[ad_1]
Nederland verkeert opnieuw in shock na een periode van hoogwater. Maar er moet de komende jaren nog veel gebeuren om het land te beschermen tegen grote risico’s. In de steden kunnen inwoners zelf een bijdrage leveren.
Overvloedige neerslag, smeltend dooiwater en ongekend hoge grondwaterstanden zorgen in grote delen van ons land voor problemen. Nu de dijken overal stand lijken te houden, er veel gemorst kan worden op zee en de weergoden ons een paar dagen sparen, lijkt het ergste voorbij.
Maar dat is uiteraard schijn. Het laaggelegen Nederland is de afvoerput van West-Europa. De grote rivieren die onze delta binnenstromen, ontlasten de omringende buurlanden van hun wateroverschot. Wat de situatie ingewikkeld maakt, is dat er in het dichtbevolkte Nederland enorm veel land is. En waar huizen, wegen of gewassen groeien, kan overtollig water niet bezinken. Door het verbreden en verhogen van dijken, het verbreden van rivierbeddingen en het aanleggen van uitgebreide waterbergingen, zoals De Onlanden, die ervoor zorgen dat de inwoners van Groningen geen natte voeten krijgen, kan een groot deel van het water veilig worden afgevoerd.
De vraag is of dat de komende jaren voldoende zal zijn. Zeker nu de klimaatverandering steeds sneller lijkt te gaan en we steeds vaker te maken krijgen met extreem weer: kurkdroog in de lente en zomer, drijfnat in de herfst en winter. Een oplossing zou kunnen zijn om een deel van het water bovenstrooms vast te houden voor droge perioden en het resterende deel nog slimmer af te voeren, zonder schade aan infrastructuur en gebouwen te veroorzaken. Al deze ingrepen zijn echter duur en ingewikkeld vanwege het eerder genoemde ruimtegebrek.
Klimaatproblemen lijken zich te concentreren in groeiende steden. In de zomer is het broeierig heet, terwijl in de herfst en winter overstromingen dreigen, omdat het water door de verstening niet kan ontsnappen.
Juist op deze gebieden kunnen bewoners zelf bijdragen aan de oplossing. Door tuinen en bloemperken niet achteloos te vullen met stenen en puin zorgen ze ervoor dat ook in de stad water de grond in kan sijpelen. Bijkomend voordeel is dat minder verstening en meer groen zorgen voor een aangenamere leefomgeving. In België hebben veel gemeenten dit goed begrepen: zij verbieden bestrating in de tuin. Nederland moet dat voorbeeld zo snel mogelijk volgen.
[ad_2]
