[ad_1]
dokter verteltDe moeder van de 15-jarige Wout maakt zich al snel zorgen over de gezondheid van haar zoon. Dit keer zit er bloed rond zijn penis en dat zorgt ervoor dat moeder rood wordt. Huisarts Rutger Verhoeff schrijft erover in de rubriek Huisarts vertelt.
De assistente onderbreekt mij terwijl ik midden in een gesprek over anticonceptie zit. Aan de telefoon vraagt ze of ik Wout, een 15-jarige jongen met een verstandelijke beperking, ‘even’ mag zien. Er heerst grote paniek onder zijn moeder, mevrouw Hoeflaken. Ze is nog steeds aan de telefoon. Hij, Wout, bloedt uit zijn penis.
Samen met de assistente concludeer ik dat het geen noodgeval is. Mijn aanbod: een plekje aan het einde van het ochtendspreekuur. Dat is niet echt een plek, maar ik ben mild. Wij hangen op. Een paar seconden later spreek ik de assistente weer: ze zijn al onderweg.
Wout en zijn moeder zijn een eenheid. Er is geen vader bij betrokken, want hij heeft bij de geboorte zijn koffers gepakt. Ze komt al snel in de problemen als het om zijn gezondheid gaat. Hij is altijd vrolijk. Zonder uitzondering weet ik haar bij elke klacht gerust te stellen.
Met de ene hand in zijn kruis en de andere in die van zijn moeder strompelt hij achter haar aan door de gang. Hoofdschuddend beschrijft ze mij de ernst van de situatie: ‘Dit is niet goed. Dit is niet goed…’
‘Kijk,’ begint ze met trillende stem, terwijl ze haar mobiele telefoon onder mijn neus drukt. Er komt een fotocollage van de penis van Wout voorbij. In alle richtingen. Ik herken haar hand op zijn penis. “Zie je het bloed?”
Het slaat in als een bom en moeder verandert van kleur
Ik ben het met haar eens. ‘Mag ik zelf even kijken?’
Wout krimpt ineen. Zijn moeder sleept hem mee. “Haal het uit je broek.”
Al snel vind ik de oorzaak van al het kwaad: een gescheurde frenulum of voorhuidband zoals dat ook wel wordt genoemd.
Moeder kijkt nadenkend voor zich uit, terwijl Wout met een gepijnigd gezicht zijn penis in zijn onderbroek stopt. ‘Hoe kon dit gebeuren?’
Wout kopt meteen mijn voorzet ‘Door erop te zitten’: ‘Dat is leuk.’
Het slaat in als een bom. Moeder verandert van kleur en kijkt achtereenvolgens naar zijn kruis, naar zijn wellustige blik en dan naar mij. ‘Je bedoelt…?’
‘Het is heel normaal dat jongens van die leeftijd op ontdekkingsreis gaan…’
Ze onderbreekt mij. ‘Wat kunnen we eraan doen?’
Mijn antwoord lijkt haar niet te bevallen. “Dus eigenlijk niets?”
‘Als de frenulum te kort blijft,’ corrigeer ik haar.
Ik bied een controle aan over twee weken. Ze bedankt haar voor het aanbod. Ze gelooft het wel. Voor het eerst kan ik haar niet geruststellen.
De namen in deze rubriek zijn fictief en/of er is toestemming gevraagd aan de patiënten.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Welke kan!
Log in of maak een account aan en mis nooit meer iets van de sterren.
[ad_2]