[ad_1]
“Hallo Valerie, leuk dat je er bent!” zegt juf Yvonne opgewekt. Ze staat voor haar huis, bij het witte toegangspoortje naar haar voortuin. Ze heeft lang blond haar, draagt gouden oorbellen en een blauw shirt met een geel logo van Jenaplanschool Zonnewereld. Het kleine meisje kijkt haar aan, zegt een onbegrijpelijke groet en schuifelt verlegen verder. Niet zo gek, zegt Yvonne: “De wereld is nog best klein voor een peuter. Dan is naar het huis van de leraar komen iets magisch. Een peuter kan je heel ontwapenend vragen: maar jij woont toch op school? Ik kan ze nauwelijks een groter plezier bezorgen dan dit!”
Heemskerk geeft leiding aan één van de vier kinderdagverblijven van Zonnewereld in de Utrechtse wijk Vleuten, vier kilometer verderop. Ze nodigde alle vier de groepen uit. Met haar campagne wil ze kinderen nog meer stimuleren een boek te pakken. Nu en later zegt ze: “Leesplezier is zoooo belangrijk. Vooral voor peuters. Het moet een feest zijn.”
Het is doodstil
Als de juf begint, kijken 22 paar jonge ogen haar aandachtig aan. Ze zitten allemaal op drie uitgespreide vloerkleden, tussen de feloranje banken die voor de gelegenheid naar achteren zijn geschoven, waar de ouders teder toekijken. Geen moment kijkt een kind op of om zich heen. Het is doodstil. “Thuis staat een tafel vol lekkers, met de leukste mensen eromheen”, zegt de juf. Ze leest hardop Wij zijn samen thuiseen boek over verhuizen.
Heemskerk organiseerde het voorleesfeest na een oproep van de Bibliotheek Utrecht en de stichting Taal Doet Meer, die inspeelde op het thema van de Kinderboekenweek: ‘Bij mij thuis’. De bibliotheek zocht honderd woningen in Utrecht en werd aangenaam verrast door de ruim 275 aanmeldingen. Van kleine feestjes voor gezinnen tot kinderen met dyslexie en het asielzoekerscentrum.
“Ik ga ook verhuizen!” een peuter verbreekt de stilte. Vijf minuten luisteren is ook behoorlijk lang, vooral voor kleine jongens. Want ‘thuis bij juffrouw Yvonne’ betekent ook: kleuren op de eettafel. En grote oranje banken vol behoorlijk grote ouders. Dus de jongens beginnen snel met kleuren. De meisjes blijven langer hangen. Ze luisteren met grote ogen naar een ander verhaal. En nog een. Na drie boeken is het genoeg, denkt Yvonne. Aan de aandachtsspanne van meisjes komt immers ook een einde.
Zoek een boek dat resoneert met uw kind
Het verschil in interesse en concentratie geeft aan dat voorlezen niet voor ieder kind vanzelfsprekend is. Yvonne heeft wel een tip: “Je moet een boek zoeken dat je kind aanspreekt. Niet iets wat je leuk vindt. Mijn jongste had de meeste moeite met lezen. Maar hij is een enorme grappenmaker. Hij hield van moppenboeken, wat enorm hielp. Mijn andere zoon wilde een meer informatieve lectuur, dus kreeg hij er een Guinness Book of Records.”
De kinderen bevestigen dit indirect als Yvonne vraagt welk boek hun favoriet is. “Anna!” roept de vijfjarige Abby Lynn meteen. “Ik heb er thuis eentje over dinosaurussen!” zegt Jakobus. Els twijfelt. “Borre misschien?”, helpt haar moeder een beetje. “Of Anansi de spin?” “Nee, dat was vroeger!” Ze is al een hele grote meid.
Er worden steeds minder boeken uitgeleend
De bibliotheek promoot deze week het voorlezen, omdat het voor kinderen niet alleen heel leuk maar ook heel nuttig is. Uit onderzoek blijkt dat kinderen die als peuter veel voorgelezen zijn, een grotere woordenschat, een beter taalgevoel, nieuwsgieriger zijn en later zelf beter kunnen lezen.
Wat dat betreft geven de cijfers van de bibliotheken in Nederland een weinig geruststellend beeld. Volgens het CBS daalde het ledenaantal ieder jaar lichtjes, van 4,5 miljoen begin jaren negentig naar ruim 3,4 miljoen nu. Het aantal uitgeleende boeken is de afgelopen dertig jaar afgenomen: van circa 173 miljoen per jaar in 1990 naar ruim 53 miljoen vorig jaar.
Vooral kinderen en gezinnen met kinderen zijn lid van de bibliotheek. Lichtpuntje is dat in 2022 het aantal leden en het aantal leningen weer aan het stijgen was, na een dip als gevolg van corona.
Lees ook:
Illustrator Yvonne Jagtenberg maakte het Prentenboek voor de Kinderboekenweek: ‘Het is een vrolijk boek, ik had er zin in’
Yvonne Jagtenberg baseerde haar nieuwe prentenboek op haar eigen huwelijk als 27-jarige met een man die al twee kinderen had. ‘Ik kon me identificeren met Maria uit The Sound of Music.’
[ad_2]
