Een kazig paasbrood uit Georgië

[ad_1]

Een brood, dacht ik eerst. Brood bakken is een leuke, bevredigende bezigheid en een zelfgebakken brood op de paasbrunchtafel mag wel het toppunt van feest genoemd worden. Bovendien symboliseert brood in de christelijke traditie niet het lichaam van Jezus?

Of iets met eieren natuurlijk, hoe cliché ook. Ei-ideeën zijn altijd welkom in deze tijd van het jaar, toch?

Groene kruiden, dat was ook een serieuze optie. Pasen = lente = nieuw leven = groen tenslotte.

En opeens wist ik wat ik je dit paasweekend zou serveren: chatchapuri.

Chatchapuri is de naam voor een platbrood uit Georgië gevuld met kaas en soms ook met eieren. Het is daar enorm populair straatvoedsel, maar staat ook veel op de menukaart in cafés en restaurants. Het brood is zo nauw verweven met de Georgische cultuur dat het – net als het Brabantse worstenbroodje – de status van immaterieel culinair erfgoed heeft. Er bestaat zelfs zoiets als de Khachapuri-index. Met behulp van deze index wordt de inflatie in het land berekend op basis van de prijzen voor meel, kaas, eieren, boter, gist, gas en elektriciteit.

Over de herkomst van het brood bestaat weinig consensus. Het kan dateren uit de twaalfde eeuw na Christus of pas in de zestiende eeuw ontstaan ​​zijn. Er kunnen Perzische, Romeinse, maar ook Ottomaanse invloeden zijn. Het is zeker dat chatchapuri door de eeuwen heen vele vormen heeft aangenomen. Bijna elke regio in Georgië heeft zijn eigen versie, en die versies kunnen aanzienlijk verschillen.

De Imeretic chatchapuri is bijvoorbeeld een rond brood met kaasvulling dat in een pan wordt gebakken. Abchazische chatchapuri bestaat uit verschillende afwisselende lagen deeg en kaas en wordt in de oven gebakken. Ossetische chatchapuri omvat niet alleen kaas, maar ook aardappelen. Nog andere soorten zijn verrijkt met groene kruiden zoals dille en koriander, of met walnoten of gekookte eieren. En dan zijn er nog de op chatchapuri geïnspireerde broden waarbij helemaal geen kaas wordt gebruikt, maar gevuld met vlees, groenten of bonen.

Het recept dat ik vandaag met jullie wil delen lijkt het meest op de variant uit Adjaria, een regio in het zuidwesten van Georgië, grenzend aan de Zwarte Zee. Ajarian chatchapuri heeft de vorm van een boot. Zowel de rand als het midden van het brood worden gevuld met zachte, witte kaas en er worden één of meerdere eieren op gebakken. Vaak wordt vlak voor het serveren een klontje boter toegevoegd, dat samen met het vloeibare eigeel door de gesmolten kaas in het midden wordt geroerd.

In mijn versie heb ik de boter weggelaten – ik vind het brood al rijk genoeg, maar ga gerust door – en tegelijkertijd heb ik lente-ui en groene kruiden aan de kaasvulling toegevoegd. Gewoon omdat het ontzettend lekker is, en ook een beetje omdat het zo goed bij Pasen past. De vraag is of we mijn brood nog wel een chatchapuri kunnen noemen. Voor de zekerheid kunnen we stellen dat dit iets uit onze eigen keuken is en dat het niet de pretentie heeft authentiek Georgisch brood te zijn, maar slechts een feestelijk en zeer smaakvol paasbrood.




[ad_2]

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *