[ad_1]
Het fusieproces van de Friese ziekenhuizen tijdelijk stopgezet. Neem de tijd om met alle belanghebbenden te kijken naar de beste oplossing voor de toekomst van de ziekenhuiszorg en denk na over de maatschappelijke impact.
Wethouders Sybrig Sytsma van Heerenveen en Marianne Poelman uit Súdwest-Fryslân deden dit dringende verzoek donderdagochtend tijdens een persconferentie op het gemeentehuis in Sneek. Hierin presenteerden zij het onderzoek dat de gemeenten hadden uitgevoerd naar de impact van het voorgenomen besluit van de Friese ziekenhuizen en zorgverzekeraars.
Beide gemeenten zetten vraagtekens bij het scenario dat ze voor ogen hebben: sluiting van de ziekenhuizen in Sneek en Heerenveen en nieuwbouw in Joure. Afgelopen zomer sprak de gemeente Heerenveen zich negatief uit over de sluiting van Tjongerschans, terwijl de gemeente Zuidwest nader onderzoek wilde.
Vorige week kwam het Fries Sociaal Planbureau met de ‘Besprekingsgids voor ziekenhuiszorg’ , met daarin ruim vijftig argumenten voor en tegen de fusie. De belangrijkste boodschap van het FSP: kijk breder naar de effecten van een mogelijke fusie en werk samen met alle betrokkenen.
Maatschappelijke en sociale impact
De impactanalyse van Lysias Advies, die de gemeenten hebben gemaakt, bouwt hierop voort. Het adviesbureau uit Amersfoort deed nader onderzoek naar bronnen, hield interviews en een enquête onder huisartsen in de regio. Net als het Planbureau benaderde Lysas de problematiek vanuit de brede welvaartsthema’s gezondheid, samenleving, werk en onderwijs. “Het sluiten van twee ziekenhuizen is zo’n drastisch besluit. De maatschappelijke impact hiervan zagen we onvoldoende terug in het rapport van de ziekenhuisbesturen. Daarom hebben we zelf onderzoek laten doen”, legt wethouder Sytsma uit.
Uit de analyse blijkt dat het nog maar de vraag is of concentratie van ziekenhuizen tot kostenbesparingen zal leiden. Poelman: “We kijken nu vooral naar zorgvolumes en kwaliteitsnormen, maar we moeten verder kijken.” Tot op zekere hoogte zijn er schaalvoordelen, maar daarboven zijn er nadelen.
De ideale omvang van een topklinisch ziekenhuis zou 300 tot 400 bedden zijn: de huidige omvang van het Antonius Ziekenhuis en de Tjongerschans; hoewel deze niet altijd bezet zijn.
Engeland en Denemarken
In Engeland en Denemarken leidden ziekenhuisfusies volgens de onderzoekers niet tot kostenefficiëntie en vermindering van het personeelstekort. In de praktijk is er vaak sprake van kostenverschuiving; binnen het ziekenhuis, of naar gemeenten (bijvoorbeeld door toename WMO-vervoer).
Uit het onderzoek onder huisartsen blijkt dat ruim 60 procent van hen zich zorgen maakt over de toenemende werkdruk als het ziekenhuis in de eigen gemeente sluit.
De grootste zorg betreft de beschikbaarheid en toegankelijkheid van zorg. Zo komt de 45 minutennorm (iedereen moet binnen 45 minuten met een ambulance de spoedeisende hulp kunnen bereiken) onder druk te staan voor mensen die in de landelijke gebieden van Súdwest-Fryslân wonen en nu naar Joure moeten. Hier wonen vooral kwetsbare groepen, bijvoorbeeld ouderen. Het risico bestaat dat zij zorg uitstellen of vermijden, waardoor de uiteindelijke zorgvraag juist toeneemt.
Negatief effect op ondernemingsklimaat
Als het om werk en onderwijs gaat, zijn ziekenhuizen belangrijke pijlers van de lokale economie. Het sluiten hiervan heeft een negatief effect op het vestigingsklimaat en imago van de gemeente, maar ook op de instroom en aantrekkelijkheid van mbo-zorgopleidingen in Sneek en Heerenveen.
Tussen 1970 en 2017 vonden in Nederland 133 ziekenhuisfusies plaats. Vier daarvan worden in het rapport besproken, waaronder de Dokkum-zaak (sluiting/omzetting van Sionsberg). Bewoners en gemeenten werden vaak nauwelijks betrokken bij het fusieproces. Dat is nu ook een bedreiging en moet voorkomen worden, zeggen beide raadsleden.
“We praten er officieel niet over, maar we zijn er wel van. Onze inwoners en ondernemers vragen ons: is dit de oplossing?”, zegt Poelman. Ze weten niet wat de oplossing is voor het vraagstuk van de ziekenhuiszorg (hoe houden we die in de toekomst betaalbaar, gezien de vergrijzing en het groeiende personeelstekort?) Sytsma: ‘Maar wij pleiten voor een open gesprek met alle stakeholders. ”
Zware verantwoordelijkheid
Beide raadsleden benadrukken dat zij “een zware verantwoordelijkheid” voelen en dat zij niet de ambitie hebben om alles hetzelfde te houden. Sytsma: “We zien ook dat er een probleem is, dat er iets moet veranderen. Ook willen we in de toekomst geen twee failliete ziekenhuizen omdat er geen personeel meer is. Maar de maatschappelijke impact van dit plan is zo groot dat wij zeggen: zet het proces tijdelijk stil.”
Beide rapporten worden volgende week ingediend in het Tweede Kamerdebat over de acute zorg op 3 april.
[ad_2]
