[ad_1]
Kinderen uit Oekraïne kunnen zich op woensdag regelmatig vermaken in sporthal Minnertsga met sportlessen van locatiemanagers Evan, Arno en Sylvia. “Eigenlijk had ik niet gedacht dat ik zoiets ooit nog eens zou doen.”
“De stok. Ga niet hoger. Dan dit.” Evan van Sertima (34) doet zijn best om de regels van floorball, een vorm van zaalhockey, uit te leggen aan vijf Oekraïense jongens tussen de 5 en 8 jaar. “Soms is het een kwestie van handen en voeten”, zegt hij. Sommige vluchtelingenkinderen zijn nog maar net in Nederland aangekomen. Een paar andere kinderen beginnen het Nederlands al onder de knie te krijgen.
IJshockey is goed
Zoals de vijfjarige Mishya, die niet in een van de opvanglocaties van de gemeente Waadhoeke woont maar particulier wordt verzorgd. In zijn rode trui en iets oversized blauwe laarzen rent hij enthousiast achter zijn iets oudere landgenoten aan. Hij kijkt verbaasd als hij de bal vanaf zijn eigen helft in het doel weet te schieten. “Hockey is goed”, zegt hij in zijn beste Nederlands, de taal waarvan hij op school al “veel woorden” heeft geleerd.
Mishya en de andere kinderen worden elke twee weken op woensdag in busjes naar de sporthal van De Doarpsfinne in Minnertsga gebracht. Daarvoor sportten ze op het handbalveld. “De ouders en kinderen vonden het al snel te koud”, vertelt Van Sertima. “Gelukkig konden we hierheen komen. Wij vinden het heel belangrijk dat deze kinderen in beweging komen.”
Aan de andere kant van de kamer speelt Arno Nieuwhof (30) volleybal met de Oekraïense meiden. Net als Van Sertima is hij locatiemanager op een van de vijf opvanglocaties voor de bijna 200 vluchtelingen in Waadhoeke. “Ik beheer de ontvangst van het schip in Franeker. Wij hebben daar geen kinderen, omdat er veel water omheen staat. Het is leuk om hier met een andere doelgroep te werken. Ook van de ouders krijgen we veel leuke reacties.”
Sport training
Zowel Van Sertima als Nieuwhof hebben een sportopleiding gevolgd bij het CIOS en de ALO. Locatiemanager Sylvia Dijkstra, die vandaag ziek is, heeft een achtergrond in pedagogiek. De drie weten hoe ze een sportles moeten geven. “Ik had eigenlijk niet gedacht dat ik zoiets ooit nog eens zou doen”, zegt Nieuwhof. “Mijn passie is er niet meer, maar het is ontzettend leuk om met die kinderen bezig te zijn.”
Als vestigingsmanagers staan Van Sertima en Nieuwhof ten dienste van Oekraïense vluchtelingen, van wie de eerste in het voorjaar van 2022 naar Waadhoeke kwamen. “Maak afspraken met de huisarts, onderhoud contact met scholen, zorg dat ze goed geregistreerd staan.” Van Sertima vat samen. “Jij bent de hoofdverantwoordelijke op de locatie.”
Tijdens het sporten wordt niet over de oorlog gesproken. “Op de opvanglocaties merk je dat de kinderen die nu binnenkomen meer van de oorlog hebben meegemaakt dan de kinderen die hier al een tijdje zijn. Daar heb je mee te maken, maar daar hebben we ook goede psychologen voor.”
Bedankt voor het spelen
Ook de locatiemanagers vinden de sportles in Minnertsga een leuke afwisseling op hun werk op de opvanglocatie. Van Sertima: “Het is ook leuk om te zien hoe de kinderen van verschillende kinderopvanglocaties contact met elkaar leggen.”
Als de zaal weer leegloopt, loopt de zevenjarige Vitalina de sporthal binnen. Ze is nog maar net in Nederland aangekomen en heeft vandaag haar eerste sportles gehad. ‘Dag, dag,’ zegt ze tegen de mannen. “Bedankt voor het spelen.”
[ad_2]
