[ad_1]
We eten pasta met gehaktballetjes in sinaasappelsaus. Er staan nog drie pompoenen buiten en omdat het veel regent moet ik er iets mee doen. Voordat ze rotten. Vanaf de oogst van zes dikker worden één was zo zacht dat ik hem als mest terug op mijn miniveldje heb gelegd. Dat heet: circulair tuinieren.
Ik kijk uit naar zo’n herfstgerecht, vooral omdat het deze week voortdurend regent. Het regent donderdag, het regent op vrijdag en het regent vandaag en het zal morgen ook regenen.
Behalve het legen van de aanhanger op de stortplaats is er op zo’n dag niet zoveel te doen. Buiten werken betekent vriezen en binnen kan ik niets doen omdat iedereen binnen zit.
Ik word ergens in de middag verwacht, maar het enige verstandige wat je op zo’n regenachtige dag kunt doen, is op de bank gaan liggen, een drankje inschenken en Eredivisie Kijken.
Mijn vrouw: “Ja, want dat heb je nog niet gedaan.”
‘Nou… gewoon voor jou,’ protesteer ik, ‘dat doe ik voor onze jongste zoon. Dat vindt hij leuk, samen kijken.’
De pompoenen zijn zo groot dat één veel te veel is voor een gerecht. Toch maak ik een dikke pan saus. Wat er nog over is, vries ik in in bakjes. Voor een andere keer met pasta, of voor iets anders. Voeg de bouillon toe en het is pompoensoep. Met kikkererwten en sesampasta wordt het pompoenhummus en door het met suiker te koken ontstaat pompoenjam.
Ik bewaar een kwart in stukjes. Voor pizza, pompoenlasagne of knapperige pompoen uit de oven. Bestrooi de plakjes met Parmezaanse kaas, bak 15 minuten op 200 graden en geniet ervan bij de borrel, net als geroosterde pompoenpitten. Ik maak werpsterren van de schil.
[ad_2]
