In het najaar kleurende planten geven een tuin op haar retour net die gewenste oppepper | column Brian Kabbes

[ad_1]

Omvallende planten en afstervende plantendelen zijn vaak geen lust voor het oog. Toch slaagt een aantal planten er ondanks al dit verval nog steeds in om de aandacht te trekken.

Voor veel tuinplanten is het afsterven in het najaar net zo aantrekkelijk als de spannende bloei in het voorjaar, en soms zelfs zo mooi als de bloei ergens tussen die twee fasen in. Hun bladkleurt zo intens dat je minder mooie afstervende planten niet meer opmerkt. Ze bewijzen ons een grote dienst, want de periode waarin u plezier uit uw tuin kunt oogsten, kan met flink wat weken worden verlengd.

Siergrassen kleuren maar al te vaak prachtig goudgeel, net als ons inheemse pijpstro (molinia) of de ruwe smele (deschampsia). Laatstgenoemde plant is een van de eerste grassen die van kleur verandert, vaak na de rijke bloei in juli of augustus. In grote groepen geplant zien ze eruit als een levenloze hoop hooi, maar hier en daar verspreid over de border werken ze heel verfijnd.

Vlammend en spectaculair

Speciaal voor dit doel geselecteerde rassen kleuren nog dieper geel en zijn daardoor voor velen nog aantrekkelijker. Ze zijn te vinden bij gespecialiseerde graskwekers. Ook het gigantische sierriet (miscanthus) in al zijn diversiteit sterft in de herfst af zoals het ooit leefde: vlammend en spectaculair. Zodra de nachten kouder worden, kleurt de plant intens geel. Na een paar weken veranderen de aanvankelijk goudgele stengels en bladeren naar humeurig grijsbruin en blijven ze de hele winter aantrekkelijk als designelement in een beplanting.

De meeste siergrassen hebben een gele herfstkleur, terwijl sommige soorten loodgrijs of zelfs diep paarsrood verkleuren, zoals het slanke gierstgras (panicum) en de wat onhandige lampenpoetser. Omdat een groot aantal siergrassen pas laat in het jaar begint te bloeien, is de combinatie van de bloeiende of reeds afgestorven, maar nog sierlijke stengels, met de intense herfstkleuren van de bladeren bijzonder aantrekkelijk.

Ook bij veel planten uit de grote leliefamilie, zoals hosta’s, Salomonsrobben en lelietje-van-dalen, zien we prachtige gele herfstkleuren. Zodra grote bosjes hosta’s hun diep goudkleurige bladeren laten zien, vergeet je snel de ergernis die je maanden geleden had over de slakken die ze opaten. Net voordat de eerste strenge vorst een einde maakt aan al dat uiterlijk vertoon, zijn ze op hun best. Zelfs kleurrijke cultivars die ik normaal gesproken niet echt mooi vind, zijn de moeite waard om te hebben.

Spannende tekeningen en patronen

Voor schaduwrijke plekken zijn de vele soorten sprookjesbloemen (epimedium) de ideale planten om in de naderende herfst voor wat kleur te zorgen. Het blad verkleurt op uiterst spectaculaire wijze in allerlei paarse en rode tinten. Vaak blijft een deel van het blad groen, waardoor er spannende tekeningen en patronen ontstaan.

De sprookjesbloem is een goed voorbeeld van een plant die niet alleen tijdens de bloei aantrekkelijk is, maar ook na die relatief korte periode de aandacht weet vast te houden. Zo kunt u tot en met de laatste weken van het tuinseizoen maximaal genieten van uw tuin.

Want een paar planten die in het najaar kleuren, geven een tuin die in verval is net de gewenste boost. Het resultaat zal spectaculair zijn, een grote finale, midden in je eigen tuin!

Brian Kabbes

Brian Kabbes is een noordelijke teler van botanische zeldzaamheden en tuinpublicist. Zie ook kabbes.nl

[ad_2]

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *