[ad_1]
Hij had ze bijna opgegeven, zijn suikerbieten die nog op het drijfnatte stuk land langs de N33 bij Gieten stonden. Zondag zag Johan Hogensch een kans om ze eruit te halen. Net op tijd.
Tractoren en oogstmachines die met ronkende motoren en opspattende modder de bieten van het veld halen. In de landelijke gebieden van Groningen en Drenthe is het in oktober en november (en vooruit: ook december) een heel normaal zicht. Maar dat dit medio januari gebeurt, is hoogst uitzonderlijk.
De werkzaamheden die boer Johan Hogensch en zijn collega’s zondag uitvoerden op het stuk land tussen de N33 bij Gieten en de Spekstoep/Zandvoort trokken behoorlijk wat aandacht van omwonenden.
Doordrenk
In het najaar had Hogensch al geprobeerd de bieten te rooien, maar tevergeefs. In de drijfnatte grond boekte het materieel nauwelijks vooruitgang. Daarna werden de omstandigheden alleen maar slechter. Afgelopen week volgde een periode van vorst, waardoor de mogelijkheid om nog iets met zijn bieten te doen volledig verloren leek. Een suikerbiet die bevriest en ontdooit, is vrijwel onbruikbaar.
Hogensch is zeker niet de enige boer met dit probleem. Geschat wordt dat door de slechte omstandigheden nog 20 procent van de suikerbieten in de grond zit.
Maar na de vorst viel er weinig regen en zijn de bieten nog steeds bevroren. Daarom probeerde Hogensch het zondag nog een keer. “Het was nu of nooit, want maandag wordt er weer neerslag verwacht”, zegt Hogensch. “Het gaat best goed. Ik denk dat we 90 procent van de bieten eruit kunnen halen.” Net op tijd, want over twee weken gaat de verwerkingsfabriek in Hoogkerk dicht. Het is de moeite waard, omdat de prijs van suiker hoog is.
[ad_2]
