‘Ik heb de hoop verloren dat hij nog beter kan worden’, zegt de moeder van een Palestijns jongetje van 2

Nidal Mahmoud Suleiman Abu Ataya (13) is opgenomen in het Shuhada al-Aqsa ziekenhuis in Deir al-Balah, in de centrale Gazastrook, waar voedseltekorten ernstig zijn. Hij is erg mager en heeft een doorligwond op zijn heup. De Palestijnse jongen is zo zwak dat hij moeite heeft met ademhalen. Daarom draagt ​​hij een zuurstofmasker.

Zijn moeder is bij hem en vertelt hem dat hij door ondervoeding eerst alleen kippen- en groentebouillon kon eten, totdat dat niet meer verkrijgbaar was. “Daarna was er alleen nog brood en water.”

De 37-jarige vrouw heeft naast Nidal nog twee zieke kinderen. “Mijn kinderen zijn erg zwak en hebben een vitaminetekort”, zegt ze. “Er is niets te eten, niet voor de kleintjes en niet voor de ouderen.”

Een dag na dit gesprek met NRCOp 29 juni overleed Nidal in het ziekenhuis.

Steeds meer mensen in Gaza sterven aan ondervoeding, vooral kinderen. Alleen al in het Kamal Adwan-ziekenhuis in Gaza-Stad zijn er 250 patiënten met ondervoeding, zegt directeur en hoofd van de pediatrische afdeling Hossam Abu Safia (51). “Kinderen, vooral in de eerste twee levensjaren, zijn het kwetsbaarst.” Volgens hem zijn er in het ziekenhuis al 31 kinderen aan ondervoeding overleden.

Het Israëlische leger belegerde het Kamal Adwan-ziekenhuis twee keer, in december en mei, maar het ziekenhuis biedt nu weer diensten aan. Het is het enige ziekenhuis in het noorden dat nog steeds kinderen en pasgeborenen behandelt. De behandeling is echter moeilijk omdat voedsel schaars is vanwege de Israëlische beperkingen op hulpzendingen naar Gaza. De meeste patiënten die werden opgenomen vanwege ondervoeding, liggen nog steeds in het ziekenhuis.

Om ondervoeding te diagnosticeren en te behandelen, gebruikt het Kamal Adwan Hospital een systeem van de Wereldgezondheidsorganisatie, inclusief het verstrekken van therapeutische melk. Maar ook dat is schaars. Er is ook een gebrek aan laboratoriumapparatuur voor klinische tests. “Complexe gevallen die een interventie vereisen, worden met eenvoudige middelen behandeld. Ik verwacht dat er de komende dagen meer sterfgevallen onder kinderen zullen zijn”, zegt Abu Safia.

“Het meeste voedsel dat in het noorden beschikbaar is, is meel, geen groenten, fruit, vlees, vis of olie,” zegt Abu Safia. Het medisch personeel in het ziekenhuis kan alleen blikvoer eten en meel kopen voor brood. “Werknemers zijn zwak, moe en bleek. In de slechtste tijden kiezen we de patiënten boven onszelf en eten we één maaltijd per dag, zodat ze meer kunnen eten.”

Een van de ondervoede kinderen in het ziekenhuis in Gaza-Stad is Youssef Basil Mustafa al-Adham, twee jaar en negen maanden oud. Ook hij is erg mager en heeft verschillende wonden van een bombardement, waaronder op zijn hoofd en een van zijn benen, en zweren. “Ik heb de hoop verloren dat hij beter kan worden,” zegt zijn moeder (41) telefonisch vanuit Gaza-Stad. “Tenzij hij in het buitenland wordt behandeld.” Ze komen uit het noorden van Gaza en zijn daar van plek naar plek gevlucht. Ze heeft al een dochter verloren bij de bombardementen.

Ook in andere delen van Gaza is het weinige beschikbare voedsel duur en van slechte kwaliteit, en komt er te weinig voedselhulp binnen. “Er is vooral blikvoer, zoals linzen en bonen, en poeder. Geen verse groenten, vlees of fruit,” zegt Tala Ali (20), die gevlucht is uit Jabalia, in het noorden van Gaza, en nu (ontheemd) is in Deir al-Balah. “Ik heb veel minder energie door het gebrek aan voedsel en ik kan minder lang lopen.”

Ik heb misschien één appel in negen maanden gegeten

Voor de oorlog studeerde ze tandheelkunde aan de inmiddels gebombardeerde Al-Azhar Universiteit in Gaza en is zes keer gevlucht. “Tijdens de negen maanden van de oorlog heb ik misschien één keer een appel gegeten. Gelukkig is er brood. Een tijdje kon ze alleen water uit een put drinken, zonder filter. “Ik werd er ziek van en een keer heb ik twee dagen geen water gedronken.”

Ibtisam Muhammad Fouad Zomlot (32) vluchtte met haar man en vijf kinderen uit Gaza-Stad naar Khan Younis, Rafah en Deir al-Balah, waar ze nu in een tent woont. Haar huis is grotendeels verwoest. Een van de kinderen, Youssef (2), is ondervoed en kan moeilijk bewegen. “Ik ben zelf tien kilo afgevallen, door het gebrek aan voedsel en angst.”

Delen





Stuur een e-mail naar de redactie