoen inwoners had. Maar vertrekken is geen optie voor Hughes, Van Leeuwen of Velikaja.
Weggaan is geen optie
“Daar denk ik niet over na. Samen met mijn vriendin kijk ik naar waar we onze toekomst plannen, maar de aanslagen spelen daarin geen rol. Zoveel mensen zijn sinds de grote invasie in deze stad gebleven en zoveel mensen hebben hun leeft voor de vrijheid van dit land. Deze aanvallen zijn dus geen reden om te vertrekken”, aldus Van Leeuwen.
Nadia Velikaya is ook vastbesloten om in Charkov te blijven. “Ik kan en wil niet weg. Mijn ouders wonen hier en ze hebben mijn hulp nodig. En ja, deze nacht was heel eng en ik was erg bang. Wellicht net zo bang als in februari 2022. Maar weggaan? Nee!”
Zowel Van Leeuwen als Velikaja hadden vrijdag aan het einde van de middag weer stroom. Paul Hughes moest het zaterdagavond zonder doen.
[ad_2]
