[ad_1]
Milieuorganisaties zijn ontevreden over de koers van het aandeel Shell, maar de aandeelhouders van Shell zijn niet ontevreden over de koers van het aandeel. Een aandeel Shell was deze week ruim 32 euro waard, het hoogste niveau in ruim 22 jaar.
De hoge prijs is een opsteker voor CEO Wael Sawan, die in januari aantrad. Bestuurders van bedrijven geven doorgaans geen commentaar op de aandelenkoers van hun eigen bedrijf: die wordt bepaald door investeerders en bestuurders moeten dat als vanzelfsprekend beschouwen. Maar Sawan heeft publiekelijk verklaard dat hij vindt dat Shell door investeerders ondergewaardeerd wordt vergeleken met Amerikaanse concurrenten als ExxonMobil en Chevron. Dat vond zijn voorganger Ben van Beurden ook.
Sawan hecht veel belang aan aandeelhouderswaarde – een hoge aandelenkoers en een substantieel dividend – en kijkt daarom kritisch naar de niet-fossiele activiteiten van Shell. Deze zijn verlieslatend of minder winstgevend dan de fossiele tak van Shell. In de ogen van Sawan zouden ze minstens zo winstgevend moeten zijn. Indien dit niet het geval is, worden ze geheel of gedeeltelijk verwijderd.
Een stijging van 20 procent
Shell heeft haar bedrijfsonderdeel dat gas en elektriciteit levert aan particulieren en bedrijven al verkocht en zoekt partners voor niet-fossiele onderdelen, zoals windparken. Sawan kreeg kritiek van milieuorganisaties en een groep aandeelhouders die willen dat Shell groener (sneller) wordt. Maar Sawan blijft bij zijn koers.
Of zijn plannen met de niet-fossiele tak veel invloed hebben op de aandelenkoers – die sinds begin januari met ruim 20 procent is gestegen – is twijfelachtig. Die invloed kan niet groot zijn. De fossiele tak van Shell – de winning en verkoop van olie, gas en vloeibaar gas; de productie en verkoop van benzine, diesel en kerosine; chemie – is veel, veel groter dan de ‘groene’ tak van Shell.
Grote vraag, beperkte productie
Andere factoren zijn veel belangrijker voor de aandelenkoers. Er is veel vraag naar gas en vloeibaar gas. Aziatische landen zoals China willen overstappen van steenkool naar schoner gas. Sinds de Russische inval in Oekraïne is er vanuit Europa ook veel vraag naar vooral vloeibaar gas (LNG). Shell, veruit de grootste producent van LNG ter wereld, profiteert hiervan.
Ook de olieprijzen zijn hoog. Tien jaar geleden, zegt analist Thijs Berkelder van ABN Amro, stonden ze ook hoog en probeerde Saoedi-Arabië zijn marktaandeel te vergroten door extra olie op te pompen. Het gevolg was een scherpe daling van de prijzen. Nu is de situatie heel anders. Ruim twintig olieproducerende landen bespreken maandelijks de situatie op de oliemarkt en de twee belangrijkste landen, Saoedi-Arabië en Rusland, hebben hun productie beperkt. Ondanks de Amerikaanse druk op de sjeiks wil Saoedi-Arabië de productie niet verhogen. Daarom is olie duur: 80 tot 90 dollar per vat. Rusland profiteert hiervan. Schelp ook.
Hogere winsten
Hoewel zon en wind steeds belangrijker worden als energiebronnen, blijft er een aanzienlijke vraag naar olie bestaan. Bovendien hebben de grote oliemaatschappijen de afgelopen jaren niet veel in nieuwe velden geïnvesteerd. Er is geen tekort aan aanbod, dus de prijzen zullen naar verwachting hoog blijven. Kortom, vanuit financieel perspectief zijn de vooruitzichten voor Shell gunstig. Ook voor de concurrenten van Shell.
Ook kostenbesparingen spelen een rol bij de stijgende koers van het Shell-aandeel. Berkelder: “Toen de olieprijzen na 2013 scherp daalden, werden de oliemaatschappijen wakker geschud. Sindsdien letten ze veel beter op hun kosten en werken ze nu veel efficiënter. Bij een olieprijs van 80 tot 90 dollar houden ze veel meer winst over dan tien jaar geleden.”
Dan spelen er nog een paar dingen. Na het uitbreken van de pandemie, die Shell aanvankelijk hard trof, verlaagde het bedrijf het dividend fors. Voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog daalde dit aanzienlijk: van 47 dollarcent per kwartaal naar 16 dollarcent. Shell betaalt nu 33 cent per aandeel.
Aandelen terugkopen
Shell koopt ook op grote schaal eigen aandelen terug. Alleen al in de tweede helft van dit jaar zal het bedrijf hier 5,5 miljard dollar aan uitgeven. Dat is goed voor zo’n 180 miljoen aandelen, oftewel 1,4 miljoen per handelsdag. Hiermee ondersteunt Shell haar eigen koers. Andere oliemaatschappijen doen dat ook.
Berkelder denkt dat er meer in petto is voor aandeelhouders. Shell heeft zijn schuldenlast verminderd en zal, als het zijn investeringen niet verhoogt, nog meer contant geld overhouden dan nu. Het is waarschijnlijk, zegt hij, dat dat geld naar de aandeelhouders gaat.
Brengt dit het doel van Sawan – een even hoge waardering voor Shell als voor ExxonMobil en Chevron – in zicht? Berkelder denkt van niet. Dit komt niet omdat de Amerikanen winstgevender zijn dan Shell of zelfs genereuzer tegenover hun aandeelhouders. Dit komt, denkt Berkelder, vooral doordat veel grote Amerikaanse investeerders niet in Europese bedrijven mogen of willen investeren. De aandelenkoers van Shell blijft daardoor structureel achter bij die van de Amerikaanse concurrenten, nu met zo’n 50 procent. Sawan zal het dus moeten doen met de constatering dat Shell-aandelen door beleggers hoger geprijsd zijn dan de aandelen van zijn Europese collega’s TotalEnergies en BP.
Lees ook:
Wie is Wael Sawan (48), de jonge nieuwe CEO van Shell?
Wael Sawan presenteert donderdag voor het eerst de jaarcijfers van Shell. De nieuwe CEO kan geweldige resultaten voorleggen.
[ad_2]
