[ad_1]
Ernst Nicolaas Herman Jansen – ook wel Jansen Steur genoemd – vertelde zijn patiënten dat zij aan de ziekte van Alzheimer leden, maar deze diagnoses bleken later niet te kloppen. Bij nader inzien bleek het aantal diagnostische fouten van de neuroloog ver onder de gangbare norm te liggen. Elke arts maakt wel eens een fout.
De ophef rond zijn diagnoses leidde in 2013 tot een opmerkelijke strafzaak, waarin het Openbaar Ministerie een gevangenisstraf van zes jaar eiste. De rechtbank in Almelo legde drie jaar op. Dit vonnis werd in hoger beroep vernietigd door het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, omdat niet was gebleken dat Jansen zijn fouten opzettelijk had gemaakt. De Hoge Raad heeft dat oordeel bevestigd.
Maar Jansen had het Medisch Spectrum Twente in Enschede, waar hij jarenlang als bekwaam en gerespecteerd neuroloog had gewerkt, al stilletjes verlaten. Hij kreeg een zak geld en een zwijgclausule. Hij was verslaafd geraakt aan medicijnen die hij slikte tegen de pijn na een ernstig verkeersongeval. Destijds werd hij ervan beschuldigd een receptboekje te hebben gestolen om medicijnen te verkrijgen en ook geld te hebben verduisterd, maar zijn bekwaamheid als neuroloog was nooit eerder in twijfel getrokken. Na zijn vertrek uit Enschede werkte Jansen in verschillende privéklinieken in Duitsland. Daar werd hij opgespoord door journalisten.
‘Verdachte’ gevallen
Nadat de neuroloog in opspraak was geraakt, had het ziekenhuis in Enschede de dossiers van 7.500 patiënten die al een aantal jaren bij Jansen waren behandeld bestudeerd en dertien ‘verdachte’ gevallen geselecteerd. Het ging om patiënten met neurologische klachten, die iets aan de hand hadden, maar die geen Alzheimer bleken te hebben. Uiteindelijk bleven er acht zaken over die het Openbaar Ministerie Almelo bestempelde als opzettelijke schade aan de gezondheid, met de dood van één patiënt tot gevolg. Hij pleegde zelfmoord na een onjuiste diagnose van een andere arts.
Jansen Steur (hij voegde ooit de achternaam van zijn moeder aan zijn naam toe, maar schrapte die later) had door de affaire alle media op zijn dak. Dat schrijft de Enschedese letselschadeadvocaat Yme Drost in de krant Tubantia advertenties waarin hij ontevreden patiënten van Jansen opriep zich te melden. Uiteindelijk beweerde de advocaat dat hij een lijst van 200 ‘slachtoffers’ had. De neuroloog werd in publicaties een ‘horrordokter’ genoemd.
Rien Vermeulen, emeritus hoogleraar neurologie, kwam destijds op voor Jansen, waardoor hij problemen kreeg met zijn toenmalige werkgever Amsterdam UMC. Volgens Vermeulen waren de beschuldigingen aan het adres van Jansen gebaseerd op achteraf gezien en op verklaringen van medische deskundigen die hun eigen beleid tot algemene behandelrichtlijn verklaarden.
Slachtoffer van een media-uitstrijkje
Marnix Jansen, zoon van en zelf ook arts, schreef begin 2016 in het doktersblad Medisch contact dat zijn vader het slachtoffer was geworden van een lastercampagne in de media. “Hij werd vergeleken met Mengele en er werd een beloning uitgeloofd voor informatie over zijn verblijfplaats. Het werd bijna onmogelijk om een genuanceerd contrapunt te verwoorden.”
Volgens Marnix Jansen veranderde het gedrag van zijn vader na het auto-ongeluk in 1992. Hij werd ongeremd in zijn interacties met patiënten en collega’s. “Achteraf gezien had mijn vader niet moeten blijven werken, zeker niet in de periode dat hij verslaafd was.”
Ernst Jansen overleed vorige week aan een longontsteking in zijn woonplaats Bad Bentheim (Duitsland). Hij was 78 jaar oud.
Lees ook:
Zeven lessen uit de rechtszaak tegen Ernst Jansen Steur
Verhaal uit 2014: wat kunnen andere patiënten leren van de strafzaak tegen de neuroloog?
[ad_2]
